คนเขียนแฟรี่เทลแกเคยเป็นผู้ช่วยของอ.โอดะมาก่อนทำให้อะไรหลายๆอย่างมันไปคล้ายวันพีซ
ปล.ส่วนตัวมองว่างานมาสเตอร์พีซของแกคือเรฟมากกว่าแฟรี่เทล ยิ่งฉากของซิกฮาร์ทนี้โคตรตราตรึง ส่วนแฟรี่เทลหลังๆคือน่าเบื่อมากพลังมิตรภาพแบบน่าเกลียดเกิ๊น แต่ต้องยอมรับว่าอนิเมะแฟรี่เทลทำดีกว่าเรฟเยอะมากเลยทำให้หลายๆคนชอบแฟรี่เทลมากกว่า

ครัยเนื้องเรฟ วางมาดีมาก ที้งนางเอก และซิกฮารท
ส่วนแฟรี่ ผมดูเมะไป10ตอน เจอตัวร้ายรวบผมทรงชิกะมารูใช้พลังเงา นจังงัง เหมือนกันแบบเปะๆจริงเลยมาลองถามดูครับ

เรฟ คือมาสเตอร์พีซฮับ

สุดแล้วอ่ะเฝ้าหลุมไม่ไปไหนจนเหลือแต่โครงกระดูก

แรกๆก็สนุกดี หลังๆ แม่งพลังมิตรภาพเยอะไป๊

ผมว่าเกรย์ไม่ได้เหมือนเอสขนาดนั้นนะ

ถ้าจำไม่ผิด ช่วงที่แฟร์รี่เทลออกใหม่ๆ และเกรย์มีบทบาท ช่วงนั้นเอสยังแทบไม่มีบทในวันพีซเลย

เหมือนมีบทแค่ตอนอลาบาสตา แล้วก็ช่วงหน้าเปิดตอนแค่นั้นเอง และช่วงนั้นผมว่าก็ไม่ได้คล้ายเกรย์เท่าไหร่ด้วย

ผมว่าเอสดูคล้ายเกรย์ก็ตอนช่วงเล่าย้อนอดีตสมัยเด็กตอนเล่ม 60 ซึ่งฟีลเพื่อนพระเอก ผมดำเหมือนกัน จะมองว่าคล้ายกันก็ไม่แปลก

เอาจริงๆ ก็อย่างที่หลายคนบอกว่า เกรย์เนี่ยมันคือมุจิก้ามากกว่า


ส่วนอีกตัวที่บอกว่าเหมือนชิกามารุ ผมจำไม่ได้แฮะว่าตัวไหน

ref เห็นมาจาก rave ซะส่วนมากนะ

เกรย์-มุจิก้าจากเรฟ

เรื่องนี้ไม่ได้ดูนานละตั้งแต่จบภาคที่พระเอกมันได้เจอมังกร
มันยังตบบอสด้วยพลังมิตรภาพอยู่มั้ยเนี่ย

ช่วงแรกๆเลยครับ ที่สู้กันบนนถไฟ ไอ้ตัวที่เป่าขลุ่ยวญญาณอะ

เพลงเปิดตัวต้องมา

เสียดายที่โดนเร่งปิดจบ เพราะคำนวนตอนผิด ช่องวาดไม่พอ ไม่งั้นคงจบซึ้งกว่านี้

ทำไมคนชมเรฟว่าวางโครงเรื่องดีเยอะจัง

เรื่องนี้สนุกจริงนะถ้าไม่นับตอนจบ ซึ่งมันก็เหมือนชาแมนคิงอ่ะ

ตัดจบเฉยถึงจะทำเนียนกว่าก็เถอะ

อ่านสองเล่มท้ายนี่โคตรเซงเลย เสียเวลาที่ตามอ่านมาทีละเล่มๆ

หลักๆเลยคือฉากซิกฮาร์ทแหละผมว่าที่ทำให้หลายๆคนชอบเรฟ ยุคนั้นส่วนใหญ่ยกให้เป็นฉากตายขึ้นหิ้งฉากนึงในการ์ตูนโชเน็นเลย

แฟรี่เทลมันดังด้วยตัวมันเอง ธีมของเรื่องช่วงแรกคือกิลเวทมนต์ ครอบครัว

ตอนวอกัน2กิล พีคที่สุดละ กับตอนลัคซัสจะยึดแฟรี่เทลดวลกับมิสกันนี่สาวๆกรี๊ดแตก แล้วก็เอลโดลาส

พอเปิดตัวมาเก่งมันก็ต้องเจอเก่งกว่าไปเรื่อยๆ สเกลหลังๆเพี้ยนไปหมด

ถามว่าก๊อปมั้ยพวกตัวเอกเนี่ยแทบจะยกมาจากเรฟทั้งกระบิ ส่วนตัวร้ายก็ไม่ได้ดูแล้วติดถึงตัวละครเรื่องอื่นนะสำหรับผม มีกิลดาซตัวนึงนี่ดูยังไงก็แชงค์คูส