คุณย่า คุณปู่ผมเนี่ย ชอบพูดจังเลยว่า เดี๋ยวก็ตายแล้ว ไม่ต้องทำหรอก

เพราะว่าจะต่อเติมบ้านให้เขา ให้เขามาอยู่ชั้นล่าง ไม่ต้องเดินขึ้นชั้นบน

ก็มาพูดอีก ไม่ต้องทำหรอก เดี๋ยวก็ตายกันแล้ว

เห้อออ มันก็ห่อเหี่ยวใจนะ

คงปลงโลก

ไม่อยากให้ลูกหลานเสียเงินทอง

ดูแลอย่างใกล้ชิดนะครับ น่าจะมีสถาวะซึมเศร้า
พ่อผมก็พูดแบบนี้ปล่อยๆ... สุดท้ายไม่ได้ลากันเลยครับ

เทคโนโลยี ก้าวไกล เกินกว่าที่พวกท่านๆจะจับต้องได้

วันๆ คุณย่า คุณปู่ผมไม่ได้ทำอะไร ตื่นตี3 ดูทีวี นอนงีบตอน6โมงเช้า ตื่นมากินข้าว

ดูทีวี 2ทุ่ม ก็นอนกันแล้ว แล้วก็ตื่นมาอีกทีตี3

มันเป็นลูปที่น่าเบื่อมากๆ ถึงว่าคนแก่ๆหลายคนถึงได้ปลงกันนัก ชีวิตมาน่าเบื่อเหลือเกิน

ต่างจากเรา ถ้าเราแก่ คงนั่งดูยูทูป ดูเนตฟลิก แบบเพลินๆ

แกคงปลงแหละครับอายุเยอะแล้ว ผมเข้าใจท่านนะ ผมก็เป็น แต่เรามีความตั้งใจจะทำให้เพื่อให้ท่านสบายขึ้นก็ทำไปเถอะครับ สู้ๆ

ใจเค้าคงรู้ตามที่พูดล่ะครับ
เหลือเวลาน้อยแล้ว
คนอายุเยอะ ๆ เค้าเห็นมาเยอะน่ะครับ เพื่อนเค้า หรือรุ่นเดียวกันอาจจากไปเยอะแล้ว
ก็น่าจะรู้ตัวว่าเวลาเค้าเหลืออีกไม่นาน
ทำไป แล้วถ้าเค้าไม่อยู่ก็ต้องทุบทิ้งประมาณนั้น

แต่ถ้าการเป็นอยู่ปัจจุบันเค้าลำบากมาก ก็ทำไปดีกว่าครับ
ให้เค้าอยู่สบาย แล้วเราจะไม่ติดใจอะไร

อย่าคิดมากเลยครับ ตอนนี้รุ่นนั้นผมเหลือยายคนเดียว แฟนก็เหลือยายคนเดียวเหมือนกัน

ซึ่งก็สไตล์คนแก่แหละ ยายผมก็ชอบพูดว่าไม่ต้องคิดมากหรอก ยายอะไรก็ได้ อยู่อีกไม่นาน

ส่วนยายแฟนผมยิ่งกว่า คือเก็บเงิน เขียนพินัยกรรมถ่ายรูปหน้าโลงไว้หมดแล้ว กลัวลูกหลานจัดงานไม่ดีก็เอาเงินตัวเองทิ้งไว้ให้จัดงานโดยเฉพาะ

คือพวกนี้เค้าปลงได้แล้วครับ อยู่ก็ทำอะไรได้ไม่เหมือนวัยรุ่น ซึ่งจริงๆผมว่าถ้าเค้าปลงด้วยความคิดแบบนี้ก็ดีนะ ยกเว้นแต่เค้าประชดประชันน้อยใจ อันนั้นก็ไม่ไหว

จะสื่อว่าถ้าพวกท่านปลงแล้ว เราเองก็ต้องปลงเช่นกันครับ ความตายเป็นสิ่งแน่นอน ยอมรับเถอะว่าเวลาของพวกท่านนั้นเหลือไม่มากแล้ว ทำอะไรเราต้องนึกถึงคนที่อยู่ต่อมากกว่าคนที่จากไปครับ ยิ่งเราคิดมาก เป็นห่วง เค้าก็จะยิ่งไม่สบายใจ

ไม่ต้องถึงคนแก่มากๆหรอก วัยอย่างผมก็เริ่มคิดเรื่องความตายแล้ว เวลาชีวิตมันเดินเร็วกว่าที่คิดไว้มาก

ท่านอย่าลืม "สังขาร"ครับ ผมอายุ40 ผมยังเบื่อตัวเองเลย วัยชราเริ่มถามหาละ เจ็บโน่นเจ็บนี่ หมายถึงพวกข้อต่างๆทั้งไหล่ เข่า ไม่ได้อยากเจ็บและไมไ่ด้ทำมันเจ็บ แต่มันมาเองครับ โคตรน่าเบื่อ

จริง อาทิตย์ก่อนคนแก่ที่รู้จักตายไปคนนึง สัปเร่อบอก เหมือนฝันเลยพี่ เพิ่งเจอกันแท้ๆได้พูดได้คุย ถัดมาแกตายซะแล้ว ผมเผาเค้าแปปเดียวไหม้เหลือกระดูก เหมือนฝันจริงๆพี่ชีวิตคนเรานอนหลับตื่นมาไม่เจอกันซะแล้ว...

มันก็อยู่ที่วิธีการพูดของเราด้วยนะครับ บอกแกว่าเราเป็นห่วงไม่อยากให้ขึ้นๆลงๆมาอยู่ข้างล่างแล้วเราจะได้สบายใจ หรือไม่อย่างนั้นเราก็ต่อเติมด้านอื่นให้เขาได้นิครับ พาไปเที่ยว พาไปทำบุญ ชวนคุยด้วย อย่าให้เหงา ให้เขาเห็นว่าเรามีความสุข

มรณานุสติ จริงๆต้องระลึกไว้ในใจตลอดเวลาเพียงแต่คนหนุ่มสาวไม่ค่อยสนใจธรรมะ

ย่าผมก็ชอบพูดนะ อาจด้วยท่านผ่าไตไปข้างนึงด้วย เดินก็ปวดแข้งปวดขา ตาก็มัวใกล้บอด ล่าสุดพึ่งไปตรวจว่าเป็นโรคหัวใจอีก

เค้าก็ชอบพูดครับว่าเมื่อไหร่จะถึงเวลาจะได้ไม่ทรมาร สิ่งที่เราทำได้คือคอยให้กำลังใจครับ

ผมใช้วิธีอย่าพึ่งอยู่อุ้มเหลนก่อน แต่น่าจะนานหน่อยนะ เพราะยังหาหลานสะใภ้ให้ไม่ได้ เค้าก็ยิ้มๆ ขำๆกัน

ท่านคงปลงคิดว่า ถึงเวลาใกล้ดับขันแล้วมั้งครับ