ชอบสไตล์การเขียนของท่านมากครับ

ขอบคุณมากๆครับ

สุดยอดเลยครับ

มีทุกโมเม้นที่ผมจดจำจริงๆ

ฝรั่งเศสไม่ได้แชมป์มา20ปีแล้วรึนี่ ยังจำนัดชิงกับบราซิลได้อยู่
           Go, go, go! Ale, ale, ale!

แอบน้อยใจนิดหน่อยแหะ

สำหรับชาวซิตี้อย่างผม กลับคิดว่าน่าจะมีการจบฤดูกาลด้วย100แต้ม และการกวาดทุกถ้วยบนเกาะอังกฤษติดอยู่มั่ง แต่ก็นั่นแหล่ะครับ ทั้งหมดคือมุมมองของจขกท. ไม่ว่ากันครับ แต่ลึกๆแค่แอบน้อยใจ ที่มันเป็นเหตุการที่โคตรสุดยอดสำหรับทีมอย่างผม แต่ไม่เป็นที่น่าจดจำเท่าที่ควรกับผู้คนส่วนใหญ่

ไม่มีชีคทิโอเต้ผู้ล่วงลับแหะ ที่ยิงประตูตีเสมอให้นิวคาสเซิล 4-4 หลังจากที่ตามอาร์เซน่อล 4-0

ไม่ต้องน้อยใจครับท่าน
เรื่องราว 100 คะแนนของแมนฯ ซิตี้ รวมถึงการคว้าทริปเปิ้ลแชมป์ในประเทศ ใครไม่จำ แต่ผมคนนึงละครับที่จำได้ จริง ๆ แมนฯ ซิตี้ยอมรับว่ามีคัดทิ้ง ลูกยิงของกอมปานี กับ Why Always Me ? ของบาโลเตลลี่ออกไปในตอนสุดท้าย เพราะในการคัดเลือกสำหรับใจผมแล้ว ผมแค่อยากได้ภาพที่มันเล่าเรื่องได้ชัดเจนจริง ๆ และเป็นเหตุการณ์ที่มีความดราม่านิด ๆ คือพอพูดปุ๊ป เราจะอ๋อทันทีกับโมเมนท์นั้น

สำหรับผมคือ เหตุการณ์ 100 แต้มของแมนฯ ซิตี้คือมันเจ๋งมาก ๆ เลยนะ แต่มันเจ๋งในแบบฉบับที่เหมือนเวลาเราพูดถึงว่าปีนี้เมสซี่, โรนัลโด้ ยิงไป 40-50 ประตูเลยนะ คนฟังก็จะแบบ อ๋อ.. อืม.. โอเค อะไรแบบเนี้ยอ่ะครับ

โมเมนท์ของการสูญเสียจริง ๆ ยอมรับว่าเกือบใส่เข้ามาเหมือนกันครับ
แต่พอมาตรองดูดี ๆ แล้ว มันละเอียดอ่อนเกินครับ ลองคิดภาพว่าถ้าผมใส่รูปของทิโอเต้ คนอ่านก็จะรู้สึกลึก ๆ ว่า อ้าว ! คนนั้นก็เสียชีวิตนะ ทำไมไม่พูดถึงอะไรแบบนี้

ผมมองว่า เรื่องราวการสูญเสียกับในวงการฟุตบอล ไม่มีใครหลงลืมมันไปแน่นอนครับ เพียงแต่มันจะไปอารมณ์ของการระลึกถึงมากกว่า เพราะในทศวรรษที่ผ่านมา การสูญเสียสำคัญ ๆ มีเยอะมากเลยนะครับ ทั้งเคสของทีมชาเปโคเอนเซ่, โฆเซ่ เรเยส, คุณวิชัย เจ้าของทีมเลสเตอร์ หรือล่าสุดเมื่อปีก่อนอย่างเอมิเลียโน่ ซาล่าอีก

พอท่านพูดขึ้นมา ผมเองก็แอบเข้าใจหัวอกแฟนลิเวอร์พูลเหมือนกันนะครับ ที่รอคอยแชมป์ลีกมายาวนาน 30 ปี แล้วเป็น 30 ปีกับรายการที่มีให้แข่งขันทุก ๆ ปี

ไม่เหมือนกับฝรั่งเศสที่รอคอย 20 ปี กับรายการที่มีโอกาสให้แข่งขันแค่ 4 ปีครั้ง

ควรให้เครดิตแฟนลิเวอร์จริงๆอยากให้พวกเค้าฉลองให้สุดเหวี่ยงด้วยซ้ำ
พวกเค้ารอจนเจอที่ใช่จริงๆ

เป็น10ปีที่มีสตอรี่มากมายจริงๆ ทันเห็นกับตาสดๆเกือบทุกเหตุการณ์ เป็น10ปีรอยต่อระหว่างยุคเทคโนโลยีที่มีการเปลี่ยนผ่านหลายอย่าง เทคโนโลยีการตัดสิน วิทยาศาตร์การกีฬาที่พัฒนาเต็มขั้น และรูปแบบแท็คติคฟุตบอลสมัยใหม่ที่ปรับปรุงจนเรียกชื่อ จำชื่อไม่หมด

เป็น 10 ปีที่ผมดูฟุตบอลแบบจริงจังมาก เหตุการณ์ที่ไม่ทันคือเหตุการณ์แรกที่มูรินโย่แกดีใจที่คัมนูว์นี่ละ เพราะผมติดตามฟุตบอลตั้งแต่บอลโลก 2010 แล้วก็ดูฟุตบอลยาวๆจนถึงวันนี้ Thank you football 2010s

คร้าบบผม บทความสุดยอดมากๆ