สามศาสนาหลัก เกินขึ้นได้เพราะต้องการให้สังคมน่าอยู่

ถึงจะมีเรื่องอภินิหารเข้ามาเกี่ยวข้องมาก แต่นั่นก็เป็นกุศโลบายให้คนสมัยก่อนหวาดกลัวการกระทำผิด เพื่อให้สังคมน่าอยู่และสงบสุข

สมัยนั้นยังไม่มีกฎหมาย

สมัยนั้นยังไม่มีวิทยาศาสตร์

ยิ่งเวลาผ่านไป ศาสนาอาจเก่าลง แต่ผมมองว่า ถ้าใครต้องการจะใช้ศาสนายึดเหนี่ยวจิตใจก็ไม่ใช่เรื่องผิด และสำหรับพวกเขา คำตอบที่ได้รับจากศาสนา อาจจะเข้าใจง่ายกว่าคำตอบทางวิทยาศาสตร์เป็นไหนๆ

พุทธกับคริสต์อยู่มาแล้วสองพันกว่าปี ถึงขั้นมีปีศักราชของตัวเอง การลบออกไปไม่ใช่เรื่องง่าย ถ้าโลกไม่แตกไปเสียก่อน สัก 200 ปีน่่าจะถึงครับ

ยุคปัจจุบันมันเริ่มขยับเข้าใกล้แนวคิด Homo Deus หรือมนุษย์คือพระเจ้าแล้ว

วิทยการทุกแขนงถูกพัฒนามาจนถึงจุดความรู้มันไม่พัฒนาแบบ Linear Growth อีกแล้ว

แต่มันจะพัฒนาแบบ Exponential Growth หรือการก้าวกระโดแบบเลขยกกำลังหรือพหุคูณ

แถมอีก 200 ปีข้างหน้ามีแนวโน้มว่าน่าจะแก้สมการ Grand Unified Theory ได้แล้ว

มันจะเปลี่ยนความเชื่อของมวลมนุษยชาติให้หลุดพ้นกรอบของความเป็นอจินไตยด้วซ้ำ

ถึงตอนนั้นถ้าศาสนายังคงอยู่ แต่คงมีรูปแบบไม่เหมือนปัจจุบันแต่จะเปลี่ยนไปเป็นแบบไหน

ยังตอบไม่ได้ ผมว่าขึ้นอยู่กับ Technology ณ ตอนนั้นที่จะมา Disrupt ด้วย

ว่าเทคโนโลยีมันจะนำพาความรู้ความเข้าใจของมนุษย์ไปถึงจุดไหนแล้ว ยิ่งหลังยุค A.I.

นี่ยังไงมันก็ต้องพัฒนาไปถึงยุคแห่งการระเบิดทางสติปัญญาแน่นอน จากนั้นก็ตามมาด้วย

ทฤษฎีควอนตั้มในชีวิตจริง องค์ความรู้ยุคนั้นแหละมันจะเปลี่ยนโลกแบบทีี่โลกไม่เคยเป็นมาก่อน

ถ้าศาสนาไม่ปรับตัว ไม่ปรับหลักแนวคิดให้สอดคล้องกับความเป็นไปของยุคสมัย

ผมว่าไม่น่าจะไปรอด ที่พูดนี่คือรวมทุกศาสนาแหละ โดยเฉพาะศาสนาที่เชื่อว่า

พระเจ้าสร้างโลกและจักรวาล ส่วนศาสนาที่เป็นเหตุเป็นผลแบบเชิงวิทยาศาสตร์อยู่แล้ว

อาจจะยังคงสถานะอยู่ แต่แนวคิดอจินไตยอาจจะถูกตีตกขอบไป มนุษย์จะเริ่มสำรวจจักรวาล

กันอย่างจริงแล้วในยุค 200 ปีข้างหน้า

อยู่ครับ อยู่แบบทุกวันเนี้ย เป็นพุทธพาณิชย์

มันไม่หายหรอก มันเป็นวัฎจักรครับ
คนทุกข์ -> หาที่พึ่ง -> เชื่ออะไรบางอย่าง -> ความเชื่อถูกท้าทาย -> คนเลิกเชื่อ -> อยู่แบบไม่มีที่ยึดเหนี่ยว -> กลับไปหาศาสนา

แล้วมันก็จะมีคนที่หลุดจาก matrix นี้ครับ เช่น เชื่อตัวเองก็ออกจากวงโคจร เชื่อศาสนาอื่นก็วนจากวงนี้ไปวงอื่น บลาๆ เพียงแค่วัฏจักรนี้มันไม่ได้เกิดขึ้นเร็ว
แล้วในระหว่างนั้นศาสนาก็หาเงินไป หาน้อยก็ศักดิ์สิทธ์หน่อย หามากก็กลายเป็นพาณิชย์

200 ปี ไม่นานนะ ยังมีศาสนาพุทธอยู่จ้า

พุทธ ยังอยู่เจริญดี แต่โดนกลืนเรื่อยๆ ตามแต่ความปรุงแต่งของสาวก

คริสต์น่าจะไปก่อนเพื่อน เพราะประเทศที่นับถือคริสต์ เจริญก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์จนค้นพบว่าพระเจ้าไม่มีจริง ศึกษาประวัติศาสตร์จนพบกว่าตำนานที่เขียนเป็นเรื่องโกหก และให้อิสระแก่ลูกหลานพอที่จะไม่บังคับความเชื่อของเค้า

อิสลามหรอ บางนิกายอาจไม่เหลือประชากร ถ้ายังทำแต่สงครามกัน

ยิ่งดูสภาพสังคมทุกวันนี้ ยิ่งรู้สึกว่าท่าจะจริง ที่เค้าว่ากว่าจะมีพระพุทธเจ้าองค์ใหม่ที่จะลงมาโปรดหนทางพ้นทุกข์ให้กับมนุษย์อีกที ต้องรอไปอีก 2,500 ปี (นับจากกึ่ง 5,000 ปี จากสมัยพุทธกาล) ก็เเปลว่า เดี๋ยวอีกหน่อยก็จะไม่มีใครมีองค์ความรู้นี้สืบทอดต่อไปอีกเเล้ว เเล้วมันก็จะหายไปเลย จนกระทั่งต้องมีใครซักคนที่เกิดมา หาหนทางเเล้วตรัสรู้กลายเป็นพระพุทธเจ้ามาเผยเเพร่คำสอนใหม่

ถ้าเชื่อพุทธมากๆ ตามความเชื่อ เค้าถึงบอกว่า พยายามสั่งสมความดีชาตินี้เอาไว้ เพราะเป็นโอกาสดีที่สุดเเล้วที่เราจะได้รู้จักกับคำสอนพระพุทธเจ้าองค์ล่าสุด เพราะมันยังไม่หายไปไหน เเล้วพยายามทำดีประคองตัวเองให้ความดีชาตินี้ ส่งผลให้เกิดมาในภพชาติต่อไปให้ยังเป็นคนอยู่ เพราะคนเป็นสิ่งมีชีวิตที่สามารถรู้ผิดชอบชั่วดีได้ ไม่เหมือนกับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ไม่งั้นถ้าไม่ประคองให้เกิดเป็นคนไว้ ตอนพระพุทธเจ้าองค์หน้ามาตรัสรู้ เราก็จะไม่ได้เกิดเป็นคนมารับฟังหนทางพ้นทุกข์รอบนั้น ซึ่งเป็นหนทางที่จะทำให้เราถึงนิพพานเเล้วหลุดพ้นเเละไม่กลับมาเกิดอีกเลย เเล้วก็มีคำกล่าวต่อไปว่า ถ้าพลาดไม่ได้เกิดเป็นคนมาฟังคำสอนพระพุทธเจ้ารอบหน้าเเล้ว จะตกขบวนไปยาวๆ มนุษย์จะหาทางพ้นทุกข์ไม่ได้ไปอีกนาน อาจจะหลายหมื่นปี

ยังมีอยู่ครับถ้าลำดับขั้นก็คงจะมีไม่ถึงขั้นพระอรหันต์ที่บรรลุธรรมขั้นสูงสุด จริงอยู่ที่เทคโนโลยีมันทำให้เราเข้าถึงหาฟังหลักคำสอนของพระพุทธเจ้าได้ง่าย แต่ทำใมยุคนี้เราหาพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบได้ยากเหลือเกิน ผมเชื่อคำทำนายที่ว่าพุทธศาสนาจะอยู่ครบ5000ปี ยุคหายนะภัยธรรมชาติโลกร้อนผู้คนล้มหายตายจากมากมายผู้คนหมดหวังหลักคำสอนจากทุกศาสนาน่าจะช่วยบรรเทาทุกข์ทางใจได้ พอผ่านยุคโลกร้อนไปคนเริ่มพัฒนาเทคโนโลยีอีกรอบคำสอนหลักธรรมศาสนาก็จะเริ่มซาลงไปทุกๆศาสนา

ความรู้เยอะขึ้น เเต่ความเข้าใจน้อยลง
เหมือนเรียนเเต่ทฤษฎี เเต่เอาไปใช้จริงไม่ได้ ^ ^

มันน่าเสียดายนะครับ เเต่ถึงยังไงทุกอย่างเมื่อลงสุดๆเเล้ว มันก็จะวนกลับมา ^ ^

ตอนนี้ก็เริ่มเห็นความเสื่อมไปค่อนข้างเยอะเเล้ว ^ ^

ขอบคุณทุกความเห็นทั้งตอนต้นและที่จะให้ต่อจากนี้
เป็นประโยชน์ทั้งนั้นเลยได้หลายๆมุมมองผมตามอ่านทุกคนชอบจริงๆต่างคนต่างมีเหตมีผลที่ดีทั้งนั้นชอบครับ

เคยอ่านหัตถนิยายเรื่องสามเกลอ
เขาก็กังวลเรื่องพวกนี้เหมือนกัน ว่าเด็กวัยรุ่นห่างวัด
แต่ผ่านไป50ปี ผู้ใหญ่(วัยรุ่นในตอนนั้น ก็มาพูดคล้ายๆกัน)
ผมคิดว่าวัยเราในตอนนี้ 20-40 ความตายเป็นเรื่องไกลตัว เลยใช้ชีวิตอย่างประมาท (ประมาทในแง่ศีลธรรม) และขาดความตระหนักเรื่องชีวิตหลังความตาย (ซึ่งมีหรือไม่มีผมก็ไม่รู้หรอก)

ผมขอเสนอแนวคิดของผมครับ

1.การที่เราเกิดสมัยพระพุทธเจ้าไม่ได้การันตีว่าเราจะถึงนิพพานได้ทุกคน ผมเคยคิดว่าทำไมพระเทวทัตไม่บรรลุนิพพาน อาจจะอยู่ที่บุญบารมีของคนๆนั้น ผมคิดว่าอย่าไปรอพระพุทธเจ้าองค์ต่อไป ถ้าเรามีศรัทธาให้ทำชาตินี้เลย

2.คนที่ปฏิบัติตามแนวทางของพระพุทธเจ้า(ศึกษาจากพระธรรมคำสอน)ก็สามารถถึงนิพพานได้ ไม่ต้องเกิดสมัยพระพุทธเจ้า

3.โอกาสที่ชาติหน้าเราจะเกิดเป็นมนุษย์มีน้อยมากๆๆๆ แต่ถ้าเป็นพระโสดาบันจะการันตีว่าจะเกิดเป็นมนุษย์หรือเทวดา ไม่ตกไปอบายภูมิ(นรก เดรัจฉาน เปรต) และพระโสดาบันจะได้บรรลุธรรมอีกไม่เกิน 7 ชาติ ดังนั้นถ้าเรามีศรัทธาให้ทำเลยจะได้บรรลุธรรมในชาตินี้หรือใกล้เคียงที่สุดเพื่อบรรลุธรรมในชาติต่อไปโดยไม่ตกไปอยายภูมิ อาจจะเกิดในสมัยพระพุทธเจ้าองค์ต่อไปหรือไม่ก็ได้ แต่บุญบารมีของเราจะพาเรามาเจอหนทางสู่นิพพานเอง

ยังอยู่ครับ แต่แค่จะหาบุคคลที่เข้าใจ เข้าถึงธรรมยากขึ้นเรื่อยๆ

คือนักปฏิบัติก็คงปฏิบัติอยู่เงียบๆ ไม่เผยตัวต่อโลกอ่ะ ซึ่งก็ดีนะ

เป็นไปได้สูงเหมือนคำสอนที่ว่ายุคต่อไปก็จะไม่มีศาสนาพุทธ
และพระพุทธเจ้าองค์ต่อไปก็จะเป็นผู้ค้นพบคำสอนนำมาเผยแผ่

เอาแค่มีมนุษย์เหลือไหมดีกว่า สร้างมลพิษมหาศาลทุกวัน

เหมือนผมเคยได้ยินมาว่าหลังกึ่งพุทธกาล
ศาสนาพุทธจะเสื่อมลงเรื่อยๆ จนหายไป

และจะมีผู้ค้นพบหลักแห่งการพ้นทุกข์
ได้เป็นพระพุทธเจ้าพระองค์ใหม่
วนไปเรื่อยๆแบบนี้ครับ
มียุครุ่งเรือง และเสื่อมจนหายไป
มีผู้ค้นพบและเผยแพร่ใหม่ ไปเรื่อยๆ

จริงๆคนเจนใหม่ในประเทศเสรี
ก็แทบจะไม่นับถือศาสนาแล้วนะครับ
ทุกๆศาสนาจะค่อยๆหายไป
ที่น่าจะยืนยาวที่สุดน่าจะเป็นศาสนาอิสลาม
เพราะหลายๆประเทศใช้หลักทางศาสนา
มาเป็นกฎหมายภายในประเทศด้วยครับ