แกมองสถานะการไม่ออกแล้ว รับแล้วรอสวน มาตกม้าตายองโดนนำก่อนไม่รู้กี่ตรั้งก็ยังรับ ผมว่าน้าลูกอมคงทองเห็นแล้วแหละว่ารับไป ทีมก็ไม่เอาอยู่ สู้ยิงให้ขาดง่ายกว่า

เท่าที่ตามข่าวล่าสุด น่าจะเริ่มจากความบาดหมางระหว่างแก กับ ป๊อกบา
เพราะสังเกตุจากล่าสุด แกเรียก ป๊อกบา ว่าไวรัส (หมายถึงเป็นคนแพร่เชื้อ)

ถ้าจำปีที่แล้วได้ กระแส ป๊อกบา ปั่น กรีซมันส์ มาแรงมาก แรงจนน่าจะเป็นเรื่องจริงว่า กรีซมันส์อาจจะย้ายมาจริงๆ

แล้วอยู่ๆกระแสก็หายไปเลย อยู่ๆเหมือนกรีซมันส์ก็ไม่อยากย้ายมาซะงั้นเฉยๆเลย (อาจจะเพราะ บาร์ซ่า เข้ามาด้วยส่วนนึง)

ตั้งแต่ตอนซื้อ ลูกากู เอเย่นต์ป๊อก ก็เหมือนมีส่วนช่วยอยู่เล็กๆ
เหมือนแกคอยช่วยชวนนักเตะคนอื่นๆให้ย้ายมาตลอด

ผมเดาว่า พอ มู กับ ป๊อกบา เริ่มบาดหมางกันทีละเล็กๆ
ด้วยไลฟ์สไตล์ป๊อกที่ชอบสีสัน การแต่งตัว ส่วนมูก็ชอบนักเตะที่วินัยจัดๆ
คงจะเริ่มค่อยๆมีปากเสียงกันทีละเล็กๆสะสมมาเรื่อยๆ
แล้วด้วยความที่ต่างกันก็ต่างไม่ยอมกัน
นิสัยมู ก็อย่างที่รู้ๆกันไม่ยอมใคร
ส่วน ป๊อกบา เจ้าตัวก็ไม่ใช่พวกหงอๆแบบ ชอร์ เอร์เรร่า ที่แบบทนๆสู้เงียบๆพิสูจน์ตัวเองอะไรแบบนั้นอยู่แล้ว

แล้วแกก็ค่อนข้างเป็นคนมนุษย์สัมพันธ์ดี เข้ากับเพื่อนร่วมทีมได้หมด
โดยเฉพาะพวกรุ่นราวคราวเดียวกันอายุใกล้ๆกัน ก็เหมือนจะเอนเอียงมาทางป๊อกบาเรื่อยๆ
(ถ้าอิบราอยู่ อิบราค่อนข้างชอบมู ก็อาจจะเป็นลูกพี่ช่วยมูประคองน้องๆให้ฟังมูได้เหมือนปีแรกๆ)
แต่พอไม่มีอิบรา ป๊อกก็เหมือนเป็นลูกพี่ในห้องแต่งตัว ขนาด วาเลนเซีย กัปตันทีมยังมีปัญหากับมูเลยอ่ะ

มันก็เหมือนขาดสะพานในการเชื่อมระหว่าง โค้ช กับ นักเตะ
ก็เหมือน มาดริด ถ้ามีปํญหากับ รามอส คุณก็จะขาดคนที่จะเชื่อมไปถึงนักเตะคนอื่นๆ
แล้วไปประกอบกับการที่แกวิจารณ์นักเตะออกสื่อบ่อยๆ นักเตะหลายๆคนก็คงไม่ชอบแกมากขึ้นเรื่อยๆ
โดยเฉพาะช่วงก่อนเปิดฤดูกาลแกวิจารณ์กองหลังเพื่อกดดันให้บอร์ดซื้อกองหลังใหม่
พอเปิดฤดูกาลปุ๊บกองหลังเหมือนไม่สู้ให้แกเท่ากับปีก่อนๆแล้ว
(อาจจะไม่ใช่ไม่สู้ แต่กลายเป็นไม่มั่นใจ เพราะรู้สึกโค้ชก็ไม่มั่นใจในตัวพวกเค้า)

โค้ชจะชนะในสนามได้ เริ่มแรกก็ต้องชนะในห้องแต่งตัวของตัวเองให้ได้ก่อน

ที่เชลชีสมัยแรก มู มัสัมพันธ์ที่ดีกับ เทอรี่ แลมพ์ จนมามีปํญหากับ อาร์ซ่า? (ที่ช่วงหลังเป็นนักเตะที่เพื่อนร่วมทีมให้ความนับถือสูงสุด)

ที่อินเตอร์ มู ก็ชนะใจนักเตะแทบทุกคน โดยเฉพาะพวกขาใหญ่ในทีมทั้งหมด

คือคงด้วยนิสัยแก ที่สร้างความบาดหมางกับคนอื่นๆได้ง่ายนั่นแหละ

ช่วงนี้ klopp ไม่มีอะไรให้จขกท.ด่าใช่มั้ยครับ

ก็ มู ชอบคนอวยตัวเองประมาณว่าห้ามใครมาเเย่งซีนทีมนี้เป็นเเชมป์ก็เพราะเค้าเป็นพระเอกลองไปดูรายชื่อคนที่ทำให้โดนเด้งซิมีเเต่เคสซุปตาร์ทั้งนั้น เชฟ กาซิยาส อาซาร์ ป็อก พวกนี้คือตัวเเม่เหล็กและอีกอย่างก็เรื่องเวลาเเพ้มักชอบรักษาหน้าเป็นคนที่ทำทีมเพื่อชื่อเสียส่วนตัวมาก่อนสมัยก่อนมันก็ได้เเต่เดี๋ยวนี้มันมีโลกโซเชียลคอยจุดไฟเสมอ รอบนี้กับ แมนยู เสียงรางวัดไปเยอะยิ่งกว่าคราวกับ มาดริด อีก

ผมว่าแกเริ่มทิ้งทีมหลังจากทะเลาะกับเอ็ด ช่วงหลังๆยิ่งดูเหมือนคุมทีไปงั้นๆ รอไล่ออก

คุมอยู่นะผมไม่เห็นเฟไลนี่จะโวยวายเลย

เห็นกอดกันกลม 555

คิดเหมือนกัน เล่นบอลใครๆก็อยากบุกไปยิงประตู
บอลแพ้ไม่เป็นไร ขอให้ได้ยิงคู่แข่งบ้าง

อุปนิสัยส่วนตัว มันเปลี่ยนกันไม่ได้

ชนะชมตัวเอง แพ้ด่านักเตะ

จุดเริ่มต้นมาจากเซนต์อเล็กซิสมา
สปิริตเริ่มแตก
นักเตะและโค้ชอีโก้สูงไม่มีใครยอมใคร
ต่างคนต่างไม่นึกถึงส่วนรวมคือทีม
ถ้าปลดช้ากว่านี้ นรกแน่นอน

น้ามูชอบ นักเตะทีมีความเป้นมืออาชีพสูง
คือ ลงไปทำตามหน้าที่ตัวเอง โดยไม่ปริปาก บ่นหรืออะไร

ดุอย่างสัมยคุมเชลซี
กับนักเตะเเบบ ดรอก เเลม เทอรี่ เชก เฟอเรร่า คาวัลโย่ กับซีเนียไม่มีปัญหาเลย
เเต่จะมีกะพวหดาวรุ่งเช่น โจ โคลสมัยนั้น เพราะนักเตะไม่อยุ่กะร่องกะรอยเท่าไร

พอมา อินเตอ นักเตะมืออาชีพมากเเล้วส่วนมากอายุจะ 27-28 คือ มืออาชีพสุง
ก็จบได้ด้วยดีคว้าเเชมเเล้วจาก

พอมามาดริต นักเตะอายุกำลังดีเเต่มีความเป็นสตาร์สูงซึ่งน้ามูไม่ชบอยุ่เเล้ว
เลยอยุ่กันไม่ได้

พอมาเเมนยู ผมว่า ยุคมันเปลี่ยน นักเตะเเกนหลัก อายุเเค่ 23-26 คือ
ยังวัยรุ่นอยุ่เลย เเล้วน้าเเกชอบเเบบสำเร้จ ลงไปทำตามจอป
เเต่นักเตะมันไม่ได้ เลยเป้นย่างที่เห็น

เอาจริงๆแกก็เป็นโค๊ชที่เก่งแหละครับ แต่มาเจอกับพวกเด็กเจนใหม่อย่าง ป็อก

แต่ตัวแกไม่ปรับตัวตามสมัยนี้เท่าไหร่ เรื่องแทคติคจริงๆผมว่าน่าจะเรื่องรองด้วยซ้ำ

แต่แกไม่ได้ใจพวกนักเตะ มันก็เลยเป็นอย่างที่เห็น

เพราะผมไม่คิดหลอกว่า โซลชา เข้ามา 2 วันเล่นเป็นคนละคนเลย

น้าโอเล่แกก็บอกเองแกต้องขอบคุณพวก คาริค แล้วก็ แมคเคนน่า 2 คนนี้น่าจะเป็นคนจัดแทคติคเกมแรกด้วยซ้ำรวมถึงบอกตัวผู้ที่เล่นด้วย

อีกอย่างจะเห็นได้ว่าไม่ว่า มอยส์ กัล มู ไม่เคยมีใครได้ใจนักเตะในทีมเลยแล้วมันก็เละเทะตลอด

ส่วนมาก แก เล่นกับ คน จิตวิทยา สิ่งที่แกทำ มี ผลลัพท์ ตลอด แกคิดไว้แล้ว

แต่ นักเตะสมัยนี้ ยอมรับเลยว่าอีโก้เยอะ ไม่ได้เชื่อฟังแบบเมื่อก่อน คือไม่พอใจก็แสดงออกห้วนๆเลย ไม่ได้ลงไม่เป็นไร เดียวย้ายก็ได้ไม่แคร์ ทำอะไรไม่ได้มีจิตใต้สำนึกเท่าไหร่

ไม่งั้นสมัยเซอร์ แฮร์ดรายเอ้อ ทุกคนโดนเกือบหมด แต่ทำไมผลลัพท์กลับเป็นดี ทุกคนวิ่งสุ้ฟัด เพราะสมัยก่อน ฟุตบอลเป็นอาชีพ ที่ทุกคนดูพยายามกันมากๆ เดียวนี้ ดูการบริหาร สมัยนี้ค่าจ้างเป็นแสนต่อวีค ไม่ได้ลงก็ชิลไป ขายก็ได้ย้าย ง่ายๆ

แท็คติกกากใครจะชอบ

อีโก้ คำเดียวเลย