การโม้นั้นมี2แบบครับ
1.โม้เล่นๆ
คือโม้แบบเวอร์ไปเลยให้รู้ว่า กูโม้นะ ประมาณนนี้ สำหรับผมว่าโม้แบบนี้ไม่น่ามีพิษสงอะไร เพราะเป็นการใช้คุยกับเพื่อนสนุกๆ ซึ่งผมก็เป็นประเภทนี้
2.โม้เนียนๆ
คือเป็นแบบที่ จขกท ว่า โม้ในเรื่องที่รู้ไม่จริง อวดฉลาด และโม้แบบนี้จะเป็นการใช้กับทุกคน ทั้งสนิทและไม่สนิท ถ้าสนิทกันก็ไม่เป็นไร

ปล.ถ้าโม้หักหน้าท่านขนาดนี้แล้วยังนับเป็นเพื่อนอยู่เหรอครับ

เคยเจอ หนักถึงเข้าขั้นหลอกตัวเองว่าหน้าใส แต่สิวเขอะ+ดำเต็มหน้า

เคยเจอเพื่อนขี้โม้ใส่ ผมก็ขี้โม้กลับอะ จนมันเลิกโม้ไปเอง

ขี้โม้เฉยๆ เจอบ้างครับ ไม่มีไร

แต่ตั้งแต่มาอยู่ กทม.
เจอขี้โม้ทางอ้อมเยอะ
พวกชอบคิดว่าตัวเองฉลาดกว่าคนอื่น
ชอบเถียง ชอบจับผิด
หาจังหวะสอนคนอื่น ต่อหน้าคนเยอะๆ
ให้ตัวเองดูดี สอนกระทั่งเรื่องง่ายๆ
ที่คนเขารู้กันแล้ว

ทำตัวเป็นสารานุกรมเคลื่อนที่
รู้ทุกเรื่องยกเว้นเรื่องที่คนอื่นอยากรู้

เหินฟ้า ล้านนาไทย

วิธีแก้ง่ายๆแบบไม่เสียเพื่อนด้วยนะ ผมใช้บ่อย เวลามันโม้เราก็แกล้งโง่ แล้วก็อวยมันเสริมเข้าไป
แล้วก็แกล้งถามข้อมูลที่มันลึกๆจนมันตอบไม่ได้ เดี๋ยวพอหน้าแตกก็เลิกโม้เอง

คนเขามาใหม่ที่ทำงานผมเลย มานั่งข้างๆ คือเขาเรียนต่อจบมาจากออส

แม่งโม้อยู่นั่นแหละ เวลาคุยเรื่องทั่วๆไปนะจะชอบพูดอ้างขึ้นมา

"ถ้าเป็นที่เมืองนอกนะ..."

อ้างแทบทุกเรื่อง รำคาญ อีกคนเขาจบเมกามายังไม่โม้เท่านี้เลย

ถ้าแบบนี้

ผมจะบอกลุงแกว่า ลูกลุงเงินเดือนเยอะผมตั้งเยอะ ผมมี 100 เดียว

สงสารผมเถอะนะ

เคยเจอ ทั้งขี้โม้เหยียดคนอื่น แถมยังพูดมาก ในคนคนเดียว

ผมก้อขี้โม้นะ แต่จะโม้หลับทำสิ่งนั้นๆเสร็จ ไม่กล้าโม้ก่อนทำ

เวลาเตะบอลยิงเข้า กุว่าง่ายกว่าหายใจก้อยิงประตูนี่แหล่ะ
เวลาทำงานเสร็จไว ผมว่างานง่ายๆแบบนี้ ผมเล่นเกมส์ไปทำไปยังได้

ปล่อยผ่านอยู่เงียบๆครับ

ไม่ก็อวยไปเลย 555+