ลูกผมเองครับ

2 ขวบ 4 เดือน กว่าๆ

ดูคลิป


เปิดดูคลิปจากเว็บเฟสบุค 


พีคกว่าคือ......................


เคยไปดูโรงเรียนเฉยๆ ยังไม่ได้เรียนครับ ยังไม่เคยไปเข้าเรียนที่ไหนเลย ว่าจะไปปีหน้า

กระเป๋าตังลูก(อันปังแมน) อยู่ที่ทำงาน ครับ ไม่ได้โดนขโมย


เอิ่มมมมมมมมมมมมมมมมม ทำไงดีล่ะที่นี้

เด็กเค้าก็มีจินตนาการของเค้า ยิ่งถ้าได้ดูพวก youtube คลิปต่างๆ บางทีก็เอามาผสมปนเปในจินตนาการตามอย่างนี้น่ะครับ

เราก็ค่อยๆสอน ค่อยๆบอกไปว่าอันไหนเรื่องจริง เรื่องเท็จ ให้พูดแต่ความจริง มันไม่ได้บอกครั้งเดียวแล้วเด็กจะเป็นเลยหรอก เราตามพร่ำบอกพร่ำสอน อย่าไปย่อท้อเหนื่อยหน่ายจนละเลยการสอน

ยิ่งโตมาไปเรียน ป.1 - ป.2 อย่างลูกผมตอนนี้ยิ่งแล้วใหญ่

มันเอามาฟ้องว่าคนนั้นทำ คนนั้นแกล้ง คนนี้ขโมย เราต้องซักไซ้ถามหลายๆอย่าง หลายๆมุมมองว่ามันเป็นอย่างนั้นได้ไง อย่าไปตั้งธงว่าลูกชั้นถูก ลูกชั้นไม่เคยโกหก มีอะไรบอกพ่อแม่หมด บางทีความจริงมันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเสมอไป อย่างล่าสุดลูกบอกว่าเพื่อนขโมยของไปตอนไปรับกลับบ้านหน้าตาจ๋อยกระฟัดกระเฟียดใหญ๋ เราก็ต้องซักไซ้ว่าใครทำ ทำแล้วเค้าเอาไปทำอะไรต่อ สรุปคือแอบเอาโปเกมอนไป ซึ่งโรงเรียนห้ามเอาของเล่น แล้วเพื่อนเห็นว่าเอาของเล่นไป เลยหยิบไปฟ้องครูและครูยึดไป เลยโดนพ่อลงโทษต่อยึดของเล่นที่บ้านไปอีก ให้รู้ว่าทำผิดแล้วโดนสองเด้ง จะมาคาดหวังให้ไปซื้อตัวเพิ่มแทนตัวที่โดนยึดไปน่ะไม่มีหลอก

ถ้ามองว่าแกโกหก นี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ นะครับ..

เด็กวัยเรียนรู้ ต้องสอน ต้องบอกว่า อะไรถูกอะไรผิด อย่าโกหก ไม่ควรทำ

ปล.อันนี้ผมมองแง่ร้ายนิดๆ นะครับ..

ใช่ครับผมคิดแบบนี้นะ โกหกแล้วเนี่ย

เค้าเรียกว่าวัยเริ่มโกหก ลูกผม 2 ขวบ 6 เดือนก็เป็น
เริ่มโกหก เค้ายังแยกไม่ได้ว่าเรื่องจริงหรือเรื่องโกหก
ต้องค่อยๆ สอนไป

สอนกันยาวเลยแบบนี้

ฝึกไว้ โตไปจะได้เอาไว้โกหกเมียเรื่องเงิน

คนอื่นอาจจะมีกระเป๋าแบบเดียวกันรึเปล่า พอของไปอยู่กับคนอื่นเค้าก็เลยคิดว่ามีคนขโมยไป คือจะไปว่าลูกโกหก 100% ก็ไม่ได้นะ บางทีเรื่องบังเอิญอย่างนี้ก็มีอยู่จริง

เด็กเค้าก็มีจินตนาการของเค้า ยิ่งถ้าได้ดูพวก youtube คลิปต่างๆ บางทีก็เอามาผสมปนเปในจินตนาการตามอย่างนี้น่ะครับ

เราก็ค่อยๆสอน ค่อยๆบอกไปว่าอันไหนเรื่องจริง เรื่องเท็จ ให้พูดแต่ความจริง มันไม่ได้บอกครั้งเดียวแล้วเด็กจะเป็นเลยหรอก เราตามพร่ำบอกพร่ำสอน อย่าไปย่อท้อเหนื่อยหน่ายจนละเลยการสอน

ยิ่งโตมาไปเรียน ป.1 - ป.2 อย่างลูกผมตอนนี้ยิ่งแล้วใหญ่

มันเอามาฟ้องว่าคนนั้นทำ คนนั้นแกล้ง คนนี้ขโมย เราต้องซักไซ้ถามหลายๆอย่าง หลายๆมุมมองว่ามันเป็นอย่างนั้นได้ไง อย่าไปตั้งธงว่าลูกชั้นถูก ลูกชั้นไม่เคยโกหก มีอะไรบอกพ่อแม่หมด บางทีความจริงมันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเสมอไป อย่างล่าสุดลูกบอกว่าเพื่อนขโมยของไปตอนไปรับกลับบ้านหน้าตาจ๋อยกระฟัดกระเฟียดใหญ๋ เราก็ต้องซักไซ้ว่าใครทำ ทำแล้วเค้าเอาไปทำอะไรต่อ สรุปคือแอบเอาโปเกมอนไป ซึ่งโรงเรียนห้ามเอาของเล่น แล้วเพื่อนเห็นว่าเอาของเล่นไป เลยหยิบไปฟ้องครูและครูยึดไป เลยโดนพ่อลงโทษต่อยึดของเล่นที่บ้านไปอีก ให้รู้ว่าทำผิดแล้วโดนสองเด้ง จะมาคาดหวังให้ไปซื้อตัวเพิ่มแทนตัวที่โดนยึดไปน่ะไม่มีหลอก

ตอนนี้ลูกท่านคงไม่เคยเจอปัญหาแบบนี้แหละครับ ไม่รู้ว่าหายไปได้ยังไง เลยไม่รู้จะตอบว่ายังไง สัญชาตญาณมันก็บอกให้โกหก

ท่านก็อย่าไปโกรธนะครับ สอนให้เค้าหาทางออก แล้วรับรู้ว่าการโกหกมันไม่ดี

เรื่องปกติที่เด็กจะโกหกบ้าง แต่ผู้ปกครองก็ต้องคอยสอนอีกทีอ่ะครับ ว่าอะไรควรไม่ควร

ก้านมะยมในมือโล้นสั่นไปหมดแล้วฮับเพ่

น่ารักดีครับ แต่ต้องสอนแต่เนิ่นๆเน้อ เรื่องโกหก เด็กจะได้ไม่ติดเป็นนิสัย

วัย 2ขวบ รู้จักแค่แย่งชิง(ซึ่งหน้า) ยังไม่รู้จักการลักขโมย(วางแผน)

เรื่องขโมยของ น่าจะเกิดจากคำถามชี้นำ พฤติกรรมรายรอบครอบครัว หรือจำจากพฤติกรรมในละคร

2ขวบกว่า เพิ่งหัดพูดเป็นประโยค จะพูดตาม พูดเลียนแบบ เหมือนนกแก้วนกขุนทอง ยังสื่อสารไม่ค่อยตรงกับความคิด_จึงอย่าเพิ่งไปเครียดกังวลอะไรมากมาย

คุณพ่อทำถูกแล้วที่สอบถามแบบที่เหตุ-ผล
ควรหลีกเลี่ยงคำถาม/พูด เชิงชี้นำ เพราะเค้ามักจะพูดตามประโยคสุดท้ายอยู่เสมอ

ควรสอนให้สื่อสารโดยตรงกับความคิด ไม่รู้-บอกไม่รู้
อย่าพยายามชี้นำในประโยค ให้เค้าคิดเยอะๆ

อาจเพิ่มทางเลือกที่ถูกต้องเข้าไปในช่วงแรกๆ
หาย-ไม่หาย
รู้-ไม่รู้
ทำ-ไม่ทำ
กิน-ไม่กิน
ไป-ไม่ไป

อย่าพยายามใช้คำถามปลายเปิด เพื่อส่งเสริมจินตนาการ ไม่เช่นนั้น เด็กจะแยกความจริงกับจินตนาการยังไม่ออก

การมีตัวเลือกแค่ 2ทาง มันจะให้คำตอบง่ายกว่า
และควรเป็นทางเลือกที่ดีกว่า กับดีน้อยที่สุด

เช่น อาบน้ำก่อนกินข้าว-กินข้าวเสร็จค่อยอาบน้ำ อย่าใช้คำถามว่า อาบน้ำ-ไม่อาบน้ำ,กินข้าว-ไม่กินข้าว

หลักเบี้องต้นก็ประมาณเท่านี้แล..

edit; เพิ่มเติม เด็กในวัย 2ขวบยังรู้จักอะไรค่อยข้างน้อย โลกยังแคบ จึงไม่ต้องพยายามสรรหาสิ่งของสุดวิเศษที่ดีที่สุด/แพงที่สุด มาประเคนเป็นรางวัลให้

เด็กต้องการเพียงแค่คำชม ชื่นชมว่าเก่ง ชื่นชมว่าเป็นเด็กดี เท่านี้ก็เติมเต็มความสุขให้เพียงพอสำหรับเค้าแล้ว

บางคนประเคนของดีที่สุด/แพงที่สุดเป็นของขวัญ เติมเต็มปมด้อยตัวเอง .. พอได้ใหม่ ก็ลืมเก่า สิ่งของที่มีราคาแพงกลายเป็นไร้ค่า จึงต้องสรรหาสิ่งที่แพง สิ่งที่ดีกว่าทบขึ้นไปจนเป็นหนี้เป็นสิน ต้องทำงานเพิ่มและมีเวลาให้เด็กน้อยลง นั่นจึงเป็นการเลี้ยงดูที่ผิดวิธีในปัจจุบัน

ลองทบทวนดูสมัย 2ขวบ คุณจำของขวัญได้กี่ชิ้น ~ เทียบกับ moment ช่วงเวลากับคนในครอบครัว คุณจำสิ่งไหนได้มากกว่ากัน ?

สิ่งของที่ดีที่สุด = ต้องเหมาะสมกับวัย และมาพร้อมช่วงเวลาที่ดี

อย่างน้อยท่านก็จะได้เข้าใจครับ ว่าเด็กๆ ก็โกหกเป็น

เด็กจะมีสัญชาตญาณดารเอาตัวรอดแรงครับ เค้าโกหกได้เสมอเพื่อเอาตัวรอด อันนี้ผมดูมาจากสารคดีหลายอันบ่งชี้ตรงกัน

แต่พ่อแม่มักเข้าใจผิด เวลาเกิดเรื่องที่โรงเรียนผมจะได้ยินประจำเลย ว่าเด็กมันโกหกไม่เป็น บอกว่ายังไงก็ตามนั้น คือลูกคนอื่นก็เด็กเหมือนกัน วัยเดียวกันป่ะ ถ้าโกหกไม่เป็น แต่เล่าเรื่องไม่ตรงกัน มันจะเป็นไปได้ไง มันก็ต้องมีเด็กโกหกนั่นแหละ