อาจไม่ผิดศีลก็จริง แต่ผิดกฎหมายนะครับ ถ้าพระสูบถายในวัด เพราะวัดเป็นเขตปลอดบุหรี่ ผมว่าหากสูบกันเป็นกลุ่มดูแล้วไม่เหมาะ ทำหนังสือร้องเรียนหรือไม่ก็แจ้ง ตร. เลยครับ

ศาสนาคำสอนมันไม่ได้เสื่อมหรอกครับคนต่างหากที่เสื่อมลง ผมว่าแนวทางปฏิบัติของศาสนาพุทธยังดีอยุ่ยังปฏิบัติกันได้แต่คนไปบวชเดี๋ยวนี้แค่ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ตั้งใจปฏิบัติจริง เห็นหลายๆคนบอกไม่ศรัทธาผมว่าเรามาผิดทางกันไหมเราศรัทธาศาสนาในคำสอนหากทุกคนแอนตี้กันหมดต่อไปศาสนาคงอยู่ไม่ได้พระที่ดีก้อยังมีอยุ่ครับผม

พระเเถวบ้านดูดโจ๋

ไม่ผิดศีล สมัยโบราณ ทั้งควันธูปและกำยาน ล้วนอยู่ในพิธีกรรม ในชีวิตประจำวันของพระ จึงไม่มีข้อห้ามเรื่องสูดและเป่าควัน

พระที่สูบบุหรี่ 99.9% สูบจนติด นิโคติน ก่อนบวชเป็นพระ และสมัยพุทธกาลคงยังไม่มีการผลิตบุหรี่ แต่ข้ามเป็นฝิ่น, กัญชา

หากฝิ่น,กัญชา ฯลฯ พวกนั้นถูกห้ามเพราะมึนเมา
แต่บุหรี่ ถ้าไม่ทะลึ่งสูบจนมึนเมาก็ไม่ผิด

หลวงพ่อคูณ ยังสูบเลย

ตามหลักข้อห้าม ไม่มี (น่าจะ) นะครับ

แต่จริง ๆ แล้ว การกระทำของสงฆ์ อันเป็นเหตุที่จะทำให้ชาวโลกติดเตืยน
มันก็ควรละเว้นอยู่

ผมเข้าใจว่า กฏ กติกา มารยาท ในทางสงฆ์
หรือแม้แต่ ศีล 5 ศีล 8 ต่าง ๆ ที่ตั้งขึ้น
มีไว้เพื่อป้องกัน และไม่ให้ขาดสติ (มอมเมา) มากกว่า

ถ้าศึกษาประวัติแบบคร่าว ๆ (ไม่ต้องลึก)
จะรู้ว่าศีลต่าง ๆ มันทยอยมีมาเรื่อย ๆ ทีละข้อ ๆ
พระพุทธเจ้าจึงบอกไว้ว่า กฏ เกณฑ์ ข้อบังคับ ต่าง ๆ ที่ตั้งขึ้น สามารถปรับเปลี่ยน/เพิ่มเติมได้เพื่อให้เข้ากับยุคสมัยหรือบริบททางสังคมที่เปลี่ยนไป

.. แต่เมื่องพุทธแบบเรา ๆ ไม่เคยเปลี่ยน
กลับไปใช้วิธีละเมิดและอนุโลมกันแทน

พอเถอะ เดี๋ยวยาว
พระสูบบุหรี่ สูบได้ถ้าวัดกันตามกฏของพระ
แต่ในทางโลก มันกลายเป็น โลกะวัชชะ นั่นคือ โยมที่พบ คนที่เห็น สังคมที่รับรู้
เค้าไม่ OK กับพฤติกรรม

เชื่อเถอะ ส่วนใหญ่ไม่กล้าแสดงออก
เพราะคิดว่า ตำหนิพระจะเป็นบาป


เพราะคำนี้แหล่ะที่ มอมเมา ชาวพุทธในประเทศไทย
ให้ดำรงค์ศาสนาด้วยความห่วยแตก จนเน่าใน อยู่ทุกวันนี้

ขนาดโล้น ๆ ห่มผ้าเหลือง ๆ ยังมอมเมาประชาชนเยอะแยะ
แล้วได้รับการกราบไหว้เลย

... คนดูแล/หากิน สถาบันนี่มันวางแผนระยะยาว มอมเมาคนในประเทศได้ดีจริง ๆ

ลองมาบวชวัดในเมืองดูครับ ท่านจะเห็นทั้งแทงบอล กินข้าวเย็น ไม่ออกบิณตอนเช้า ยืนรอปัจจัย ไม่ค่อยลงมาเทศน์ญาติโยมที่วัด เน้นออกกิจนิมนต์ เก็บเงินสดได้เป็นแสน

ไม่ผิดพระธรรมวินัย มีมาตั้งแต่สมัยโบราณกาลแล้ว แต่เป็นการสูบยาเส้น คนสมัยก่อนเชื่อว่าการสูบยาเส้นเป็นยา จนปัจุบันเป็นนิโคตินไรพวกนี้หมด พึ่งจะมาบอกว่าบุหรี่เป็นสารเสพติดไม่กี่สิบปีนี่เอง ถ้าโบราณกาลมีพระเสพยาเส้นจนติด อาจจะมีศีลข้อห้ามก็ได้

ผิดไม่ผิดดูกันที่ กฎ ดิ มาอ้างสมัยนี้ใครก็ทำกัน บ้าป่าว สมมติ ทำผิดกฏหมายสักข้อนึง แล้วอ้าง สมัยนี้ใครก็ทำกัน เลยไม่ผิด คิดได้ไง

พุทธกาลไม่มีบุหรี่ พระพุทธเจ้าพูดถึงสุราอย่างเดียว

เหมือนตามหลักศาสนาสูบได้ไม่ผิด. เพราะไม่ได้บัญญัติไว้นะครับ

อันนี้ได้ยินคนอื่นบอกมา. ท่านได้มีความรู้ว่ามันผิดไหม. ชี้แจงให้อีกทีครับ

ตอนผมไปบวญเณรอาทิดเดียวได้มาครึ่งหมื่น

ตอนสึกผมเลยถวายเจ้าอาวาส

ไม่สะดวกใจเอาเงินญาติโยมที่ตั้งใจทำบุญมาใช้เท่าไหร่

คนบวชนานๆคงเก็บได้หลายแสนอย่างที่ท่านว่าครับ

หลังๆผมเลยไม่บริจาคเปนเงินเลย

ยกเว้นพวกค่าน้ำไฟ ซ่อมบำรุง

ว่ากันตามหลัก ผิดครับ อะไรที่ทำให้ก่อเกิดกิเลส ถือว่าผิดทั้งนั้นแหละครับ
แต่ผิดถึงขั้นคอขาดบาดตายมั้ย ก็ไม่ใช่ ก่อนอื่นต้องเข้าใจก่อนว่าหลายๆคน
มอง พระสงฆ์ = พระอรหันต์ เลยมองอะไรก็ดูไม่ดีไปหมด แต่ตามหลักจริงๆแล้ว
พระสงฆ์ก็แค่คนทั่วไปที่ พยายามหาทางหลุดพ้น ซึ่งมนุษย์ทุกคน(ที่ไม่ใช่อรหันต์)
ย่อมมีกิเลสอยู่ในตัวทั้งนั้น การบวชก็คือการลดกิเลสนั่นแหละ เช่น จากเดิมมีข้อเสีย
อยู่ 100 อย่าง อาจจะลดได้เหลือ 50 นี่ก็ถือว่าเป็นกุศลอย่างยิ่งแล้ว วินัยจึงมีการกำหนด
ระดับความผิดไว้ 3 ระดับ
1. ร้ายแรงสุด คือ ปาราชิก4 ทำผิดแล้วขาดจากการเป็นพระ เช่น เสพเมถุน ฆ่าคน เป็นต้น
2. ร้ายแรงพอควร คือ สังฆาทิเสส ทำผิดแล้วต้องมีการปริวาสกรรม(ภาษาชาวบ้านก็ทำโทษ)
3. ร้ายแรงเล็กน้อยถึงปานกลาง คือ อาบัติ ทำผิดต้องมีการปลงอาบัติ(ภาษาชาวบ้านก็
เหมือนการสารภาพความผิดตัวเองต่อหน้าพระรูปอื่นนั่นแหละ)

ที่ศาสนาสมัยนี้เสื่อมก็เพราะว่า แทบจะหาคนที่ไปบวชเพื่อหาทางหลุดพ้นจริงๆ ไม่มี
ส่วนใหญ่ที่ไปบวชก็แค่เอาหน้าตามประเพณีนิยม ไม่ก็ไปหาผลประโยชน์ทั้งนั้น พวก
พระผู้ใหญ่ๆทั้งนั้น หัวเป็นแบบนั้นหางก็ไม่ต้องสืบ ระบบคัดกรองคนก็ย่ำแย่มาก เอาแค่
ง่ายๆ เดี๋ยวนี้จะไปบวชทั้งทีแค่ เอสาหัง อุกาสะ ยังท่องกันไม่ได้ ผมเห็นถือโพยอ่านตาม
ตอนบวช ไม่ก็มีพระข้างๆคอยกรอกหูช่วยทั้งนั้น เอ็งจะไปบวชแค่นี้ยังไม่คิดจะท่อง
เห็นแล้วอนาถแท้

ไม่ผิด ถ้าไม่เอาเงินในตู้ค่าน้ำค่าไฟหรือจากซองกฐินซองผ้าป่าไปซื้อ

ตอนผมบวชเซเว่นยังไม่กล้าเข้าเลยครับ