[RE: ตั๊ก ท้าดวลกับ สมรักษ์]
บอกกูเถอะ พิมพ์ว่า:
ตอนวัยรุ่น ผมเคยมีประสบการณ์ 2รุม1 นักมวยเยาวชนทีมชาติ คือมันบอกว่ามึงเข้ามาเลย2
ตัวเท่าๆกันนะ ผมแบบคิดในใจ เดี๋ยวมึงเจอกู ทำเป็นเก่งหรอ
แปลกนะครับ พอยืนกันตรงหน้า ภาษากายมันบอกว่า ถ้าพุ่งเข้าไป ก็คือหน้าแหก
แล้วเพื่อนผมก็จะทำเหมือนในหนัง หรือสิ่งที่เราคิดกันเสมอ เวลาเจอพวกนักมวยคือ
ถ้า พุ่งเข้าไปจับตัวทุ่มลงพื้น ก็จบ อีซี่
ผมให้นึกภาพว่า เราจะพุ่งเข้าไปหาใครสักคนที่มันเตรียมตัวมาอยู่แล้ว ยังจับมันทุ่มยากเลยครับ มันไม่ได้ง่ายเหมือนในหนัง หรือสิ่งที่เราคิดใว้ ของจริง มันเรียกว่า เป็นไปได้ยากเลย ลองดูได้ ถ้าคุณรู้ว่าอีกฝ่ายจะเข้าไปทำร้ายคุณ คุณหลบได้แน่นอน
ส่วนเพื่อนผมก็เช่นกัน พุ่งเข้าไป กะแบบรวบเน้นๆ มันโยกเอวนิดเดียว หัวทิ่มแล้วครับ
เราพุ่งไปทั้งตัว จะปรับทิศทางตามมัน เป็นไปไม่ได้
ผมก็เลยตามไปติดๆเลยกะว่า แม้งโดนรวบได้ แล้วอยู่ดีๆ ก็ชาที่เบ้าตา คือหน้ามืดครับ
คล้ายจะเป็นลม ไม่รู้หมัดมันสวนมาตอนไหน ไวมาก ไวจนผมไม่ได้มอง ผมไม่เจ็บเลยนะ
แต่ผม ยืนได้สัก2-3วิ แล้วรู้สึกว่า ภาพมันมืดๆ มันหนักๆหัว แล้วมันก็เดินเข้ามา แล้วโลกผมก็มืดไปเลย
55555 โตมาผมก็เลย รู้สึกว่า ผมนับถือคนพวกนี้นะ คือเค้าฝึกมา มันเฉียบกว่าคนทั่วไปอยู่แล้ว ก็คนฝึกมาอะ สู้ยากอะ นี่สมรักขำๆนะ ฮ่าๆ เอาจริงนี่ตั๊ก 15วิ ร่วง
ความต่างในโลกของการต่อสู้มันเยอะขนาดนั้นจริงๆ
เคยดูสารคดีเค้าว่าพวกนักกีฬาสมองมันถูกฝึกให้คำนวนระยะ จังหวะ ทิศทางทุกอย่างตั้งแต่จุดเริ่มต้นแล้ว
เช่นนักเทนนิส ตั้งแต่เห็นลูกกระทบหน้าไม้ฝั่งตรงข้าม แค่เสี้ยววิสมองมันก็คำนวนเรียบร้อยว่าบอลจะไปตกลงจุดไหน
อย่างมวยเนี่ย ผมว่าแค่จังหวะง้างหมัดหรือจังหวะลงน้ำหนักเท้า ระดับนักมวยสมองเค้าน่าจะรู้แล้วแหละว่าหมัดจะมายังไง +กับการฝึกมาโดยเฉพาะ Reactionมันก็ออกไปอย่างธรรมชาติเลย
ผมว่ามันเป็นไปแทบไม่ได้เลยที่คนธรรมดาถึงต่อให้เล่นกีฬานั้นๆเก่ง จะไปสู้กับระดับนักก๊ฬาได้เลย