ผมก็ไม่ได้มีศัตรูหรือมีปัญหาอะไรกับใคร เหมือนเป็น nerd อยู่ในซอกเล็กๆของตัวเองท่ามกลางออฟฟิซกลุ่มงานที่มีขนาดเพื่อนร่วมงานรวมไปถึงหัวหน้าหัวน้อยต่างๆรวมประมาณ 20 คนครับ แต่จะมีอยู่สองคน(ผู้หญิงทั้งคู่) ที่ถ้าถามอะไรจะตอบกลับมาด้วยอารมณ์เหมือนไม่สบอารมณ์ และเวลาเราออกความเห็น จะขัดอยู่เสมอ ส่วนตัวผมไม่ซีเรียสเรื่องนี้เพราะคนอื่นก็คือคนอื่นเราก็ทำหน้าที่ของเราไป แม้จะชอบหรือไม่ชอบกันเราไม่ว่ากันสิทธิ์ของเขา อาจเป็นเพราะผมมาทีหลังแต่ดันสนิทกะหัวหน้ากลุ่มงานไวมากๆ (เพราะนั่งโต๊ะติดกัน) ขนาดที่ว่าแซวแรงๆไปยันเรื่องรสนิยมส่วนตัวกันได้ไม่เคอะเขิน อาจจะโดนมองว่าเป็นพวกเลียขาก็เป็นได้ครับ แต่ในใจผมหัวหน้าเค้าหัวใหม่แล้วเราก็หัวใหม่ เลยคุยกันแล้วรู้สึกเลยว่าเห้ยคนมันคุยกันได้

ด้วยความที่เป็นอะไรที่โดนขัด เหยียดหยาม และไม่ให้ความร่วมมือกันมาตลอด บางทีเวลาเราตั้งคำถามกับผู้ใหญ่แล้วมันไม่ถูกหลักเท่าไหร่ แล้วมีหลุดหัวเราะหยันเราด้วย ซึ่งได้ยินละมันรู้สึกว่าล้ำเส้นกันไปหน่อย ต้องบอกก่อนว่าผมเป็นคนที่ชอบออกความคิดเห็น เคยคุยเรื่องนี้กับหัวหน้าว่าเออในสายตาคนอื่นมันอาจจะถูกมองว่าเราอวดเก่งนะ ต้องขอโทษหัวหน้าด้วยนะแต่ผมเป็นคนงี้จริงๆ อันไหนไม่ชอบบอกได้เลยจะแก้ไข เพราะที่เสนอเพราะเห็นมุมที่ต่างที่จะให้ทำงานได้ไวขึ้น ตัดขั้นตอนที่ไม่จำเป็นออก แล้วหัวหน้าก็เป็นคนที่ชอบตัดขั้นตอนเยิ่นเย้อออกเหมือนกัน

ทีนี้หลังจากสั่งสมแบบนี้มาเรื่อยๆประมาณปีเกือบสองปี มันทำให้ผมรู้สึกว่าไม่อยากทำงาน เพราะทำอะไรก็โดนขัดไปหมดแม้บางงานจะไม่ใช่ในส่วนงานของพี่เขาก็ตาม
90เปอร์เซ็นของการออกไอเดียจะจบลงที่ผมโดนตัดบทด้วยการ "เออ เอา(ชื่อ)ว่าเลย จะทำไรเอา(ชื่อ)ว่าเลย" ซึ่งมันทำลายไฟในการทำงานของเรามากๆ จะเกลียดกันไม่ชอบกันผมไม่ว่าเลย แต่เอาอารมณ์มาผสมเพื่อทำให้งานไม่เดินหน้าแบบนี้ผมว่ามันดูไม่ค่อยสร้างสรรค์เลย หรือสรุปสั้นๆว่าเอือมและเบื่อกับบรรยากาศแบบนี้มากๆ

ต้องซดซุปครับ เอาแบบให้อีกฝ่ายจิกหัวเลย

ซดซุปคือไรอะพี่

คำว่า "เอาตามที่เอ็งว่าเลย"

ต้องแยกให้ออกระหว่าง "โยนขี้ / ผลักภาระ" กับ "ความเชื่อใจ" นะครับ
แต่กรณีคุณน่าจะเป็น ตัดความรำคาญมากกว่า

ซึ่งมันจะมีคำว่า "นั่นไง กูว่าแล้ว / ไม่อยากจะพูด / กูไม่รับรู้ด้วยนะ" ตามหลังมาด้วยบ้าง

จริง ๆ ผมเกลียดอีกคำ จากงานที่นึงที่เคยทำมากกว่าคือ
"ผลักภาระให้พ้นตัว"

งานที่ทำเป็นสาย software dev และ support
ซึ่งแน่นอนว่า มันผลักยาก
เจตนาของคำจึงกลางเป็น การโยนขี้ แทนมากกว่า

ซึ่งคำนี้มาจากระดับ ผู้จัดการ
แน่นอนว่า ระดับคนในทีมหรือลูกน้อง
รับนโยบายมาเต็ม ๆ

ไม่ต้องบอกนะครับว่า สภาวะแวดล้อมการทำงานจะเป็นยังไง

ที่มันอยู่ในหม้ออ่ะครับ

ผมหยอกๆนะ ไม่อยากให้คุณเครียด ซดซุปแปลว่าเบรินฮี ครับ

เรื่องของคุณแก้ยากนะมันเป็นปัญหาในเรื่องที่แก้ยากที่สุดคือเรื่องคน เรื่องมุมมองคนที่มีต่อเรามันนานาจิตตัง

วิธีแก้ถ้าคุณจะอยู่ต่อคือ ทำงานของเราให้ดีและพูดความจริงในทุกๆปัญหา อีกคือ ช่างแม่ง ปล่อยมันไป

คุยกับคนพวกนี้เฉพาะเรื่องงาน ถ้านอกนั้นก็เฉยๆไป ไม่ต้องไปยุ่งเกี่ยวอะไร คนพวกนี้ลึกๆล้วนมีปม

[/img]

อย่างที่พี่ว่าเลยครับ

ุถ้าคนที่ไว้ใจให้เราทำงาน เขาจะพูดว่า เอาตามนั้นเลย หนูทำได้เลยลูก


ปล.มันมีสาระที่ตกหล่นไปคือ คนที่ขัดผมเนี่ย ปกติผมไม่ไปขอความเห็นเขานะ มันมักจะเป็นการคุยกะอีกคนอยู่ แล้วเขาอะมักจะแทรกเข้ามาขัดงานเรา ว่าเห้ยมันไม่ใช่งั้นนะ ปกติไม่ทำงั้น ทำไมไม่ทำงู้นงี้แทน เราก็

เอาง่ายๆนะคนๆนี้เป็นคนที่ ถ้าออฟฟิศถึงเวลาเปิดแอร์แล้วบังเอิญมีหน้าต่างบานข้างๆเค้าเปิดอยู่ เค้าจะด่าผมว่าทำไมไม่ปิดหน้าต่าง แทนที่จะเอื้อมมือไปปิด คือทำไรก็ผิดจริงๆ

แต่ที่หนักก็คือ ไอคนที่นั่งตรงหน้าต่างบานที่เปิดอะ พยายามทำทุกทางเพื่อไม่ให้อยู่ที่โต๊ะ พยายามไปติดต่อนู้นนี้รับงานนอกจากคำสั่งคนอื่นมาปนมั่วไปหมด ด้วยเหตุผลที่เค้าเคยบอกผมว่า ต้องทำดีกับคนอื่นเขาเวลาขอให้เขาช่วยภายหลังเขาจะได้ช่วย อันนี้ไม่ว่ากัน แต่คือทิ้งงานตัวเองกับคนเข้ามาติดต่อทั้งวัน ซึ่งกลายเป็นผมต้องไปรับเรื่องแทน และตัวผู้หญิงที่เป็นประเด็นกับผมอยู่ ไม่ยอมลุกมารับเรื่อง ทั้งๆที่ผมต้องเดินไกลและเดินอ้อมมารับบ่อยกว่ามาก คือบางวันถึงกับปวดเอวปวดหลังเพราะต้องลุกๆนั่งๆมาทำงานของคนอื่นทั้งวัน บางทีคือผมไม่ได้แตะงานของตัวเองสัปดาห์นึงเต็มๆเลยก็มี แต่สุดท้ายคนที๋โดนด่าว่างานช้าเป็นผมเอง

ก็เลิกเสนอไงครับ เค้าทำไงมา ก็ทำงั้นต่อไปเรื่อยๆ

ไม่ต้องเสนออะไรเลย จบปิ๊ง งานอาจจะเสร็จช้าหน่อย

แต่ไม่ต้องเปลืองสมองกับคำพุดกวนประสาท

ถ้าคิดแบบมีเหตุผลทางด้านโภชนาการ มันคงเป็นซุปที่มาจากทางฝ่ายหญิงน่ะครับ ถ้าเห็นคุณกินแบบเอร็ดอร่อย แล้วเค้าคงชอบมากถึงมาจิกหัวได้

ลองศึกษาประวัติ โจฉอง ลูกชาย โจโฉ ดูนะครับ
ท่านจะเข้าใจทั้งหมด

เวลาทำงานผมไม่เคยเสนออะไรที่ไม่ใช่งานตัวเองและตัวเองไม่ได้ทำ ให้คนทำต้องตัดสินใจไปเวลาเข้าประชุมก็เข้าไปฟังเฉยๆ ว่าเค้าทำอะไรกัน

คือผมพยายามจะไม่คุยละนะ แต่บางทีแบบมีเหตุการณ์ที่จะต้องโดนถามว่าผมจะสั่งเสื้อไซส์อะไร
ผมก็ถามกลับไปว่าเสื้ออะไรเหรอ (ใช้ในงานไหน)
เค้ายังเล่นผมเลย บอกสั่งไปเหอะ อย่าถามมาก คือผมจะใส่เสื้อซักตัวผมยังโดนกวนตีนไม่มีสิทธิ์รู้เลยว่าตัวเองกำลังสั่งไซส์เสื้อตัวนึงโดยไม่มีสิทธิ์รู้ว่าเสื้ออะไร

- - งานหยาบจริงๆ ถ้างานมั่นคงก็ทนทำไปครับ ถ้าไม่มั่นก็หาที่ใหม่ดีกว่าผมว่า

งานผมเองล้วนๆครับ แต่คนที่เขาขัดทั้งปีอะขัดงานผมไม่ใช่งานเขา ไม่คิดจะไปตอแยส่วนงานอื่นเหมือนกันครับ เพราะงานผมหนักมาก ทุกวันนี้เอกสารผมค้างประมาณ2000แผ่นกระดาษa4 ที่ต้องลงข้อมูลเองทีละแผ่นเชียวล่ะ