สงสัยนางเป็น มาโซคิสม์ เอาน่ายังดีกว่าเรื่องที่โดนข่มขืนแล้วรัก อันนี้แค่ด่า

คิดว่าเป็นเพราะหนังหน้าครับ

ถ้าหล่อๆไม่เป็นไร ถ้าขี้เหร่เอาตาย


คือคิดยังไงโดนข่มขืนแล้วกลับไปรักกันได้

ชีวิตจริงผู้หญิงไม่หยำเปขนาดนั้นมั้ง


แล้วคนแต่งผู้หญิงทั้งนั้นแหละครับ เพราะจินตนาการพระเอกหล่อแล้วฟิน


ทั้งที่ชีวิตจริงใครโดนชีวิตพังทั้งนั้น บางคนหนักเลยเป็นอาการทางจิตอีก

คิดว่าไม่สร้างสรรค์เลย ควรหมดๆไปได้ละ

ค่านิยมผิดๆเพียบครับในละครสมัยนี้
นานๆจะมีสร้างสรรค์มาสักที เเต่เรตติ้งก็ตามนั้นครับ สู้ไม่ได้

คิดว่าโคตรไม่สร้างสรรค์ ดูแบบนี้ไปดูละครเกาหลี บทเอื่อยๆ แต่อย่างน้อยบทมีทรง และภาพสวยๆ ยังดีกว่าเยอะ

ดูละครไทย ไปดูละครอินเดียยังดีกว่าเยอะ หนุกกว่าด้วย

มันก็เหมือนชีวิตจริงนะ เงินชนะทุกอย่าง แค่เขียนบทให้นางเอกดูหยิ่งๆไปงั้น

หล่อเลือกได้ แต่รวยเลือกก่อน ถ้าทั้งหล่อทั้งรวย จะเอากี่คนอ่ะ




เศร้ากับความขี้เหร่และความจนของตัวเอง

อะไรแบบนี้นี่จำได้ว่าผมเห็นตั้งแต่ดาวพระศุกร์ที่กบสุวนันท์กับศรรามเล่นแล้วนะ ถึงจะอยากบอกว่าไม่เข้า่ใจเหมือนกันแต่การที่มันยังคงมาอยู่จนถึงปัจจุบันก็แปลว่า feedback คนดูเองด้วยนั้นแหละที่ก็ทำให้มันยังคงอยู่มาได้ ประมาณว่ารู้สึกหยะแหยงแต่ก็ฟินที่พระนางได้กัน

อะไรเล็กๆน้อยๆแบบนี้ทำให้สังคมเราค่อนข้างป่วยเลยนะผมว่า เราดูเรื่องราวแบบนี้มาตั้งแต่เด็กยันแก่ เด็กๆที่้ดูก็คงซึมซับมาว่าอยากได้ใครก็ข่มขืนเอาเดี๋ยวเขาก็รัก หรืออยากได้ใครก็หาโอกาสข่มขืนเอาสบายตัว

แต่เรื่องจริงก็มีนะ เพื่อนผมเองไปปล้ำ ผญ ที่ชอบ แถมเพื่อนผมมันก็ไม่ได้หล่ออะไรด้วย อ้วนๆดำๆ ผญ ก็หน้าตาน่ารักพอสมควร สุดท้ายเป็นแฟนกันเฉย

ไอ้คนเขียนก็อยากโดน ผช หล่อๆ เสปคตัวเองกระทำชำเราอะแหละ

ในละครหรือนวนิยายสมัยก่อน ไม่ได้เขียนอะไรแบบนั้นนะครับ

ไม่ว่าจะดาวพระศุกร์ จำเลยรัก หรือ สวรรค์เบี่ยง

ก่อนข่มขืน เนี่ย โดยมากเขารักหรือรู้สึกดีๆให้กันอยู่แล้วครับ แค่มีเหตุทำให้เข้าใจผิด หรือยังไม่รู้ใจตัวเองเท่านั้น

ส่วนสมัยปัจจุบันละคร บางช่องสร้างบทให้มันแรงๆ เพื่อเป็นกระแสใน Social อันนั้นไม่นับนะครับ