ของผมก็โคตรสบาย บางคนพูดเหมือนต้องไปรบ นอนกลางดินงั้นอะ

โดนแย่งซะแล้ว

สบายจริง อาจจะมีโดนแดกนิดๆหน่อย

แต่ปี 2 หนักหน่อย เพราะโดนคัดไปเดินสวนสนาม เลยซ้อมหนักพอสมควร

ปี 3 เรียนศูนย์ใหญ่ สบาย เรียนในห้อง ติดแค่ไปไม่ค่อยทัน รถติด

จริงๆตอนปี 3 นี่ขาดกี่ครั้งก็ได้ ตอนใกล้ๆจบแม่มใครขาดกี่ครั้ง จ่ายครั้งละ 50 บาท แก้ให้เป็นไม่ขาด

เขาชนไก่ปี 2 ไปผลัดสุดท้าย สบาย ไปช่วยเขาเก็บของ

ปี 3 ทำทุกอย่างแบบปกติ แต่ตอนที่ไปตอนนั้นเป็นช่วงที่หนาวมากๆ เลยสบายอีก ไม่ร้อน ไม่มีเหงื่อเหม็นเหนอะหนะ

8ปีก่อน เรียนที่ มทบ 22 ที่อุบล เรียกว่าหนักมากครับ วันแรกนี่ยังเช็คชื่อไม่เป็นกันครูฝึกให้กลิ้งไปด้วยขานชื่อตัวเองไปด้วย อ้วกแตกกันครึ่งกองร้อย ถ้าวินัยหย่อนนิดนึงก็โดนแดกหนักๆเช่น กลิ้ง20เมตร ม้วนตัว สะพานโค้งไรงี้ล่ะ วันดีคืนดีผงกหัวตอนนั่งเรียนในห้องก็โดนให้ไปลงบ่อน้ำให้หายง่วง 55555 แต่พอย้อนคิดกลับไปถือว่าสนุกมากครับ ใครเคยเรียนที่นี่จะรู้ดีถึงความโหด. แต่เหมือนสมัยนี้ก็เบาๆลงมาแล้ว

เจอศูนย์ทหารม้า ร.พัน1 ร.อ. ตรงสนามเป้าเข้าไปตอนปี2 เหนื่อยโคตรๆ

แต่ปีอื่นๆสบาย

เรียนๆไปเหอะ ไม่ได้เสียหายอะไรมาก จะได้ไม่มานั่งฟูมฟายดราม่าเหมือนในเฟส

เรียนช่วงปิดเทอม อาทิตนึงมั้งครับ ชิลๆหนีไปนอนบนห้องเรียนเกือบทุกวัน ถ้าโดนจับก็กลิ้งไปกลิ้งมาในสนามฟุตบอล ปี3นี่สบาย เรียนอยู่ในห้องอย่างเดียว

รร.ในกรุงเทพนี่น่าจะชิวหมด

ของผมนี่แบบในแต่ละปีจะเจอฝึกหนักแค่คาบ-สองคาบโชว์นายมั้ง

ตอนไปเขาชนไก่ปีสองชิวๆ ปีสามที่ต้องเจอจ่านรกโชคดีมีคนรู้จักเป็นทหารเลยขอให้ช่วย วันที่ต้องเจอจ่านรกผมเลยดดนลากมานอนเต้นท์พยาบาล

นอกนั้นก็ชิวๆ ในกองที่ไปมันจะมีจ่าคนนึงโคตรดุ แต่เข้าใจแหละว่าน่าจะวางบทกันมาเพราะแบบพอจ่าคนนี้ดุเสร็จ ครูคนอื่นก็จะสับมาเรียกฮา

แต่ยังไงก็ตามผมอยากให้ รด ปรับเนื้อหา+วิธีการสอนจริงๆนะ คือมันชิวดีแล้วแหละแต่แบบเรียนไปไม่ได้ไรอะ ไหนๆตอนนี้คนเริ่มรณรงค์กันเรื่องการปฐมพยาบาล ปั๊มหัวใจ น่าจะเน้นตรงนี้หน่อย แบบออกสอบจริงจัง ให้ลองทำไปเลย

คือปัจจุบัน อย่างรุ่นผมเมื่อ5-6ปีที่แล้วมันก็มีแหละ แต่แบบไม่น่าสนใจไง เป็นครุมานั่งอ่านสไลด์ให้ฟังยังกะท่องอาขยาน

บอกเลยโคตรสบายไปฝึกปีละ10วัน
เข้าค่ายก็สนุก ร้อนๆ สักแปบให้พักมีขนม เป๊บซี่ขายตลอด ก็เมียทหารล่ะมั้งขาย จัดเต็มแน่นอน เพราะดูทหารก็ใจดีเรื่องพวกนี้ด้วย เตรียมเงินไปพอ ใครไม่เรียนจะเสียใจ เพราะจบมาได้เริ่มต้นชีวิตไว ไม่ต้องเสียเวลาทำกิน

เข้าค่ายเขาชนไก่ ผมต้องไปอยู่กับรร.อื่น เพราะหยุดเรียนไปปีนึง
โดนทำโทษ ให้ออกไปร้องเพลง มีปลย.88 เป็นไมค์
คิดไรไม่ออก ร้องเพลงลมหายใจ
สรุปเพื่อนทั้งกองเรียก ไอ้ลมหายใจ ยันวันสุดท้าย

เรียนๆเหอะสนุกดียิ่งตอนภาคสนามนี่เหละที่สุดแล้วถึงจะร้อนจะเลอะบ้างแต่ก็เป็นความทรงจำที่ดี

ผมจำได้ไปวันแรกเห็นขี้วัวรังเกียจชิบเป๋งแต่พอวันที่3แค่นั้นเหละ หลอบๆอยู่หยิบไปปาใส่กันแล้ว

จริง เรียนโคตรสบายเลย เรียน รด สำหรับผมหนักแค่ตอนเดียวคือตอนสอบ เพราะ รร ผม เด็กสมัครแทบทุกคน เลยมีโควตาจำกัด สอบโคตรเอาจริง ผมเกือบขาดใจตาย กลัวไม่ได้เรียน 5555

อันนี้จริงตอนนอนใส่กางเกง รด. ใส่คอมแบทนอนเดี๋ยวเตรียมตัวไม่ทัน มีเมียจ่ามารับซักผ้าด้วยใครเอาไปสองชุดสบายหน่อย ผ้าอนามัยก็ต้องเอาไปใส่รองเท้า

ผมแชร์บ้าง สมัยผมเรียนก็เหมือนกับหลายๆคนครับ

ส่วนเขาชนไก่ ผมก็อยู่หมู่ท้าย เลยได้ทำความรู้จักกับโรงเรียนอื่นไปด้วยในตัว เรื่องเล่าก็คือ ช่วงคืนที่ 3 หรือ 4 นี่แหละที่ต้องออกเดินทางไกล คนในหมู่ ดันลืมปืนไว้ด้วย(นั่งคุยกันแล้ววางปืนไว้) ยังดีหาเจอก่อนเค้าเรียกรวม ไม่งั้นดูไม่จืด
อีกอย่างตอนเดินทางไกล ผมโชคดีไปตอนผลัดท้ายๆ ครูฝึกก็เลยไม่เข้มเท่าไร ตอนเดินขึ้นเขานี้บอกเลยว่าสุดๆ ทางมันชันมาก แต่วิวด้านบนก็สวยสมราคาคุยของครูฝึกเค้าเลย ยังไงก็ตามอย่างที่บอก ตอนเรียนก็น่าเบื่อบ้าง สนุกบ้าง แต่พอจบมามันเหมือนมีความทรงจำร่วมกันกับเพื่อน มีเหตุการณ์สนุกร่วมกัน ก็เป็นเรื่องเล่าในวงเหล้าดีนะ

เห็นด้วย ผ้าอนามัยใส่ไว้ด้านในรองเท้าเพื่อให้นิ่มเท้านี่ของจริง จำได้ว่าตอนนั้นให้แม่ซื้อมาให้ไม่กล้าซื้อเอง