https://ngthai.com/science/15702/effectsofmsg/
ผงชูรส เป็นสารเติมแต่งรสชาติที่มีการถกเถียงกันอย่างกว้างขวางในเรื่องความปลอดภัยด้านอาหาร





มีข้อมูลอยู่มากมายที่ยังเป็นที่ถกเถียงกันเรื่องความปลอดภัยของ ผงชูรส บางรายงานชี้ว่าผงชูรสเป็นสาเหตของอาการวิงเวียนศีรษะ หอบหืด หรือร้ายแรงถึงขั้นทำลายสมอง ? ในทางกลับกัน ก็มีข้อมูลจากองค์กรต่างๆ ที่น่าเชื่อถือ อย่างองค์การอาหารและยา ชี้ว่า ผงชูรสไม่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ ในบทความนี้จะกล่าวถึงผลกระทบของผงชูรสต่อสุขภาพ “ทั้งสองด้าน”

ผงชูรสคืออะไร

ผงชูรส มีชื่อทางเคมีว่า monosodiumglutamate (MSG) เป็นสารเติมแต่งเพื่อเพิ่มรสชาติของอาหาร ผงชูรสเกิดจากการกรดอมิโนชื่อ กลูตาเมต ซึ่งเป็นกรดอมิโนที่พบมากที่สุดในธรรมชาติ กลูตาเมตเป็นกรดอมิโนที่ไม่จำเป็น หมายความ ร่างกายของเราสามารถผลิตได้เอง กลูตาเมตมีหลายบทบาทหน้าที่ในระบบการทำงานของร่างกาย และยังถูกพบในอาหารแทบทุกชนิด

กระบวนการผลิตผงชูรสเกิดขึ้นจากกระบวนการหมักแป้ง ทำให้เกิดกรดกลูตามิก โครงสร้างของกลูตาเมตที่พบในผงชูรสพบว่าไม่มีมีความแตกต่างกับกลูตาเมตที่พบในอาหารชนิดอื่น โดยในผงชูรส กลูตาเมตจะรวมอยู่กับเกลือ (โซเดียมคลอไรด์) อย่างไรก็ตาม กลูตาเมตในผงชูรสอาจถูกดูดซึมได้ง่ายกว่า เนื่องจาก ร่างกายไม่จำเป็นต้องย่อยโปรตีนโมเลกุลใหญ่ๆ ก่อนการดูดซึมสารอาหาร



ผงชูรสช่วยเพิ่มรสชาติของอาหาร หรือสร้างรสกลมกล่อมให้กับอาหาร ในประเทศญี่ปุ่นเรียกรสชาตินี้ว่า อูมามิ (Umami) หมายถึง ความผสมผสานหลอมรวมของรสชาติเปรี้ยว หวาน เค็ม ขม อย่างลงตัว



โดยได้รับความนิยมอย่างสูงสำหรับการปรุงอาหารในแถบเอเชีย รวมถึงอาหารบางประเภทในฝั่งตะวันตก ในแต่ละประเทศมีการกำหนดปริมาณผงชูรสที่ได้รับต่อวันแตกต่างกัน เช่น 0.55-0.58 กรัมต่อวัน ในประเทศในยุโรปและสหรัฐอเมริกา และ 1.2-1.7 กรัมต่อวัน ในประเทศญี่ปุ่นและเกาหลี สำหรับประเทศไทยใช้เกณฑ์ที่องค์การอนามัยโลกกำหนด คือ ไม่เกิน 6 กรัมต่อคนที่มีน้ำหนักตัว 50 กิโลกรัมต่อวัน



ทำไมผู้คนส่วนใหญ่คิดว่าผงชูรสอันตราย

กลูตาเมตเป็นสารสื่อประสาทชนิดหนึ่งที่พบในสมองของคนเรา โดยทำหน้าที่ในการกระตุ้นเซลล์ประสาท และส่งผลให้เกิดการส่งสัญญาณระหว่างเซลล์ประสาท รายงานบางฉบับกล่าวว่า การได้รับกลูตาเมตผ่านผงชูรส ส่งผลให้เกิดภาวะกลูตาเมตเกินความจำเป็นในสมอง และส่งผลให้เกิดการกระตุ้นเซลล์ประสาทเกินความจำเป็น ด้วยผลการศึกษานี้ ผงชูรสจึงจัดเป็นสาร excitotoxin คือ กลุ่มสารเคมีที่กระตุ้นตัวรับบนเซลล์ประสาทมากเกินไป




ความรู้สึกไม่ปลอดภัยต่อผงชูรสย้อนกลับไปเมื่อประมาณปี 1969 จากการศึกษาฉีดผงชูรสในปริมาณ “มหาศาล” ให้แก่หนูทดลองวัยแรกเกิด และส่งผลให้เกิดความผิดปกติของระบบประสาท นอกจากนี้ยังมีหนังสือเรื่อง Excitotoxins: The Taste That Kills ของ Russell Blaylock ที่ช่วยโหมกระพือความน่ากลัวให้ผงชูรสดูน่ากลัวมากยิ่งขึ้น และฝังอยู่ในความเชื่อของมนุษย์มาจนถึงทุกวันนี้

การศึกษาในปัจจุบันชี้ให้เห็นความจริงว่า การได้รับกลูตเมตในปริมาณสูงเป็นอันตรายต่อสมอง จริง และการได้รับผงชูรสในปริมาณ “มาก” ส่งผลให้ระดับกลูตเมตในเลือดเพิ่มสูงขึ้น รายงานฉบับหนึ่งกล่าว่า การได้รับผงชูรสในปริมาณ “สูงเกินจริง” เป็นผลให้กลูตาเมตในเลือดเพิ่มขึ้นร้อยละ 556

อย่างไรก็ตาม อาหารที่เรารับประทานปกติไม่ได้ก่อให้มีปริมาณกลูตาเมตที่จะส่งผลเสียต่อร่างกาย กล่าวคือ ปริมาณผงชูรสที่ร่างกายได้รับจากอาหารไม่สามารถส่งผลให้ปริมาณกลูตาเมตเพิ่มขึ้นในระดับร้ายแรงจนไปทำลายสมองได้ กล่าวให้ง่ายกว่านั้นคือ “ไม่มีหลักฐานทางการแพทย์ใด หรือนักวิทยาศาสตร์คนใด ที่ยืนยันว่า การรับประทานผงชูรสในปริมาณที่เหมาะสม เป็นสาเหตุของการทำลายสุขภาพ หรือเป็นอันตรายต่อร่างกาย”

อาหารทำที่บ้านผมไม่ใส่ ผงชูรสเลย
อาการไตพ่อ กับ ตาก็ดีขึ้น
แต่เวลาไปกินอาหารนอกบ้านหลายมือนี้ ผมโคตร กระหายน้ำเลย คอแห้งมาก

"ในปริมาณที่เหมาะสม" คือไม่เกิน6กรัมต่อวันนี่หรอครับ

โดนปลูฝังมาตั้งแต่เด็กๆว่าผงชูรสอันตราย

จริงๆแล้ว เกลือก็อันตรายถ้ากินมากไป ผงชูรสก็เช่นกันมากไปก็อันตรายไม่ต่างจากเกลือล่ะ

อีกอย่างที่โดนปลูกฝังมาตอนเด็กๆคือ ใช้น้ำมันพืชดีกว่าน้ำมันหมู ตอนนี้กลับกลายว่าน้ำมันพืชนั่นล่ะตัวดี อันตรายกว่าน้ำมันจากสัตว์เยอะ

อะไรที่มากไปก็ไม่ดีทั้งนั้นล่ะ ความรักก็เช่นกัน T_T

สรุปที่กินๆแล้วคอแห้งนี่ใช่ปะ

ยืนยันอีกครั้งว่า "ผงชูรสเป็นแค่เครื่องปรุงรสอาหาร ไม่ได้อันตรายถ้าบริโภคตามเหมาะสม" ครับ

เรื่อง "กินผงชูรสแล้วอันตราย" เนี่ย เป็นความเชื่อผิดๆ ที่ฝังลึกในใจคนไทยและคนทั่วโลกมานานมากๆๆ ทั้งๆ ที่มันเป็นเพียงแค่เกลือของกรดอะมิโน จัดเป็นเครื่องปรุงรสอาหารชนิดหนึ่ง และก็ไม่ได้จะมีอันตรายอะไรมากไปกว่าการกินเกลือแกงในปริมาณเท่าๆ กัน ผมเคยโพสต์อธิบายเรื่องนี้หลายครั้งแล้วนะ

อย่างเรื่องที่แชร์กันอีกแล้วนี่ ว่า "ผงชูรสฆ่าคน" อ้างว่า "วัตถุดิบในการทำผงชูรสนั้น ไม่ได้มาจากแป้งมันสำปะหลัง แต่ทำมาจากกระดูกวัวควาย โซดาไฟ และปุ๋ยยูเรีย" ก็นับมาเชื่อมโยงเรื่องได้มั่วมากทีเดียว (มีการใช้จริง แต่ไม่ได้เป็นอันตราย) เลยขอเอามาอธิบายสรุปวิธีการผลิตผงชูรสให้ฟังนะ

- ผงชูรส หรือ โมโนโซเดียมกลูตาเมต นั้น ถูกค้นพบครั้งแรกตั้งแต่ปี พ.ศ. 2451 โดยนักวิทยาศาสตร์ชาวญี่ปุ่น ได้สกัดผลึกสีน้ำตาลของกรดอะมิโน คือ "กรดกลูตามิก" จากสาหร่ายทะเลคอมบุ และจดสิทธิบัตรการผลิตผงชูรสเอาไว้

- ผงชูรสเริ่มผลิตขายเชิงพานิชย์ ใน พ.ศ. 2452 ภายใต้ชื่อการค้าว่า อายิโนะโมะโต๊ะ ด้วยการย่อยแป้งสาลีด้วยกรด เพื่อให้ได้กรดอะมิโน แล้วจึงแยกกลูตาเมตออก

- ในปัจจุบัน การผลิตผงชูรสใช้วิธีการหมักด้วยจุลินทรีย์ Corynebacterium ซึ่งในประเทศไทย ใช้แป้งมันสำปะหลังและกากน้ำตาลเป็นวัตถุดิบหลัก

- กระบวนการผลิตเริ่มจากการย่อยแป้งให้เป็นน้ำตาลกลูโคส ด้วยการใช้เอนไซม์อะมัยเลส และอะมัยโลกลูโคลซิเดส ที่อุณหภูมิ 60 องศาเซลเซียส

- จากนั้น หมักเปลี่ยนสารละลายน้ำตาลกลูโคสให้เป็นกรดกลูตามิก ด้วยเชื้อจุลินทรีย์ Corynebacterium glutamicum หรือ เชื้อ Brevibacterium lactofermentum โดยมีการปรับค่า pH ให้เหมาะสมต่อการเจริญเติบโต และเติมยูเรียหรือแอมโมเนีย เพื่อเป็นแหล่งอาหารไนโตรเจนของเชื้อจุลินทรีย์

- เมื่อหมักเสร็จแล้ว จะได้สารละลายกรดกลูตามิก ซึ่งต้องปรับ pH ด้วยกรดไฮโดรคลอริก เพื่อให้กรดกลูตามิกตกผลึก แล้วปรับให้เป็นกลาง ด้วยการเติมโซเดียมไฮดรอกไซด์ (โซดาไฟ) เพื่อให้กรดกลูตามิกกลายเป็นโมโนโซเดียมกลูตาเมต (หรือผงชูรส)

- ขั้นตอนสุดท้าย คือ การกำจัดสีและสิ่งเจือปน โดยการผ่านสารละลายไปในถังถ่านกัมมันต์ และตกผลึก ได้ผลึกผงชูรสบริสุทธิ์ เป่าผลึกให้แห้งด้วยลมร้อน คัดแยกขนาด แล้วแบ่งบรรจุถุง

ข้อมูลจาก https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%82%E0%B8%A1%E0%B9%82%E0%B8%99%E0%B9%82%E0%B8%8B%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%A1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%95%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%95#%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9C%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%95

ปล.ข้อมูลจากเพจ อ๋อมันเป็นอย่างนี้นี่เอง by อาจารย์เจษฎ์