[จีบสาว]โอกาสของคุณจะมีมากขึ้น50% ขอแค่คุณมีความกล้า...
เมื่อวานนี้ใครหลายๆคนอาจจะได้ไปงานรับปริญญาที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
เพื่อที่จะไปแสดงความยินดีกับเพื่อน พี่น้อง หรือญาติของท่านๆที่ได้จบการศึกษาในปีนี้
ผมก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ได้มีโอกาสไปแสดงความยินดีกับญาติของผมเช่นกัน
วันนี้ผมก็คิดว่าไปร่วมงานรับปริญญาปกติทั่วไป เหมือนที่เคยไปมาหลายๆที่
แต่วันนี้มันอาจจะเป็นวันที่ผมได้บทเรียนอีกบทเรียนหนึ่ง ซึ่งมีราคาค่อนข้างแพง(ทางจิตใจ)พอสมควร
บ่าย2กว่าๆผมเริ่มเดินเข้ามหาลัยจุฬา ทางจามจุรีสแควร์ เพื่อไปเจอญาติและขอถ่ายรูปทั่วไปตามภาษาคนมางานรับปริญญา
เข้ามาซัก 10 นาที ผมก็ได้เจอญาติ และถ่ายรูปกับตากล้องที่ผมคุ้นเคย(เคยถ่ายงานรับปริญญาผม)ให้แกชื่อพี่ K ละกัน
ต้องท้าวความก่อนว่าพี่ K แกค่อนข้างที่จะตาไว ชอบเห็นสาวน่ารักละหันมาทำหน้าเจ้าเล่ห์กับผมบ่อยๆ คือเหมือนรู้กันตามภาษาชายโสด 5555+
ซักพักพี่ K ก็ขอย้ายโลเคชั่นไปถ่ายที่นู่นที่นี่ จนผมเดิมผ่านกลุ่มผู้หญิงกลุ่มนึง
ผมก็ได้สะดุดตาเข้ากับผู้หญิงคนนึง หน้าตาเธอออกแนวเรียบร้อยน่ารัก เธอใส่ชุดสีฟ้าหน้าเธอมีกระนิดหน่อย อันนี้ผมมองห่างๆเลยไม่แน่ใจ แต่เห็นเธอมากับเพื่อนไม่ก็ญาติของเธอ
คุณป้าซึ่งเป็นแม่ของญาติผมก็พูดขึ้นมาว่าคนนั้นน่ารักดีนะ แล้วก็มองไปที่ผู้หญิงชุดสีฟ้าคนนั้น ผมได้แต่แอบยิ้มแล้วก็บอกว่า ครับป้า ผมก็ว่าน่ารักครับ
แต่ก็ไม่ได้มีอะไรต่อ ผมก็เดินตามพี่ K พร้อมกับกลุ่มญาติและครอบครัวผมไปถ่ายรูปต่อ
ตกเย็นทุกคนเริ่มเหนื่อยจากการถ่ายรูป ก็หาที่นั่งพักกัน แถวที่ผมนั่งรอจะเป็นไม้หินอ่อน(ไม่แน่ใจว่าหน้าตึกอะไร)ผมก็ปล่อยให้พี่ตากล้องกับญาติผมไปถ่ายรูปกันตามปกติ
ช่วง4โมงกว่าๆ เกือบ5โมง ผมเห็นพี่ K(ตากล้อง)กับญาติไปยืนกินขนมอยู่ตรงเซเว่นสาขาเล็กจิ๋ว(เล็กจริงๆนะ)ในมหาลัยใกล้กับไม้หินอ่อนที่ผมนั่งอยู่ ผมก็เดินไปจะซื้อของกินเพราะเริ่มหิว
พอผมเดินเข้าไปใกล้ๆเซเว่น
พี่ K ก็แซวผมว่า''ไอ B(ผม) แหนะๆ ไม่ได้เลยนะ!!! ''
ผมก็งงว่าอะไรของแกวะ
ซักพักผมมองเห็นผู้หญิงชุดสีฟ้าคนนั้นที่เดินผมเดินผ่านเมื่อเช้ายืนอยู่หน้าผม กำลังรอของที่เธอสั่งจากเซเว่นอยู่ ครั้งนี้ผมได้เห็นหน้าเธอชัดและใกล้กว่าเมื่อเช้ามากๆ
ผมได้แต่คิดในใจว่า เธอน่ารักและเธอก็มีกระจริงๆด้วยแฮะ(ผมชอบผู้หญิงมีกระอยู่แล้ว)
ผมได้เดินไปหาเธอ แล้วถามว่า ''ขอโทษนะครับ ต่อคิวอยู่รึเปล่าครับ''ด้วยความเขินระดับ10+++
เธอตอบด้วยเสียงอันนุ่มนวลของเธอว่า ''อ๋อ เปล่าค่ะ''
หลังจากนั้นผมก็ได้เดินไปสั่งฟุตลองไก่กับอิชิตัน แล้วคิดในใจ นี่เราควรจะเข้าไปทำความรู้จักกับเธอดีมั้ยวะเนี่ยย
ด้วยความที่ไอพี่ K แซวผมซะดังลั่น ผมเลยสรุปความคิดของผม ณ ตอนนั้นว่า ช่างมัน เค้าอาจจะไม่ให้ไลน์ หรือเฟสมาก็ได้ เพราะไอพี่ K มันลั่นใส่ผมซะขนาดนั้น
ผมเลยได้แต่ยืนโง่ๆเขินๆคนเดียวอยู่ตรงนั้นรอฟุตลองไก่ผมอุ่นเสร็จแล้วก็เดินออกมาพร้อมกับญาติผมและพี่ K ตากล้อง พร้อมกับความเสียดาย
ตอนผมเดินออกมาผมหันกลับไปมองเธอ เธอยังยืนรอของที่เธอสั่งอีกซัก2-3 นาทีแล้วก็เดินจากไป ส่วนผม ก็ได้แต่มานั่งเสียดายโอกาสที่ผมไม่ได้คว้าไว้ในวันนี้
ตั้งแต่เมื่อวานจนมาถึงตอนนี้ผมก็ยังได้แต่คิดเสียดายว่าทำไมไม่ขอๆไปซะ ดีกว่าทิ้งโอกาสไปเปล่าๆ
ผมก็ยังอยากจะเจอ อยากจะรู้จักจะผู้หญิงชุดสีฟ้ามีกระคนนั้นอยู่นะ เสียดายมากๆ
สุดท้ายวันนี้บทเรียนราคาแพงที่ผมได้คือ โอกาสเราจะเป็น 50/50 ถ้าเราขอ แต่โอกาสจะลดเป็น 0% เมื่อเราไม่ทำอะไรเลย
อาจจะยาวหน่อยนะครับ แต่นี้ถ้ามีใครคิดว่าผู้หญิงคนนี้น่าจะใช่เธอ ลอง PM มาหาผมหน่อยก็ได้นะครับ
ขอบคุณที่อ่านจบนะครับ