ถ้ามีโอกาส ตอกแน่นอนครับ

ของผมหนักกว่านี้อีก ต่อหน้าดีลับหลังหรอ แทงกันยับ ออฟฟิตมีไม่กี่คนระยะทางการเดินมาคุยไม่ได้ไกลอะไรเลย ออฟฟิตแนวตึกเช่าอะ คือมีอะไรคุยก็เดินมาคุยก็ได้ นี่มันลงกลุ่มตลอดเวลาพวกผมทำงานผิด ตอนพวกมันทำงานผิดไม่เคยเอาพวกมันลงกลุ่มซักคำ
แบ่งพักแบ่งพวกกันไป คนบ้านเดียวกันทั้งออฟฟิต ผมก็ทำงานไม่สนใจพวกมันนะ ยืนคำว่าไม่ได้จ่ายเงินเดือนตรู ไม่แคร์จ้า

ตอนนี้หรอ สบายทำงานชิวๆ ไม่มีด่าซักกะคำเพราะลาออกเกือบหมดละ

การนินทาเป็นสัจธรรมของโลก
[/img]

รีบหาที่ใหม่และลาออกเหอะครับ เพราะจากประสบการณ์ผมที่ทำงานมา 10 กว่าปี บริษัทที่องค์กรมีพวกแนวๆนี้อยู่เยอะ มักจะไม่เจริญก้าวหน้า แล้วถามหน่อย ถึงท่านปล่อยวางได้ มันก็ไม่ทำให้สถาณการณ์มันดีขึ้น มันมีแต่จะจมลง ทุกวันทุกวัน

โชคดี ที่ทำงานผมไม่มี(หมายถึงแผนกผมนะ)
หรือไม่ก็เพราะผมไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้ด้วยมั้ง
ผมคิดแค่มาทำงาน รีบทำรีบกลับ รีบไปลงอ่าง

นศ งานดี เอาใจเก่ง จะเยียวยาท่าน

ผมเบื่อที่ทำงานผมลาออกเลยครับ

แล้วก็หางานไม่ได้เป็นปีเป็นโรคซึมเศร้าเลย 55555

กลุ่มที่ทำงานผมเลย รุ่นพี่ผู้หญิงแม่งโคตรขี้นินทา จับผิด คิดเล็กคิดน้อย
แล้วแบบที่ไม่ชอบคือไม่รู้จริงแต่เจือกมาทำตัดสินคนโน้นคนนี้

ที่ไม่ชอบสุดคือชอบเอาคนอื่นมาล้อเลียนสนุกสนาน แอบถ่ายนี่ประจำ

ทุกวันนี้ผมแทบไม่ยุ่ง สวัสดีจบ ไม่สุงสิง
ลับหลังนี่นินทาผมแน่ๆ แต่ผมไม่แคร์หรอก ไม่สำคัญกับชีวิต

แก้ที่ตัวเราครับ ถ้าคิดจะอยู่ต่อก็อย่าไปสนใจไปค่าพวกเค้า ถ้าคิดจะออกก็ออกเลยครับ อย่าให้งานมาทำให้เราเสียสุขภาพจิต สู้ๆครับ

ปล.ผมอ่านเรื่องที่ท่านไหว้แล้วเค้าไม่อยากรับ เอาวิธีผมไปลองใช้ครับ ไม่ต้องไหว้ใครทั้งนั้น ใครจะมองไม่มีมารยาทหรืออะไรก็แล้วแต่เค้า เรานับถือที่ใจ ถึงไม่ได้ไหว้ก็นับถือครับ

ผมเองเพิ่งทำงานมาเข้าปีที่8 ผ่านมา3ที่
- ไม่มีใครไม่เคยทำผิด และไม่มีใครไม่เคยโดนนินทา
- อย่าหวังว่าจะเข้ากับทุกคนได้ สังคมมันไม่เหมือนเพื่อนในรร. จะมีบางคนที่เราเฉยๆ และบางคนที่เราไม่มองหน้า ต่างคนต่างอยู่
- แต่ถ้าเข้ากับใครไม่ได้เลย อันนี้บางครั้งต้องมองตัวเองด้วยครับ

จริงๆ แล้วสังคมของการทำงานที่มีบรรยกาศของ เพื่อน พี่น้อง ที่ช่วยกันทำงานเป็นทีม ผ่านความทุกข์ ความกดดันและได้ฉลองกับความสำเร็จเมื่องานบรรุผลมาด้วยกัน มันก็มีอยู่นะครับ ทีมงานแบบที่ว่านี้จะไม่ใช้เวลาส่วนใหญ่มานินทา หรือสนใจเรื่องของคนอื่น อาจมีบ่นมีเม้า ปรับทุกข์ อะไรบ้างตอนกินข้าว กินเหล้า แต่สุดท้ายทุกคนก็รับผิดชอบหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มที่

ผมอาจจะโชคดีที่มีโอกาสได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีหัวหน้าเพื่อนร่วมงานที่ดี ในวันที่ก้าวขึ้นมาเป็นหัวหน้าก็ยังโชคดีที่มีทีมงานที่ดีคอยซัพพอต

อยากจะให้กำลังใจครับ อดทน ทำหน้าที่ของเราในวันนี้ให้ดี พยายามเรียนรู้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ในงานที่เราทำเอาไว้ให้มาก อย่าไปเสียเวลาและใส่ใจกับสิ่งแวดล้อมเหล่านั้นมาก

เมื่อถึงวันที่มีโอกาสที่ดีวิ่งเข้ามาหา ก็ขอให้คุณเป็นคนที่พร้อมที่สุดที่จะขว้าโอกาสนั้นไว้ครับ

ขอให้โชคดีครับ

ไม่ต้องแคร์เลยเพื่อนที่ทำงาน ผมทำมาสามที่ละ เพื่อนที่ทำงาน ไม่เคยสนิทกับใคร จบงานคือแยกย้าย ไม่สังสรรค ก็อยู่ได้ครับ

เพื่อนที่คบ คือพวกมัธยม กับมหาลัยมากกว่า นานๆเจอกันที่ แต่มีมิตรภาพจริงๆกว่าเยอะ

สาวๆแจ่มมั้ย ถ้าแจ่มผมว่าท่านไม่น่าปลีกวิเวกออกมาอยู่คนเดียว

ถ้าผมเป็นท่าน ต้องจับหันหลัง กดลงพื้นแล้ว
แล้วก็บังคับให้นางพูด
" อ้อนวอน ให้ผมใจอ่อนสิ "

ผมไม่เชิงว่าเข้ากับใครไม่ได้เลยนะครับ
กับเพื่อนพ้อง ปกติ สนุกสนานเฮฮา
แต่ในที่ทำงาน กับพวกกลุ่มนี้ ผมเอือม เบื่อจะคุย เพลียจะพูด
ณ ปัจจุบันตั้งเป็นคติประจำใจไปละ เราคุยกันแค่งานพอ
ที่เหลือ ไม่ต้องมารู้จักพูดคุยกับ

ส่วนกับพี่ๆ คนอื่นๆพวกผู้ชายแท้ๆ คุยกันปกติครับ