ในฐานะคนที่เชื่อมั่นในแนวทางของโอเล่มาตลอด
ตอนนำ2-0 ตัดสินใจแล้วว่า เราจะเลิกสนับสนุนและยอมรับว่าโซลชาร์ควรต้องไป

แต่ก็ลังเลใจ จะปิดแล้วนอนดีมั้ยว่ะ จะเลิกเชียร์โซลชาร์ดีมั้ยว่ะ แต่โซลชาร์เขาทำทีมดึงดันใช้ลูกหม้อ ดึงดันใช้ดาวรุ่งก็เพราะเขาศรัทธาในแนวทางของสโมสรนะเว้ย โอเล่ยอมแบกความเสี่ยง ทำทีมให้เล็กลงเพื่อเปิดโอกาสให้ดาวรุ่งได้แทรกขึ้นมาเลยนะโว้ย มึงเคยภูมิใจกับClass92ไม่ใช่เหรอ!?"

"ถ้าเลิกเชียร์เขามันก็ไม่ต่างจากเราหมดศรัทธาต่อแนวทางของสโมสรดิว่ะ"

โดนนำ2-0 ดูรายชื่อตัวสำรองมีแต่ดาวรุ่งจากอคาเดมี่ นั่นแหละคือเหตุผลที่ทนดูต่อ

เราโคตรเชื่อมั่นในเด็กพวกนี้ เชื่อมั่นในกรีนวู้ดแบบเดียวกับที่โอเล่เชื่อ โอเล่ต้องเชื่อมั่นขนาดไหนที่ยอมเสี่ยงวางเด็กอายุ19-20เป็นตัวพลิกเกมทุกๆเกม

แล้วความเชื่อมั่นในตัวนักเตะลูกหม้อ มันก็ตอบแทนความเชื่อมั่นของโอเล่ได้สำเร็จ จาก2-0 พลิกแซงเป็น3-2 ด้วยบรรดดานักเตะดาวรุ่ง!!!!!!

น่าเสียดายที่เก็บสามแต้มไม่ได้ แต่ก็ขอบคุณที่ให้เรายังไม่หมดหวังที่จะเชื่อมั่นและภาคภูมิใจกับแนวทาง ธรรมเนียมของสโมสรต่อไป

โอเล่ ก็คือ แมนยู
ถ้ามันไม่ได้ผล มันก็คือแนวทางของแมนยูมันใช้ไม่ได้ผลแล้วในยุคปัจจุบัน

มันยอมรับไม่ได้!ถ้ามันจะต้องเป็นแบบนั้น
จึงขอลุ้นให้แนวทางของเราให้มันอยู่รอดไปพร้อมกับโอเล่ดีกว่า สร้างทีมไปพร้อมๆกันนี่แหละ
มันต้องมีดิว่ะ class2020 class2030 มันต้องมีสักคลาสสิว่ะ!! เชื่อมั่น ศรัทธา มันต้องมีสักวันที่เราไม่ต้องไปทุ่มเงินแข่งกับใคร แล้วชูถ้วยด้วยความภาคภูมิใจกับแนวทางขอตัวเอง

ปล.ก็ไม่รู้แหละ นี่เป็นคห.ที่49
แม้อีก48คห.ก่อนหน้าเขาอาจจะด่า อาจจะไล่ก็แล้วแต่เขาเถอะ เราขอเป็นคนโลกสวยคนเดียวในบอร์ดก็ยอม
ก็พวกเราเชื่อมั่นกันคนละแบบอ่ะเนอะ ขอแค่อย่ามาดูถูกสิ่งที่คนอื่นเขาศรัทธาก็พอ
 

เป็นหนึ่งเกมที่มันมากครับ เชื่อว่าหลังจากที่โดนไปสองลูก คนที่ยังเชื่อว่ายูไนเต็ดจะกลับมาได้คงมีน้อยมากผมยังแทบไม่เชื่อเลยเมื่อดูจากรูปเกมก่อนจะได้ประตูตีตื้น

เพราะเกือบทั้งเกมโดยเฉพาะครึ่งแรกยูไนเต็ดแก้บอลจากการโดนกดดันตั้งแต่แดนหลังไม่ได้เหมือนเคย ยิ่งแดนกลางทั้งเฟรดกับเปร์เรร่ก็สู้แดนกลางเจ้าบ้านไม่ได้จริงๆ ทั้งการครองบอล จ่ายบอล และแรงปะทะ ลูกที่เสียลูกแรกและลูกสองเป็นความผิดพลาดของโจนส์และเปร์เรร่าก็จริงแต่เมื่อมองรูปเกมโดยรวมหลังจากเสียประตูแรก ยูไนเต็ดถือว่าเสียรูปมวยมากเหมือนเมาหมัดจนออกอาการ

แต่ครึ่งหลังจากการได้ประตูตีตื้นขึ้นมาจากวิลเลี่ยมโมเมนตั้มเริ่มเปลี่ยนเลยเพราะฝ่ายเสียอาการกลายเป็นเจ้าบ้านเองจนสุดท้ายก็มาเสมอกันสุดมัน 3-3 ผมค่อนข้างเป็นห่วงรูปเกมของทีมนะโดยเพราะเรื่องการแก้เพลสและการส่งบอลขาดๆ เกินๆ แต่เมื่อโดนไปก่อนสองแต่กลับมาเสมอได้แบบนี้ แถมเรียกรอยยิ้มจนแก้มปริจากเซอร์อเล็กซ์ได้ขนาดนี้ เห็นป๋ายิ้มผมที่เครียดๆ ก็ยิ้มออกครับ  

ขนาดทีมตัวเองนำห่างขนาดนั้น ยังอดหลับอดนอนแช่งผีอีก ผมนี่ยอมเลย  

ไม่ต่างจากแฟนผีเลยแทนที่จะเชียหงส์ให้ตัดแต้มพาเลซ(คู่แข่งแย่งอันดับโดยตรง) กลับไปเชียพาเลซซะงั้น ผมนี่ยอมเลย  

ขนาดทีมตัวเองนำห่างขนาดนั้น ยังอดหลับอดนอนแช่งผีอีก ผมนี่ยอมเลย  

ที่ป๋ายิ้มน่ะตอนนำ 3-2นะจ๊ะ