แล้วแต่หน่วยงานอ่ะ เมียผมข้าราชการทำอยู่ รพ.พระนั่งเกล้า งานโคตรเยอะ
ปล.ที่บอกสบายงู้นงี้ ไปทำมาเอง หรือฟังเขาเล่ามา?

แล้วแต่หน่วยงานอ่ะ มีเพื่อนทำราชการหลายที่ บางงานโคตรโหดจริงๆบางงานก็ชิวเหลือเกิน สรุปแล้วแต่สายงาน

เทียบว่าสบายมั๊ย มันแล้วแต่งานนะครับ แต่แน่นอนราชการโอกาสที่คุณจะถูกเลิกจ้างมันไม่มี - มีน้อยมากๆ แต่เอกชนมันมี ความเสี่ยงตรงนี้เอกชนมากกว่า ผมว่าต่างกันหลักๆตรงนี้แหละเลยดูสบาย หลายคนก็เลยทำแบบเช้าชามเย็นชามไง

มีเห็นจนชินตา เข้างานสาย พักก่อนเวลา เข้างานบ่ายโมงกว่า พอ 3-4 โมงขับรถไปรับลูกหน้าโรงเรียน กลับบ้าน

หนักจริงครับ ผมอยู่ คร.

แต่ถ้าบางวันไม่มีงาน ก็ว่างจนน่าเบื่อ

ขึ้นอยู่กับส่วนงานแต่ละที่มากกว่าครับ..

แต่สิ่งที่การันตีได้แน่ๆ คือ อายุ 50+ ก็ไม่โดนไล่ออก ถ้าไม่ทำผิดอะไร...
ลองคิดดูเอกชน จะจ้างใครที่อายุ 50+ มานั่งทำงาน ถ้าไม่เจ๋งจริง....

แล้วแต่ที่/ลักษณะงานครับ

ที่ผมเคยไปฝึกงาน/เป็นลูกจ้าง คือทำ24/7ครับ

มีงานด่วนหรือโดนโทรเรียกได้ตลอดเวลา

ไม่จิงครับ เท่ากัน
ที่ดีกว่าคือโดนไล่ออกยากแค่นั้นเอง

แล้วแต่สายงานและหน่วยงานครับ บางหน่วยก็เหมือนชิวๆ แต่วันหยุดมีภารกิจพิเศษที่ต้องทำตลอด เลยกลายเป็นแทบไ่มีวันหยุดก็มี หรือบางหน่วยงานหนักแบบแข่งกับเวลาก็มี แต่ภาพรวมส่วนใหญ่ก็คงสบายกว่าแหละครับ แต่ที่เห็นๆ เลย คือ ใครทำงานดี ทำงานไว เอางานเพื่อนไปทำด้วย

งานที่ทำอะใช่ หนักเบาแล้วแต่หน่วยงาน แต่ที่ต่างกันคือความกดดัน เอกชนต้องรับความกดดันที่มากกว่า ส่วนของราชการจะทำไม่ทำงานก็ไล่ออกยาก

ท่านเคยเข้าไปบ้านพักข้าราชการ ตำรวจหรือทหารมั้ยครับ มีทั้งคอกไก่ ปลูกผักสวนครัวบริเวณรอบๆ เยอะมากมาย เอาเวลาไหนมาปลูก มาดูแล ถ้าไม่ใช่ในเวลาราชการ เคยเข้าไปศูนย์ตวงวัดแห่งหนึ่ง อยู่นอกๆเมือง ระดับหัวหน้าศูนย์ออกมาจากบ้านพักตอนบ่ายสาม พร้อมกับสาวออฟฟิศ ผมแอบถามป้าธุรการ ว่าเค้าเป็นผัวเมียกันเหรอ ป้าบอกว่าป่าว รู้แล้วเหยียบไว้

ถ้าการบริหารจัดการยังเป็นแบบทุกวันนี้ ก็ต้องตอบว่าจริงครับ ยืนยัน 100%

ยิ่งพวกแก่ๆ ใกล้เกษียณอย่างผอ. ผู้ว่าการ ฯลฯ ยิ่งไม่ทำอะไรเสี่ยงๆแล้ว รออยู่กินบำนาญสบายๆ เล่นหุ้น เล่นกองทุน ไปเรื่อยๆ

ส่วนตัวพวกว่าพอๆ กัน แต่ เอกชน ทำปะเจิดปะเจ้อไม่ได้ เดียวโดนไล่ออก

ผมว่ามันมีหมดทั้งรัฐและเอกชนนะที่จะสบายปะปนกันไป อยู่ที่เนื้องาน ความรับผิดชอบมากกว่า

ส่วนตัวเคยทำเอกชน เป็นบริษัทผลิตซอส ผมอยู่ฝ่ายการตลาดซึ่งงานมาเป็นจ๊อบๆ ต้องดีลขายสินค้าให้สหพัฒน์ วันไหนไม่มีการสั่งซื้อโคตรว่าง นั่งเปิดหนังดูจบไปเรื่อง สองเรื่อง แล้วพอบ่ายก็ออกไปดูตลาด เสร็จกลับห้องเลย ชิล

ตอนนี้ย้ายมาอยู่ราชการส่วนกลาง อยู่ในกรม เดิมอยู่ศูนย์สารสนเทศ คอยทำเรื่องดำเนินการจัดซื้อครุภัณฑ์คอมฯ งานมาเป็นจ็อบๆเหมือนกัน ชิลดี แต่งานละเอียดขึ้น มีเพิ่มเติมก็เขียนโครงการเสนอกระทรวงก็หนักเป็นช่วงๆ ปัจจุบันย้ายมาทำฝ่ายอุทธรณ์ ของอีกสำนักนึง งานท่วมหัวมากๆ ทั้งแจ้งผลอุทธรณ์ไปยังเขตฯ สรุปข้อมูลร่วมกับฝ่ายแผนฯทำงบประมาณ กลับเย็นทุกวัน

แม่ผมทำ รพ.ที่ต่างจังหวัด เป็นฝ่าย HR งานหนักเหมือนกัน ทำงานให้เป็นปัจจุบัน ส่วนคนในฝ่ายที่ชิลก็มีนะครับ แต่นั่นคือขี้เกียจ เวลาจังหวัดตรวจงานทีแม่ผมสบายเลย เพราะทำงานเสร็จแล้ว ส่วนที่เหลือปั่นงานกันสนุก

แฟนเก่าผมทำงานเอกชน เป็นHRกลับดึกทุกวัน

เพื่อนสนิทผมเป็นข้าราชการก็เห็นงานยุ่งกลับดึกกันหลายคน

ราชการจะว่าสบายก็สบาย แต่เวลาเร่งทียิ่งกว่าเอกชนอีก เพราะทำงานกันไม่ค่อยมีแบบแผนชัดเจนเท่าเอกชน แก้ปัญหากันเป็นงานๆไป

ผมไปที่ดินบ่อย เจ้าหน้าที่รับเรื่อง ดำเนินเรื่องให้ ทำงานโคตรหนัก ขั้นตอนโคตรเยอะ เดินไปเดินมา

วันนึงได้แค่20คิว ต่อ ช่องบริการ (มี4ช่องบริการ) ผมอยู่คิวท้ายๆบ่อย กลับบ้าน5โมง 5โมงครึ่งประจำ เจ้าหน้าที่อะ

ปัญหามันคือขั้นตอนที่เยอะเกินไปกว่าจะเสร็จแต่ละคนโคตรนาน ผู้บริหารก็อยู่จนเกือบ5โมงนะ รอเซ็นเอกสาร เหมือนรู้แหละว่าขั้นตอนเยอะแต่ก็ปัญหาอะไรไม่ได้


ส่วนไองานสบายก็มีครับ เคยไปติดตั้งเครื่องถ่ายเอกสารที่โยธาและผังเมืองจังหวัด ป้าคนนึงเที่ยงกินข้าวเสร็จนอนยาวเลยคาโต๊ะ พอบ่าย3บอกคนอื่นพี่กลับละนะ โคตรสบายเลย ถามคนอื่นๆ ที่ผมรู้จัก บอกแกแบบนี้ทุกวัน