เลิกกับแฟนเก่าตั้งแต่ม.6จะเข้าปี1 จนตอนนี้เรียนจบป.ตรีมาหลายปี จนทำงานแล้ว
อยู่คนเดียวมันก็โอเคนะ ทำอะไรไม่ต้องรอใคร ไม่ต้องมานั่งแคร์อะไร

จะทำอะไรก็อยู่ที่ตัวเราล้วนๆ แต่บางทีมันก็เหงา
อยากจะไปดื่มก็ไป เฮฮาปาร์ตี้ เที่ยวแหลกลาน มีเวลากับงาน ครอบครัว และเพื่อนฝูงเต็มที่

แต่บางครั้งมันก็แอบเหงา เห็นเพื่อนๆมีแฟน เห็นคนอื่นมีครอบครัว
อัพลงในเฟสรูปคู่อะไรทำนองนี้ ผมก็อยากมีนะแต่พอเอาเข้าจริงๆ มีคนมาคุยแล้วคิดจะจริงจังกลับกลายเป็นว่าไม่อยากมีสถานะผูกมัด เป็นแฟนหรือภรรยาอะไรทำนองนี้ บางทีผมเหมือนแค่ต้องการคนคุยเฉยๆ จนคิดว่าตัวเองเห็นแก่ตัวชิบหาย

คือมีคนที่มาคุยจริงจัง แต่ ผมไม่คิดจะจริงจังด้วย เหมือนมันไม่อยากที่มีแฟนอะไรทำนองนี้

เคยนั่งคุยกับเพื่อนว่าจะเอายังไงดี เพื่อนก็บอกว่าถ้ามึงแน่ใจมึงจะไม่สับสนที่จะรักหรือพัฒนาความสัมพันธ์ ถ้าลังเลแสดงว่าเราไม่ได้อยากมีแฟนหรือเราไม่ได้อยากที่จะรักผู้หญิงคนนั้น

แต่ตอนนี้ผมก็ยังคุยกับผญคนนั้นอยู่นะ โดยผมบอกว่า ผมรู้สึกดีนะแต่ไม่ได้รู้สึกที่จะรัก ผมบอกตรงๆไปเธอก็เฟลอยู่ ผมพยามที่จะตัดบทโดยการบอกว่า เธอทนผมไม่ได้หรอก ผมให้เวลา 2 เดือน เพราะผมเป็นคนขี้เบื่อ ติดท่องเที่ยว เวลาไม่มี บลาๆ
เธอบอกก็ลองดูก็ยังดีกว่าไม่ได้ลองคุยกัน

เอาจริงๆผมพยามคิดที่จะรักนะแต่มันเหมือนยังทำไม่ได้.

ผมก้อเปน แต่เหมือนมันไม่เจอคนที่ไช่จิงๆ

ผมทำแต่งานไม่ค่อยได้เจอใครด้วยแหละ

พอเหงาๆก้อจีบพอได้ก้อเบื่อพอเบื่อก้อเลิก วนๆอยู่แค่นี้

เข้าใจฟิลท่านเลย บางทีก้ออิจฉาคนที่เค้ารักกันนานๆจนมีลูก

แต่ทำไมเราไม่เจอคนที่อยากจะไปจุดนั้นซักที

ผมไม่เคยนะ แต่มีเพื่อนแนวนี้

ต้องหาคนที่รับในความโลกส่วนตัวสูงของท่านได้ก่อน มันต้องมีแนวเดียวกันแหละ

เพื่อนผมเป็นอินโทรเวิร์ต ทำงานฟรีแลนซ์ที่บ้าน มันยังมีแฟนได้อ่ะ จีบแฟนผ่านการวิดีโอคอลในคอม มีนัดเจอกันบ้าง แต่ต้องเป็นที่คนน้อยๆเหมือนกัน เท่ห์ดีออก 55555555

โลกส่วนตัวสูงผมว่าน่าจะง่ายกว่าอีก

หาๆไปเรื่อยๆเดี๋ยวมันก็เจอคนที่รับเราได้ และคนที่เรารับเขาได้ครับ

ผมก้อเปน แต่เหมือนมันไม่เจอคนที่ไช่จิงๆ

ผมทำแต่งานไม่ค่อยได้เจอใครด้วยแหละ

พอเหงาๆก้อจีบพอได้ก้อเบื่อพอเบื่อก้อเลิก วนๆอยู่แค่นี้

เข้าใจฟิลท่านเลย บางทีก้ออิจฉาคนที่เค้ารักกันนานๆจนมีลูก

แต่ทำไมเราไม่เจอคนที่อยากจะไปจุดนั้นซักที

ตามนี้เลยครับ วัฎจักรบ้าบออะไรไม่รู้

เพื่อนมีครอบครัว มีลูกกันจะหมดละ

ของอย่างนี้ผมว่า อยู่ที่จังหวะ ล้วนๆ

ตอนผมเลิกกะแฟน ผมก็คิดแบบนี้เลย

ถ้าจังหวะมันได้ ก็ได้ 555

ของผมโสดตั้งแต่ม.3จนตอนนี้พึ่งเรียนจบก็ยังไม่มีเป็นตัวเป็นตนเลยแฟนอะ มากสุดก็แค่คนคุย สำหรับมันไม่เชิงว่าไม่อยากมีแต่มันเป็นเพราะว่ามันเริ่มชินกับการอยู่คนเดียวไปแล้ว มีก็ได้ไม่มีก็ได้ แต่มันจะโคตรเหงาเฉยๆ อีกเหตุผลที่ยังไม่มีแฟนใหม่ก็เพราะยังไม่ลืมคนเก่าด้วยแหละ มันฝังใจมากๆ

ยังไม่เจอคนที่ใช่มากกว่า ถ้าเจอคนที่ใช่มันไม่มีมาเหตุผลอย่างนั้นอย่างนี้หรอกครับ มันเหนือเหตุผล

ผมก็เป็นนะ พอมีคนมาจริงจังแต่เรากับรู้สึกอึดอัด ชินกับการอยู่คนเดียว กินข้าว ดูหนัง เที่ยว ขึ้นภูเขา คุยคนเดียว นี่ก็แพลนไปต่างประเทศคนเดียวละ

ครับ เหมือนกันเลย

แต่กลัวแต่ว่าแก่ไปละจะไม่มีใครดูแล ลำบากยากพี่น้องตัวเองอีก

สงสัยมันยังไม่เจอคนที่ใช่แหละ

ผมแต่งงานแล้ว บอกเลย อิจฉาคนโสดมากๆ ไม่ใช่แต่งงานแล้วไม่ดีนะครับ แต่ผมติดชีวิตท้าทาย ชอบการแข่งขัน บวกโลกส่วนตัวสูงคนหนึ่ง ...ไอตัวโลกส่วนตัวสูงนี่แหระ ลดยากมาก ถ้ามีแฟน แล้วต้องเจอกันคนละครึ้ง คือต้องยอมให้เขาเข้ามาในชีวิตเราบ้าง ไม่งั้นคบไม่ยืดยาว โอกาสเลิกสูงมาก แต่พอลดความเป็นส่วนตัวลงมา มันขัดกับความสุขชิบหาย ไม่รู้จะบอกไง ผมว่าผมแต่งเร็วไป คือแฟนอะดีพร้อมทุกอย่าง แต่เราเองนี่แหระยังไม่พร้อม จะเลิกก็ไม่ได้ ....สรุป ถ้าไม่พร้อมที่จะลดความเป็นตัวเอง อย่าแต่งเป็นอันขาด คบเป็นแฟนไป เลิกก็ไม่หนักเท่าแต่ง บอกตรงอิจฉาว่ะ ใช้ชีวิตแบบที่เป็นต่อไป ถ้าเราไม่มีลูก ไม่มีเมีย โลกก็หมุนต่อไปได้ ชีวิตเราก็เป็นของเรา 100%

เพิ่มเติมผมแต่งงานตอนอายุ 30 ตอนนี้ 33 ถ้าย้อนไปได้ จะแต่งตอนอายุ 40-45 ใครว่าไงช่างมัน ชีวิตกู

ผมคนนึงละที่โสดมานาน คือไม่ได้อยากมีแฟน ณ ตอนนี้
เพราะชินกับการทำอะไรคนเดียวแบบสะดวกสบายใจมากๆ
คือบางทีพอมีคนคุยด้วย แรกๆ ก็ทำตัวสม่ำเสมอดี พอผ่านไปสักพัก
ผมจะเริ่มเบื่อที่จะโทรหรือติดต่อละ แบบอยากจะหายไปเลย
เหมือนคุยแล้ว พอจะขยับสถานะ ผมจะดีเฟ้นซ์ตัวเองก่อนเลย บางทีก็หายเลย
คือไปเลยไม่ลา ไม่บอกด้วย อยากเงียบก็หายไป หลายๆ กรณีก็งงกับผมเหมือนกัน
พอนานๆ ไป ก็จะเริ่มเหงา แล้วไปอิจฉาคนอื่น มองหาคนคุยด้วย แต่เดี๋ยวก็วนมาลูบเดิมอีก
ผมอาจจะหวงโลกส่วนตัวของตัวเองมากไป แล้วก็ทำแต่งานของตัวเอง
ตอนนี้ให้เป็นเรื่องสำคัญที่สุด รองลงมาก็ความสุขของตัวเอง

แฟนอาจจะไม่ใช่สิ่งที่กำลังมองหาอยู่ ณ ตอนนี้สำหรับผมล่ะมั้ง
ผมคิดแบบนี้ "Just go with the flow" คือชิลๆ เรื่อยๆ แล้วแต่โชคชะตาล่ะ

ผมนี่แหละ อยู่คนเดียว ชิล อยากทำไรก็ทำ อยากใช้เงินเท่าไรก็ใช้ สบายยย ไม่ปวดหัว

โสดมา 3 ปีกว่า หงี่ก็ชู่วู่วว

เบื่อการเริ่มต้นใหม่ครับ
และแบบอยู่คนเดียวจนชินแล้ว

ไม่เหมือนผมนะ ผมไม่เคยมีแฟน ยิ่งพอจบมาทำงานมีเงินเเล้วยิ่งอยากมีแฟนเข้าไปอีก
เพราะผมเป็นคนที่อยากเที่ยวมากๆ เมื่อก่อนไม่เคยได้เที่ยวไหนเลย
ทำงานมีเงินเลยอยากไปหลายๆที่มากๆ เเต่ด้วยสาเหตุที่เพื่อนก็มีแฟนกันหมด
ชวนไปไหนพวกมันก็ไม่ไป ทำให้อยากหาแฟนสักคนเเล้วไปเที่ยวอย่างที่หวังไว้
ผมไม่อยากเที่ยวคนเดียวด้วยรู้สึกไม่สนุก

แสดงว่ายังไม่เจอคนที่ใช่ครับ
ผมก็โสดมา4-5ปีแล้วเพราะรักอิสระมากๆ จนสุดท้ายมันไม่ไหวจริงๆต้องไปสารภาพคนที่ชอบ

ท่านแค่ยังไม่เจอคนที่ทำให้ท่านยอมเพื่อเค้าได้ ยอมสละเวลา บลาๆ