เอาอะไรมาวัดไม่ได้ ดีวันนี้อาจจะแย่วันหน้า ปีนี้ตกชั้น ปีหน้าคว้าแชมป์ ปีก่อนเป็นแชมป์โลก ปีต่อมาตกรอบแรก มันมั่วกันไปหมดครับ

แต่ทีมที่ยืนระยะได้ตะหากคือผู้ชนะ เคยได้ยินได้ฟังว่าญี่ปุ่นวางแผนเล่นแบบเดียวกันทั้งลีค ทั้งนักเตะ ทั้งโค๊ช ทั้งระบบ ใครอยากเล่นนอกกรอบที่วางไว้ก็ได้ แต่เอ็งจะไม่ไ่ด้เข้าใกล้ทีมชาติ ถามว่าระบบญี่ปุ่นดีไหม ดีครับ และไม่ดีครับ หากวันไหนพวกเค้าคุมเกมส์ได้ พวกเค้าจะไล่บี้จะชนะด้วยแผนที่พวกเค้ามี แต่วันไหนเจอทีมที่ดีกว่าแผนที่มีใช้ไม่ได้ผลก็พรุ่น แต่จะคิดไปใย ในเมื่อระบบที่พวกเค้ามีก็กำราบทีมอื่นและช่วยให้พวกเค้ายืนระยะไว้ได้

ฉะนั้นผลงานของไทยนัดตะกี้ อย่าไปเครียดครับ ผมยังยืนยันว่าปีนี้ไทยเราดีกว่าทุกทีม ผลตะกี้ก็แค่การตกหลุมอากาศเท่านั้น ไทยแลนด์จะกลับมาในวันอาทิตย์นี้แน่นอน

ปล.แต่หากวันอาทิตย์แพ้อีกตกรอบ จะไล่ราเยวัชไหมนิ

แต่จริงๆก็งงๆ บางคนก็ดูเกบกดมาจากไหนไม่รู้บอลเสมอ ใส่อารมณ์นี่นึกว่าตกรอบ 55

วันนี้เล่นไม่ดี ไม่ใช่วันของเราก็จริง ให้กำลังใจต่อไป ทั้งนักฟุตบอลและลุงนะ

พี่แกอาจจะต่อไว้ควบลูกครึ่ง

ไม่แปลกใจเลย จะบอลบุก บอลรับ บอลติ๊กต๊อก บอลไดเร็ค อะไรก็แล้วแต่ มันสำคัญคือต้องชนะเท่านั้นแฟนบอลถึงจะไม่ด่า
เพราะงั้นเชียร์กันต่อนัดหน้าครับ

ไปเจอ Comment ใน Facebook ท่านนึง

บอลซิโก้ แหม่งก็บุก จนไม่ห่วงหลังบ้าน
บอลราเยวัช แหม่งก็รับ จนไม่บุกเหี้ยอะไรเลย
สรุป เอามา Mixed กันได้ไหมวะ

ปล. อย่างฮาาาา

ผมไม่คาดหวังกับaffนะ แต่พอจบเกมหัวร้อนเลย (ก่อนหน้าดันออกตัวแรงโม้ไว้อีกหนักเลย 555+)

แต่เอาเถอะ ถึงไม่ได้แชมป์ผมก็ทำใจได้นะ อยากให้ทีมชาติพัฒนาเล่นมีทรงมีระบบระเบียบการยืนตำแหน่งที่ชัดเจน นักเตะรู้หน้าที่ว่าควรทำอะไรตอนมีบอลและไม่มีบอล ใจผมตอนนี้อยากเห็นเท่านี้แหละ

ส่วนการเอาชนะแบบฉาบฉวยได้แชมป์affมาแบบร่อแร่ ผมคงรู้สึกเฉยๆ เพราะสุดท้ายทีมชาติเรามันก็แค่กลับไปยืนอยู่จุดเดิมไม่ได้พัฒนาอะไรขึ้นมาเลย แต่กลับกันหากเป็นอย่างที่ผมหวังไว้ถึงจะพลาดแชมป์ก็ช่างมันเถอะ คิดซะว่ารื้อระบบใหม่เซ็ตซีโร่เปลี่ยนความคิดนักเตะไทยเวลาเล่นให้กับทีมชาติ เป็นแบบนี้มันจะส่งผลในระยะยาวได้มากกว่า บางเรื่องมันก็ต้องใช้วิธีส่งต่อกันรุ่นสู่รุ่น อย่างสมมุติรุ่นพี่บอกรุ่นน้องว่าเอ็งต้องเล่นอย่างนี้นะต้องคิดแบบนี้นะถ้าเจอแบบนี้ให้ส่งเจอแบบนี้ให้ยิงไม่ต้องเกรงใจรุ่นพี่อะไรประมาณนี้ ถ้าไม่เล่นตามนี้ก็เล่นร่วมกันไม่ได้มันเป็นแนวทางที่พวกรุ่นก่อนๆเค้าทำกันมา เราจะมาหวังกับโค้ชคนเดียวก็ไม่ได้หรอก เพราะราเยวัชแกมาเดี๋ยวก็ไป ส่วนทีมชาติเรานี่สิยังคงอยู่กับแฟนบอลอย่างเราๆเหมือนเดิม เพราะฉะนั้นเรื่องระบบวิธีคิดทัศนคติในการเล่นสำคัญมากกว่าครับ

ถ้าสมมุติว่าเล่นกันแบบไม่มีทรงยืนตำแหน่งกันมั่วไปหมดทั้งเกม แล้วมีหน้ามาบอกว่าต้องรอนะต้องให้เวลานะไอ้แบบนี้ผมก็ไม่รอเหมือนกันเพราะมันไร้อนาคตเกินไปมันเหมือนการขายฝัน แต่นี่เท่าที่ดูในวันนี้นะคือมันมั่วบ้างบางครั้ง แต่บางครั้งก็เล่นเป็นระบบชัดเจนเลย อย่างตอนถอยลงไปรับเนี้ย ปกติเราจะชอบถอยลงไปรับช้าและนักเตะเราที่ลงไปรับมักจะมีจำนวนน้อยหรือเท่ากับจำนวนคู่แข่งที่บุกขึ้นมา บ่อยครั้งที่เรามักจะได้เห็นนักเตะฝั่งตรงกันข้ามดวลกับนักเตะแผงหลังเราแบบ1ต่อ1หรือถึงขั้นเค้ามากัน3คนเราลงมาทันแค่2คนอะไรอย่างนี้ แต่พอมาถึงยุคนี้มันไม่ใช่แล้ว ต่อให้เราเล่นแย่ขนาดไหนแผงหลังเราก็ลงไปตั้งเกมรับทันเสมอ(ส่วนมากจะลงพร้อมกัน 4 คน ถ้าแบคลงมารับไม่ทัน จะมีคนลงมาแทนตำแหน่งเสมอ) ส่วนลูกที่พลาดไปนั้นมันเป็นเรื่องของทักษะนักเตะส่วนหนึ่งด้วยนะครับจะโทษโค้ชทั้งหมดเลยก็ยังไงอยู่ มันมีส่วนที่ดีขึ้นและต้องปรับปรุงอยู่ เอาเรื่องแรกที่อยากให้ปรับปรุงก่อนในเวลานี้เลยคือเรื่องของสมาธิกับความนิ่งเวลาเราออกไปเยือนทีมในอาเซียนที่เราคิดว่าเค้าด้อยกว่าเรา แล้วยิ่งเวลาเราเจอเค้าตั้งโซนรับแน่นๆแล้วบุกไม่ขึ้นเรามักจะเกร็งกดดันตัวเองจนบางครั้งก็หัวร้อนจนทำให้จังหวะในเกมมันเสียบรรยากาศไปซะดื้อๆกว่าจะตั้งเกมได้ก็กินเวลาไปหลายนาทีจะรอแต่ไดร์เป่าผมของโค้ชอย่างเดียวมันก็ไม่ไหวหรอก แต่เอาเป็นว่าบอลทีมชาติไทยภายใต้การคุมของราเยวัชยังดูมีอนาคตในสายตาของผมอยู่ครับ

ขอบ่นยาวเพราะพึ่งหายหัวร้อน 55+