ผมลืมไม่ได้ ไม่สิไม่คิดจะลืมมากกว่า เธอเพิ่งแต่งงานไปเอง ก็คุยกันแบบเพื่อนอยู่เรื่อย ๆ นะ

รู้นะว่าแต่งงาน ที่จริงก็อยากไปยินดีด้วยนะ แต่พอคุยกันเธอไม่ได้พูดเรื่องนี้

เลยได้แค่รู้สึกยินดีด้วย แต่เห็นเธอได้เจอคนดี ๆ มีความสุขก็ยินดีจริง ๆ จากใจเลยแหละ

แค่มีบางความรู้สึกแปลก ๆ นิดหน่อย จริง ๆ ผมอาจจะอยากให้เธอเอ่ยปาก

บอกผมตรง ๆ สักคำแหละมั้ง เช่น "นี่...เราจะแต่งงานแล้วนะ" อะไรแบบนี้

โตขึ้น

ทำไมนึกถึงเพลงของutada.hikaruหว่า

เพื่อนสมัยมัธยม

ได้บอกชอบ ตอนทำงาน

แต่เค้ามีคนในใจอยู่แล้ว

ก็เป็นเพื่อนกันต่อไป

รักแรก ใจสลาย ผ่านมา10กว่าปีละ
กำลังจีบน้องอยู่เลย ความรักกำลังเบ่งบาน
อยู่ๆน้องเป็นไข้เลือดออก น้ำท่วมปอด แล้วก็เสีย
ทุกวันนี้ผ่านวัดที่ไปงานศพน้อง ยังสะเทือนใจตลอด

สู้ๆครับ อ่านละเศร้าแทนเลย

หารักครั้งใหม่ แล้วไม่ทำผิดแบบครั้งแรกอ่ะคับ

รักครังแรกผมอยู่ในช่วง ป.5 แอบชอบเค้าก็จะไปแกล้งเค้าจี้เอวเค้า เลยกลายเป็นได้เล่นด้วยกัน แต่พอแยกย้ายไปเรียนคนละที่กันก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย

1. ช่วง ม.3 ผมไปติววิชา จังหวัดที่เค้าไปเรียน บังเอิญเจอเค้าอยู่บนรถเมล์ผมวิ่งตามแต่ก็ไม่ทัน แต่เหมือนเค้าจะเห็นผมนะ

2. พอช่วยสอบเข้ามหาลัยผมก็ถามหาเบอร์โทรจากเพื่อนเก่า ได้โทรไปหา 1 ครั้ง ได้ความว่าเค้าไปเรียนต่อที่ไหน คณะอะไร

3. ล่าสุดบังเอิญเจอในเฟส ก็แอดไปแต่ก็ไม่กล้าคุยนะ ได้แต่ส่องเค้าอยู่ห่างๆ

4. ตอนนี้เค้าแต่งงานมีลูกแล้วครับ มีแฟนเป็นหมอ ส่วเค้าเป็นพยาบาล มีลูกและครอบครัวที่น่ารัก

สรุปผมไม่ได้ลืมครับ แต่เก็บไว้เป็นความทรงจำดีๆ มีความสุขที่เห็นเค้ามีความสุข เหมือนเจี้ยบกับน้อยหน่าในเรื่องแฟนฉัน สรุปผมก็ไม่ได้บอกรักเค้าอยู่ดี แต่ผมว่าเค้าน่าจะรู้นะ