ญาติพี่น้องผมกลับกันแฮะ คือ รุ่นพ่อแม่ลุงป้าน้าอา ส่วนใหญ่จะยกระดับชีวิตได้ด้วยตัวเอง แต่ละคนเคยจนมาก่อนปัจจุบันก็พอมีกินมีเก็บ มีเงินเที่ยว แจกลูกหลานบ้าง อาผมไปเปิดร้านอาหารไทยอยู่อเมริการ่ำรวย มีการส่งเงินมาให้พี่น้องใช้ด้วย ถึงจะไม่มากแต่ก็ส่งมาเรื่อยๆ คือเป็นพี่น้องกันในแบบที่ครอบครัวอื่นแอบอิจฉาอ่ะ

แต่รุ่นลูกกับรุ่นหลานนี่ซิ มีสองสามคนล้มเหลวติดหนี้พะรุงพะรัง ต้องไปยืมเงินป้าเป็นแสนๆ เพื่อไปโปะบัตรเครดิต บางคนก็ถูกเมียครอบงำจนกลายเป็นเด็กน้อยไปเลย จะทำอะไรก็ไม่ได้ถ้าเมียไม่ยินยอม ทุกวันมีเงินติดตัว 100 บาท สรุปคือชีวิตไม่ปกติซะครึ่งนึงอีกครึ่งก็พอประคองตัวไปได้

อันนี้หนักจริง

นี่แหละเป็นเหตุผลนึงที่ผมตกลงกับพี่น้องให้ขายบ้านปู่ที่เสียไปเลยแล้วซื้อที่ติดกันแต่สร้างใครสร้างมันไปเลย ยังคงอยู่กันเป็นครอบครัว แต่แยกหลังไม่เอาเงินมาจมเป็นหลังใหญ่หลังเดียว เพราะแรกๆพี่น้องอยู่ด้วยกันคงไม่มีปัญหา แต่พอครอบครัวขยายมีลูกมีเมียเพิ่มเข้ามาอุปนิสัยส่วนตัวอาจจะไม่ตรงกันได้

เคสท่านถ้าตามความคิดผมคงขายหลังที่แม่ท่านซื้อและสร้างเองทิ้งเลย อ้างไม่มีเงินหรือต้องใช้เงินลงทุนอะไรก็ว่ากันไป(หากป้าๆอยากอยู่ต่อก็ต้องซื้อแต่ไม่ผ่อนกะเราไปเอาเงินก้อนจากธนาคารมาจ่าย) ส่วนบ้านเก่าตายายดูแล้วครอบครัวท่านไม่น่ามีปัญหาเรื่องเงินขนาดนั้นก็ยกให้เค้าไปซะเหอะครับ

โชคดีมากที่ทั้งปู่ย่าและตายายเลี้ยงลูกดีทั้งสองสาย พี่น้องฝั่งละ 6-7 คน เลี้ยงให้มีการศึกษามีการมีงานทำ ไม่มีปัญหากันเลย...

เจอแบบนี้ผมไม่ทนครับ หักเลย

ทุกครอบครัวมันต้องมีแนวๆนี้ อย่างบ้านผมแม่ผมเป็นลูกคนที่ 7 เป็นคนเดียวที่ได้รับราชการ
พอตั้งตัวได้ฐานะก็จะดีกว่าคนอื่นๆหน่อย พวกป้าๆก็ไม่ค่อยเท่าไหร่หรอก แต่ไอ้พวกลูกๆเค้า
ชอบมายืมเงินแม่ผมบ่อยๆ หนักๆหน่อยก็เอาที่ของตาไปจำนอง สุดท้ายแม่ผมก็ต้องไปช่วยซื้อ
ให้เค้าได้เงินเยอะมากกว่าโดนยึดไป
ที่หนักสุดๆ คือคู่ผัวเมีย ไม่รู้หลอกพ่อแม่ผมยังไงให้ไปค้ำเงินกู้ สุดท้ายมันจ่ายไม่ไหว
บ้านผมก็ต้องไปจ่ายแทน ไม่งั้นเสียที่ดินมูลค่าหลายล้าน

จากประสบการณ์ผมทำให้ผมตัดสินใจเป็นคนใจแคบ ใครที่ไม่ได้มีบุญคุณอะไรกับผม
ผมไม่ช่วยเหลือใดๆทั้งสิ้น จะสนิทกันแค่ไหนก็ไม่ค้ำประกันทุกๆกรณี

พาญาติไปเที่ยว แอบขนของออกจากห้องละเปลี่ยนกุญแจเลย

เจอแบบนี้เซ็งแทน

ใครมาถือวิสาสะใช้ห้องส่วนตัว ใช้ของส่วนตัวผมผมด่าหมดอะ

แล้วแต่ครอบครัวมากกว่า แม่ผมพี่น้อง8 คน ไม่มีปัญหาเลย การงานดีทุกคน

ห้องผม ผมด่าหมดอ่ะ คอมกูใส่พาสแม่งงง

อะไรวะ เป็นผมถ้ามาขอก็ให้นะ ถ้านานๆมาที

แต่จะไม่ให้ก็ได้ มันเรื่องของเรา

แบบนี้คงต้องเคลียร์กันหน่อย ไม่เกรงใจเลย

เห็นแก่ตัวแบบนี้

อย่านับญาติเลย

กลัวเข้าใจผิด

*หมายถึงญาติทั่นนะ เห็นแก่ตัว ไม่เกรงใจเจ้าของบ้าน

พอกันกับ จขกท

บ้านยายผม แม่ผมรีโนเวท สร้างบ้านใหม่กะให้ยายอยู่ กับเอาไว้ไปนอนเวลาไปหายาย

น้าสาว หนีออกจากบ้านไปตั้งแต่แม่ยังวัยรุ่น ประมาณ 15-16 ได้ ไม่เคยกลับมาหายายเลย

วันดีคืนดีพอทำบ้านเสร็จ ขนครอบครัว เข้ามาอยู่เฉย แล้วไม่เคยดูแลบ้านเลย ทำพัง อะไรพังก็ปล่อยไว้งั้น จากปกติยายนอนบ้านสลับกับที่เถียงนา กลายเป็นว่ายายไม่กลับมานอนบ้านอีกเลย

แต่ก็ยายอ่ะ ความเป็นแม่ จะไล่ลูกไปก็ไม่ทำอีก ผมโคตรเบื่อเวลาไปหายาย ต้องไปนอนบ้านญาติคนอื่นแทน เพราะทนไม่ไหว