เคยอ่านเรื่องเดียว คุโรมาตี้ หลังจากนั้นหันหลังให้วงการการ์ตูนกาวเลย ปวดหัว

กินทามะตอนที่ไม่ซีเรียส เหมือนจะกาวล้วนแต่ก็แอบมีสาระซ่อนอยู่
แต่ความกาวก็เยอะกว่าอยู่ดี

คุโรมาตี้ โดยเฉพาะ เฟรดดี้

คุโรมาตี้ อ่านไปแช่งให้มันถูกตัดจบไป เพราะยิ่งอ่านรู้สึกเหมือนยิ่งโง่ลงเรื่อยๆ แต่จะหยุดอ่านก็ไม่ได้ มันคาใจ

สำหรับผม ผมให้บากิ จากการ์ตูนต่อสู้เน้นวิทยายุทธไปๆมาๆกลายเป็นการ์ตูนตลกเฉยเลย หลักเลยคือไอ้ยูจิโร่เนี่ยละทำสเกลเรื่องเพี้ยนคนบ้าอะไรเก่งขนาดลุยทั้งกองทัพด้วยมือเปล่า ประธานาธิบดีสหรัฐหลังเลือกตั้งต้องมาทักทายเป็นการส่วนตัว

อย่างคุโรมาตี้กับกินทามะมันกาวเพราะพื้นฐานมันคือการ์ตูนแก็กอ่ะ

คุโรมาตี้ กับ ครอบครัว ตัว ฮ

คุโรมาตี้ บั่นทอนสมองดีแท้

คุโรมาตี้ กาวจัด จตุรเทพ แต่มี5คน

วันพันช์แมน เพราะพระเอก “ไซตามะ” เขามีความแข็งแกร่งที่เป็นผลจากการออกกำลังกายอย่างหนักในทุกวันเป็นเวลา 3 ปีจนผมร่วงหมดหัว โดยตารางการฝึกก็คือ วิดพื้น 100 ครั้ง ซิตอัป 100 ครั้ง ลุกนั่ง (squats) 100 ครั้ง และวิ่ง 10 กิโลเมตร

แบบนี้ก็ได้เหรอ