ความเห็นนี้น่าสนใจครับ เพราะมันคือรูปแบบความคิดในการแบ่งห้องคิงห้องบ๊วยในอดีต (รวมถึงตอนนี้ด้วย?)

แต่ในงานวิจัยกลับพบปัญหาในการแบ่งห้องแบบนี้ครับ
การแบ่งห้องคิง-ห้องบ๊วย ทำให้สภาพแวดล้อมในห้องไม่หลากหลาย เด็กเก่งอยู่กับเด็กขยัน เด็กอ่อนอยู่กับเด็กไม่ตั้งใจเรียน

สภาพแวดล้อมแบบนี้ จะทำให้เด็กเก่งยิ่งเก่ง การแข่งขันยิ่งสูง ความเครียดเพิ่มขึ้น
ทำให้เด็กอ่อนยิ่งอ่อนลง ตั้งใจเรียนหนังสือลดลง เกเรมากขึ้น

ครูสนใจสอนห้องเด็กเก่งมากกว่าห้องเด็กอ่อน เพราะสอนง่ายกว่า ปัญหาน้อยกว่า และยังทำผลงานให้ตัวครูผู้สอนเองได้มากกว่า

ยังพบอีกว่า เด็กเก่งๆที่เคยเก่งจากที่อื่น เป็นที่1มาตลอด มาเจอเด็กเก่งๆอีกมากมายเต็มห้องแน่นอนมีที่1ก็ต้องมีที่สุดท้าย มันจะเพิ่มความเครียด หากอันดับตก เรียนไม่เข้าใจทำคะแนนได้เท่่าเพื่อน บางคนแพ้ไม่เป็น ไม่เคยชินกับความล้มเหลว จะยิ่งทำให้เกิดปัญหากับตัวเด็กมากขึ้น

ส่วนห้องที่รวมเด็กอ่อน เด็กตั้งใจเรียนน้อยไว้ด้วยกัน ก็จะมีแนวโน้มพากันไม่เรียน เด็กที่หัวช้าแต่ตั้งใจก็มีโอกาสจะถูกสภาพแวดล้อมนำไปสู่การตั้งใจเรียนลดลง สุดท้าย เค้าจะกลายเป็นเด็กหัวช้าที่ไม่ตั้งใจเรียน ยังไม่นับเรื่องอบายมุข หรือสิ่งที่อาจจะผิดกฎหมายที่อาจจะพบได้ด้วย

ปัจจุบันมีการเสนอ การ "คละ" ให้ในแต่ละห้องมีเด็กทุกระดับ ทำให้มีสังคม มีเพื่อนหลายๆแบบ ทั้งเก่ง ไม่เก่ง ตั้งใจเรียน หรือเกเร และจัดการเรียนการสอนรวมถึงหลักสูตรการศึกษาที่เหมาะสมกับการเรียนของเด็กครับ

แต่ยังไงก็ตามมันเป็นข้อสรุปจากงานวิจัยของประเทศในยุโรป ส่วนจะมาใช้กับบ้านเราได้มั้ย คงต้องพิจารณษอีกทีนึง

อยากรู้ว่าเจ้าของข้อความนี้ไปโดนอะไรมาเหรอ ถึงได้น้อยเนื้อต่ำใจขนาดนั้น
รุ่นพี่ผมมีห้องคิงห้องบ๊วย ยกเลิกรุ่นผมพอดี ผมดันไปตกห้องบ๊วยนั้นด้วย
แต่เผอิญเป็นคนเรียนเก่ง เป็นพวกเข้าหาอาจารย์ คนที่สอบเข้าได้ที่ 1 ก็อยู่ห้องผมด้วย
ก็เลยไม่มีปัญหาโดนเหยียดอะไร

แต่มารู้สึกเหมือนโดนเหยียดก็ตอนเข้ามหาลัย
ตอนที่ให้ขึ้นไปแนะนำตัวกับโรงเรียนทีจบมา
คนก่อนหน้าผมนี่ อัสสสัมชัน เตรียมน้อม เตรียมอุดม เซ็นโย รุ่นพี่ตบมือกันเกรียวกราว
พอมาของผม โรงเรียน(จังหวัดติดชายแดนกัมพูชา)วิทยาลัย
ทั้งห้องเงียบกริ๊บไม่มีเสียงตบมือ เหมือนเค้าไม่ต้อนรับเท่าไหร่
วันนั้นเดินกลับหอด้วยอาการซึมๆ

ไม่น่ามีนะ ตะวันตกเขาเน้นกิจกรรม เน้นปฏิบัติและศึกษาค้นคว้าเอาเอง มันทำให้เกิดการรู้อย่างถ่องแท้ และยิ่งแบ่งห้องเก่งไม่เก่งเขาบอกมันทำให้เด็กรู้สึกต่ำต้อย ส่วนห้องเก่งก็มีอีโก้

การเรียนเขาก็ไม่เข้มเท่าบ้านเรา ฟังจากเพื่อนที่ไปแลกเปลี่ยน เรื่องวิชาการเราเก่งกว่าเขาอีก
แต่เราถูกเลี้ยงและสอนให้เป็นผู้ตาม มากกว่าคิดเอาเอง คิดนอกกรอบ

โรงเรียนทางเลือกเลยพีคมากช่วงนี้สำหรับผู้ปกครอง

เหลวไหลนี่แบบไหนฮะ โดดเรียน อาจารย์สอนอยู่เดินออกไปเล่นปิงปองนี่เหลวไหลไหม

คนเหมือนกันผมก็เข้าใจนะ
เก่งเหมือนกัน ขยันเหมือนกัน หรือป่าว
คนยังมีทั้งดีและเลวเลย ถ้าเป็นคนดีแล้ว อยากไปอยู่ร่วมกับคนเลวไหม ลองถามตัวเองดู

เอาเด็กที่เก่งต่างกันมาเรียนด้วยกันมีปัญหาครับ
เด็กหัวช้าก็มีปัญหาเรียนไม่ทัน ก็จะเสียความมั่นใจ ไม่ได้รับการยอมรับ ปรับตัวลำบาก
หากกลุ่มนี้มีมากในชั้น เพื่อนเก่งๆ กลถ่มน้อยก็จะถูกดึง กวน หรือพาไปทางเสีย ก็อยากย้ายห้องหนี (กรณีเรียนช้าและเกนะ)
ครูก็สอนลำบาก เด็กเก่งก็ไปเร็ว เด็กช้าก็ต้องรอ ต้องทบทวน
จัดกลุ่มที่ใกล้เคียงกันดีที่สุด ครูก็ปรับความเข้มได้
อย่างเตรียมอุดมครูก็คงสอนอีกแบบนึงเน้นข้อสอบยากๆ
ส่วน รร ธรรมดาทั่วไป ครูก็สอนอีกระดับนึง

รร ผมมี 9 ห้องคิงมี 3 ห้องผมก็อยู่ห้อง 3 นั่นแหล่ะ จะว่าไปก็เป็นระดับท้ายของห้องคิง
บรรยากาศก็ดีนะไม่เครียดเกินไป ห้อง 1/2 เค้าก็จะเทพๆกันหน่อย ของเราแบบไฮบริด
ข้อดีของการแบ่งแยกก็คือเวลาครูสอนมันก็ไปพร้อมกันได้ นึกไปตอนประถม
บางคนไม่ได้ครูก็ต้องให้ผมหรือคนอื่นๆไปประกบสอนเพื่อนด้วยกัน คือเสียเวลามากๆ

แยกอ่ะดีแล้ว สมัยผมเรียนทั้งห้องมี40กว่าคนเด็กเรียนมีไม่ถึง10 เวลาจะลอกก็ต้องพึ่งพวกมันนี่แหละ

ผมก็อยู่ห้องคิง แต่เป็นกลุ่มแกะดำ โดดเรียนไปเตะบอลประจำ 555

ผมก็เรียนห้องคิงตลอด แต่เป็นพวกกลาง ๆ ใครที่คิดว่าห้องคิงสบาย มีพวกหัวดีขยันรวมตัวกัน แต่มันจะมีสิ่งที่แย่ที่สุดอยู่คือ งานวิชาการใด ๆ ในโรงเรียนล้วนจะต้องเป็นห้องพวกนี้รับผิดชอบ ซึ่งไอ้งานบ้อบอนี่มีเยอะฉิบหายเลยครับ

ตอนประถมอยู่ห้องคิงแต่ขี้เกียจ งานไม่ทำเล่นแต่การ์ด แต่สอบขอให้บอกไม่มีใครตก

พวกเก่งมากๆอยู่แต่ห้องพักครู ติวแข่งรัวๆ

ที่ผมไปเรียน ไม่มีแบ่งห้อง

แต่จบเทอมเค้าจะมี honor แบบ

All A's Students
Average A
Average B

แล้วก้จะมี Certificate ให้ว่าเป็นเด็กเรียนดี

จริงฮะ ห้องคิงนี่คือห้องพิเศษตามสายป่ะ ได้ใช่งั้นผมก็อยู่ห้องคิงมาตลอด

ม.ต้น ห้องพิเศษวิทย์ ม.ปลายก็พิเศษวิทย์

ม.ต้นนี่ดีหน่อย คือยังได้เรียนพละ ม.ปลายนี่ไม่ได้เรียนเลย เซ้งมากกกกกกกกกก

เลยต้องโดดไปเตะบอลบ่อยๆ แต่มันดีนะเหมือนซื้อสังคมอ่ะ

ถ้าไม่ได้อยู่ห้องนี่ชีวิตผมอาจจะเละไปละ

ตอนไปแลกเปลี่ยนอยู่อเมริกาเดินเรียนนะครับ ลงวิชาตามที่เลือก พอถึงคาบก็เดินไปห้องนั้น คล้ายๆ การเรียนในมหาลัย

ฮาจังคิง