1. ผิด
2. ไม่ใช่กิจของพระสงฆ์ เอาเวลาไปอ่านพระวินัย พระอภิธรรม เถอะ
3. ไปได้ แต่ห้ามไปเซิ้งหน้าขบวนแห่ ไม่ต้องไปแห่กับเขา ไปนั่งรอในโบสถ์โน่น

ผมก้อสูบนะ แล้วผมก้อปลงอาบัติเอาไม่รู้ว่ามันปลงได้มั้ย เพราะช่วงบวช ก่อนวันพระมั้งนะ( วันโกน) ตอนลงทำวัดเย็น พระจะสวดมนต์มีบทจะมีปลงอาบัติ ( นานแล้ว) แบบว่าไปเผลอทำไรเข้าอ่ะเล็กๆ น้อยๆ โดยไม่ตั้งใจ เช่น เหยียบมด บลาๆ จำไม่ได้นานล่ะ ไม่ผิดมั้ง

1. ตอนผมบวชผมก็ดูดบุหรี่นะ แต่แอบดูดไม่ให้ชาวบ้านเค้าเห็น
2. จริงๆ เค้าไม่ให้เล่นครับ แต่มันว่างไงอ่านหนังสือบ้างเล่นเกมบ้าง ยังนัดลิเวอร์พูลเตะนี้นั่งดูบอลกันกับเจ้าอาวาส (เจ้าอาวาสเด็กหงศ์) 555

ทุกวันนี้พระเป็นแบบนี้เกือบหมดอะครับ แนะนำว่าถ้าไม่ได้ศรัทธาอย่าไปเลย
ตัดเรื่องบุญบาปออกไปนะ การไปทำอย่างนั้น มันเหมือนไม่ได้ทำหน้าที่ตัวเอง
เป็นภาระสังคมในรูปแบบหนึ่งนะ คนเราทำอะไรควรทำในหน้าที่ของตัวเอง

การเป็นพระเป็นเพื่ออะไรตอบตัวเองได้เปล่า
กินน้อย นอนน้อย ทำความเพียรให้มาก ศึกษาพระธรรม เพื่อหลุดพ้น

และนำธรรมนั้นมาเผยแผ่ให้คนทั่วไปได้เข้าถึง รักษาไว้ซึ่งพระธรรม
เล่นเกม ดูดบุหรี่ มันใช่กิจของสมณะเพศหรอ

แม้แต่การใส่รองเท้า นอนห้องติดแอร์ นอนฟูก ยึดติดกับจีวรแพงๆดีๆ
กินหรูอยู่สบาย พวกนี้อะครับ ไม่ใช่พระหรอก

อย่าหาว่าแรงเลย มันเหมือนพวกเปรตมากกว่า อาศัยกินเศษเงิน เศษบุญ
จากชาวบ้าน งานการไม่ทำ เป็นพระเพราะขี้เกียจ ได้เงินฟรี ที่อยู่ฟรี กินฟรี ภาษีไม่เสีย
ตกดึกเล่นเน็ต เล่นคอม ว่างๆก็ไปเดินห้าง มันไม่ใช่พระหรอกแบบนี้

สัมภเวสี ใส่ผ้าเหลืองครับแบบนี้

บุหรี่เป็นสารเสพติด ถ้าว่ากันตามตรงก็ผิด ส่วนมือถือถ้าใช้เพื่อความบันเทิงก็ผิด เสพสื่อนี่อย่าว่าแต่พระเลย ศีล 8 ก็ขาดแล้ว

ก็คงจะผิดทั้งคู่แต่ทำกันเปนเรื่องปกติแหละไปตะหมัยนี้

ผมบวชวัดที่นับถือนิกายหินยานมาครับ การสูบบุหรี่ถือเป็นยาเส้นสมัยโบราณไม่ผิดครับ

แต่กฎของพระสงฆ์นั้นยากที่จะตีความมากครับ คือห้ามหลุมหลงมัวเมากับมัน

ผมตีความว่าถ้าใช้ยาเส้นเพื่อบรรเทาหรือใช้รักษาโรคภัยไข้เจ็บไม่ถือว่าอาบัติ

แต่ถ้ามีกิเลสอาจผิดวินัยเรื่องอื่นได้ครับ ส่วนเล่นเกม ROV นั้นผิดตั้งแต่ศีล 10 แล้วครับ

1. ไม่ผิด หรือผิดก็อาบัติข้อเล็กๆ แค่ปลงอาบัติก้หาย

2. ไม่ควรครับ เราบวช ก็เอาเวลาไปศึกษาธรรมะ บวชไม่นาน เก็บเกี่ยวมันเอาไว้ให้ได้มากที่สุด

3. น่าจะได้ครับ

ไม่แน่ใจว่าสูบยาเส้นได้หรือป่าว
แต่ไปบวชก็ถือโอกาสเลิกเถอะ
ถ้าเราไม่บริสุทธิเวลามีคนมากราบนี่โคตรรู้สึกผิดเลย เหมือนตกนรกทั้งเป็น
ยิ่งพ่อแม่มากราบไหว้ยิ่งแล้วใหญ่ เค้าหวังให้บวชเรียน แยกแยะผิดชอบชั่วดีได้
แต่เรากับโกหกแม้กระทั่งตัวเอง

ส่วนเล่นเกมส์ผิดศีลอยู่แล้ว ถือเป็นมหรศพ เบื่อจรืงๆอ่านการ์ตูนธรรมก็ได้ครับ บวชไม่กี่วันเอง เต็มที่หน่อย

ท่านเคล่งแค่ไหนล่ะ เอาแบบเป๊ะๆตามตามหลักพระธรรมวินัย ก็ผิดหมดแหละ

ถ้าบวชชิวๆก็ได้หมดครับ

+100 ครับ

บางคนหาโอกาสบวช แต่ไม่สามารถบวชได้ ต้องมีเหตุต่างๆนาๆให้ไม่ได้บวช
แต่หากบางคนบวชได้ ขอให้เคร่งเรื่องวินัยให้ดีที่สุด ให้คุ้มที่ได้บวชนะครับ ประโยชน์จากการบวชก็มีไม่น้อย

ปัจจุบันก็คืออาชีพพระแหละครับ พุทธศาสนาปะปนกับธุรกิจกับพิธีกรรมจนมั่วไปหมด พระสงฆ์ปฏิบัติดีก็มีครับ แต่หายากมากๆ ที่ผมบวชไปเจอแต่ไม่ดีเลยครับ รู้งี้บวชวัดป่า หรือวัดที่มีคอร์สปฏิบัติเต็มๆ ดีกว่าบวชตามวัดแถวบ้าน

จากใจรุ่นพี่เคยบวชครับ

1,2 ตัดบ้างไม่ได้หรอท่านจะบวชทั้งทีเวลาก็ไม่นาน ปฏิบัติธรรมหน่อยก็ได้มั้ง

ตอนเรียนเปรียญ5 ผู้พันอนุสาสน์อาจารย์ผมถามผมว่า ดูดบุหรี่ ผิดไหม ผิดข้อไหน

ผมนึกก่อนตอบว่า เหมือนไม่มีบอกไว้ตรงๆ แต่เข้าข่ายใกล้สุดน่าจะเป็นข้อ สุรา เมรัย

อาจารย์ สุรา คืออะไร

ผม เหล้าทุกชนิด

อาจารย์ เมรัยละ

ผม พวกของดองของหมัก ที่ทำให้มึนได้เมาได้

อาจายรย์ แล้วมันต่างกับสุรายังไง

ผม ...

อาจารย์ แล้วบุหรี่ละ

ผม ก็น่าจะ...

อาจารย์ บุหรี่นับว่าเป็นเมรัยได้ไหม

ผม ก็น่าจะมัง้ครับ ทำให้เมาได้

อาจารย์ ก็แค่นั้น นับพวกยาเสพติดอื่นๆทั้งหมด เข้าไปด้วย เป็นเมรัย

สรุป แม้พระธรรมวินัยจะไม่กล่าวไว้ตรงๆ แต่สำหรับพวกที่เรียนมาโดยตรง มันมีข้อถามข้อแย้งอยู่ในหนังสือหมดละครบ ยิ่งพวกที่เป็นนามธรรมนี่ยิ่งมีเยอะและลึกซึ้ง

ปล. ดูดบุหรี่ นอกจากจะเป็นข้อผิดแล้ว ปัจจุบันมีการรณรงค์ให้คนไม่ดูด ก็ยิ่งเป็นเป้าสายตาคนนอกมากขึ้น นับเป็น โลกวัชชะ แต่การที่เราทำอะไรด้วยคิดว่า "เล็กน้อย" แล้วทำย้ำๆเสมอๆ จนเป็นนิสัย เราจะไม่รู้ว่ามันผิด

ปล.2 นึกไปกระทู้ก่อนโน้น ที่เคยถกเรื่องพระ ผมเคยบอกว่า อย่าเหมารวมพระ พระดีพระเลวยังไงก็พระ พระไม่ใช่อาชีพ แต่เป็นสถานะ ตราบใดที่ไม่ทำผิดศีลหนักๆ ก็อย่าไปด่าท่านเลย ปล่อยๆไปบ้าง ปลงๆบ้าง คนเราจะหาความสมบูรณ์แบบจากใครคนไหนได้ ไม่มีหรอก ความผิดคนอื่นเท่าภูเขา ความผิดตัวเราเท่าหางอึ่ง ตัวเราไม่ได้ดีเท่าไร ทำผิดทำเลวอยู่เนืองๆ แต่เห็นพระทำตัวหรูหน่อยก็ด่าพระซะแล้ว ทั้งๆที่ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุอะไร แต่ใจคิดหยาบไปก่อนซะงั้น

ปล.3 อีกอย่างที่อยากให้แยกแยะคือ "นิสัย" กับ "ความผิด" พระบางรูปอาจจะเผลอเพราะนิสัยที่ไม่คุ้นชิน เช่นพระบวชใหม่เป็นต้น แบบชอบวิ่ง ชอบกระโดด ชอบร้อง ชอบผิวปาก อาการแบบนี้เรียกว่า นิสัยติดตัว ท่านอาจจะลืมตัวไปนิด
ส่วน ความผิด เช่นพระรูปไหนชอบเกี้ยวสีกา จีบ พยายามลวนลามทั้งใจทั้งปาก อันนี้ เรียกว่า ความผิด ได้จริง น่ากระถืบครับ ด่าได้ไม่ว่ากัน ...

ปล.4 บางข้อ ก็ทำให้ขำได้ มีการเล่นแง่ได้เหมือนกันนะ พระธรรมวินัย เรื่อง สุรานี่แหละ พระห้ามสุรา โยมห้ามสุรา แต่ว่ากินได้นะกินเป็นโอสถคือเป็นยา ใส่ฝาบาตรหามเกิน1ข้อนิ้ว แล้วยกซดได้ 5555555555555+ บ้าไปล้าววววววว...

แล้วถ้าดูทีวีพวกรายการบันเทิงหรือกีฬาละครับ