หลงรักเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งซึ่งเค้ามีเจ้าของแล้ว
ผมหลงรักเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งซึ่งเค้ามีเจ้าของแล้ว... ขออนุญาตใช้นามสมมุติว่า เอย ... เอยเป็นรุ่นพี่ผมห่างกันสองปี เราสองคนอยู่โปรเจคเดียวกันทำงานด้วยกันมาตลอด 6 เดือน แว่บแรกที่ผมเห็นพี่เอยผมก็รู้สึกถูกใจในหน้าตาของพี่เค้า พี่เอยเป็น ผญ ตัวเล็กน่ารักขาวๆ หน้าดุนิดๆ เหมือนจะหยิ่งและเข้าถึงยาก แต่หลังจากผมผ่านโปร เลยได้มีโอกาสทำงานกับพี่เขา และหลังจากได้คุยทำความรู้จักกับพี่เค้า กลายเป็นว่าไม่ได้ชอบแค่หน้าตาแต่นิสัยเค้าก็น่ารักมากๆ เป็น ผญ ขี้บ่น งอแงนิดๆ แต่ใส่ใจความรู้สึกคนอื่นมากๆ ผมไม่เคยเจอใครที่เป็นแบบนี้เลยผมตกหลุมรักพี่เอยอย่างจริงจัง แต่ก็รู้ว่าพี่เค้ามีแฟนแล้ว .... พี่เค้าจะพูดถึงเรื่องแฟนเค้าบ่อยๆ จากที่สัมผัสได้เค้าสองคนดูรักกันดี คบกันมาสามปี แถมพาไปเจอพ่อแม่กันแล้วด้วย ... ผมคอยเตือนตัวเองให้ตัดใจและไม่เข้าไปยุ่ง พยายามลืมความรู้สึกทุกอย่าง โฟกัสเฉพาะเรื่องงาน คิดกับเค้าแค่พี่น้อง ผมพร่ำบอกตัวเองเสมอ แต่ลึกๆ แล้วมันเป็นไปไม่ได้เลย ผมอึดอัดใจมากจริงๆ ... คือผมเข้าใจว่าผมเป็นคนที่ไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งเกี่ยวความสัมพันธ์ของเค้าทั้งสอง แต่ด้วยความที่พี่เอยเป็นคนที่ใส่ใจคนรอบข้างและเฟรนลี่ พี่เค้าก็จะทักไลน์มาคุยกับผมเสมอๆ ซึ่งบางทีในบทสนทนาของเรามันไม่ใช่แค่พี่น้องจริงๆ ... บางทีผมพยายามจะไม่ตอบไม่คุยในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง แต่เค้าก็ยังทักมาเรื่อยๆ ผมไม่อยากคิดไปเองนะ แต่มันก็ทำให้ผมมีความสุขจริงๆ หลายๆครั้งเวลาเจอกันพี่เค้าจะชอบมาคุยนู้นนี่ และจะชอบมาจับมือจับแขนผม เวลาหัวเราะก็จะโน้มตัวมาใกล้ๆ มันทำให้ผมหวั่นไหว เพราะพี่เค้าน่ารักมาก
ทุกวันนี้ผมก็ยังคุยไลน์กับพี่เค้า ส่วนใหญ่พี่เอยจะเป็นฝ่ายทักมาและบอกฝันดีตลอด ... ทั้งๆที่รู้ว่าควรจะหยุดความสัมพันธ์ที่เป็นไปไม่ได้ครั้งนี้ เพราะมันเป็นสิ่งที่ผิดกับแฟนพี่เอย และตัวพี่เค้าเอง แต่ตอนนี้ผมรู้สึกดี และยากที่จะตัดใจจริงๆ ... ขอบคุณสำหรับพื้นที่เล็กๆ ที่ให้ระบายความอึดอัดใจครั้งนี้ของผมด้วยครับ
ปล.ขออภัยถ้าพิมพ์วกไปวนมาและอ่านยาก ผมพิมพ์ในโทรศัพท์ไม่ได้เรียบเรียงครับ
: 0 ใบ
: 0 ใบ
My Locker
