ไม่ว่าจะในสถานะการณ์ไหน กู มึง ก็ไม่ควรใช้กับผู้ใหญ่ หรือรุ่นพี่เราครับ มันแสดงถึงนิสัยกับทัศนคติที่แย่ของเรา (ถ้ามีรุ่นน้องเรามากู มึง กับเราล่ะ เราจะชอบหรอ?? )

ส่วนการคุยกับรุ่นน้อง ถ้าต้องการจะแสดงความเป้นผู้ใหญ่กว่า มันไม่ได้อยู่ที่คำว่า กู มึง หรอกครับ

มันอยู่ที่ความคิด ความเป็นผู้นำของเรา และการให้เกียรติต่อคนรอบข้าง

ถ้าพูดกู มึง แล้วทำให้ดูเป็นผู้ใหญ่ แค่นั้น มันก็ไม่ใช่ป่าวครับ?

กูมึง ใช้กับคนสนิทครับ ไม่สนิทใช้ไม่ได้

มันไม่ควรพูดอยู่แล้วคับ อย่าไปตามเทรนผิดๆเลย

ถ้าห่างกันเยอะ หัวหน้าเก่าผมใช้ ข้า กับ เอ็ง

ไม่เคยใช้กับรุ่นน้องเลย มันไม่ได้ช่วยให้ได้รับความเคารพสักนิด ถ้ากับพวกจิ๊กโก๋คงได้ แต่กับรุ่นน้องที่โรงเรียนหรือที่ทำงาน ไม่ควรอย่างยิ่ง ผมโดนผู้ใหญ่เรียกว่าเอ็งผมยังไม่ชอบเลย แทนตัวเองว่าพี่ เจอคนไม่รู้จักผมก็ไม่เรียกเขาว่าน้อง ผมเรียกพี่หมดอ่ะ อย่างเรียกเด็กเสิร์ฟที่20ต้นๆ ผมจะพูดว่า"โทษนะครับ"

สมมุติบทสนทนาในวงเหล้ากับเพื่อนร่วมงาน

"เห้ยต้น ต้นลองคิดดูนะว่า วันก่อนนี่ไปมีเรื่องกับพวกมันมา
โคตรโมโหเลย มันมาว่านี่ทั้งที่ยังไม่ได้ทำ เป็นต้นต้นคิดยังไง"

ยังไม่เห็นความจำเป็นที่ต้องใช้กูมึงเลยนะ
แล้วก็ไม่ได้ทำให้บทสนทนาคลายความเข้มข้นลงด้วย

กลุ่มเพื่อนคนสนิทเท่านั้นครับสำหรับผม

นอกนั้นตั้งแต่ทำงาน ใช้คุณ-ผมอย่างเดียว คุยรุ่นน้องก็แทนตัวเองว่าพี่ คุยรุ่นพี่ก็แทนตัวเองว่าผม

เพื่อนสนิทบางคนยัง

เรา นาย เลย

กูมึงแบบน้าเน็กผมรับได้นะ แต่ไม่รู้ว่าน้าเน็กแกใช้กับคนแก่กว่ารึเปล่านะ

กูให้มึงรู้จักพอเพียง

อยู่ที่ผู้ฟังเขาโอเคกับคุณหรือเปล่าด้วยครับ
สรุปคือผู้ฟังเป็นคนตัดสินครับ

ผมเจอคนที่คบกับคนพูดต่ำๆหยาบๆเล่นว่าถึงปมด้อยทางรูปลักษณ์ ดันรับได้
เจอผมพูดแรงๆ หยาบไม่เยอะ เขากลับรับไม่ได้
ไปชอบพวกดาราไอดอลพูดคำด่าคำกลับบูชา สุดยอดแห่งความย้อนแย้ง

สรุปรู้ยังตอนนี้ หรือยังคิดอยากจะพูดให้ดูเป็นผู้ใหญ่อยู่

SS คนความคิดแปลกๆเยอะวุ้ย

ผมเรียกเด็กรุ่นน้องที่ทำงานว่าน้อง เรียกตัวเองว่าพี่ แต่มันเรียกผมลุง โธ่ว้อยยยย

ไม่น่าจะพูดเป็นปกตินะ ตัวผมพูดแค่กับเพื่อนบางคน ไม่ได้เกี่ยวกับความสนิทด้วย เกี่ยวกับว่าตอนเริ่มคุยกันพูดยังไงมากกว่า พอติดๆ มาก็พูดตามนั้น ประมาณว่าเห็นหน้าคนนี้ต้องพูดแบบนี้ ไรเงี้ย

แต่กับเพื่อนกลุ่มที่สนิทมากๆ ก็ไม่พูดนะ พูดเรา กับเรียกชื่อกันปกติ