เบอร์บาตอฟ: เส้นทางชีวิตสู่ United [Part 4]

แปลจากบทสัมภาษณ์ของเบอร์บาตอฟ จาก ManUtd.com ใครรักใครคิดถึงเบอร์บาตอฟ มาอ่านชีวิตของเขากว่าจะมาเป็นนักเตะแมนยูฯว่าต้องผ่านอะไรมาบ้างกันครับ

ใครยังไม่ได้อ่าน Part 1-3 ลิงค์อยู่ด้านล่างนะครับ

ขออนุญาตรบกวนพื้นที่บอร์ดถี่หน่อยนะครับ ผมจะรีบแปลให้จบ เพราะเดี๋ยวหลังจากนี้กลัวจะไม่ว่างครับ

--------------------------------------------------------------

Part 4

"เมื่อคุณยืนแถวอยู่ในอุโมงค์ก่อเกมเริ่ม โฆษกสนามโอลด์ แทรฟฟอร์ดประกาศให้คนดูทั้งสนามได้ยินว่า"

‘ท่านสุภาพบุรุษ และท่านสุภาพสตรี แชมป์เปียนของประเทศอังกฤษ แชมป์เปียนของสโมสรยุโรป และแชมป์เปียนสโมสรโลก….’

"พูดได้สั้นๆคำเดียวว่า ‘ขนลุก’ เลยว่ะครับ"



"ในอุโมงค์ที่โอลด์ แทรฟฟอร์ด คุณจะรู้สึกถึงอีกระดับนึงเลย ใครก็ตามจากทีมที่มาเยือน จะรู้สึกกดดันจนต่ำเตี้ยเรี่ยดินแทบจะตลอดเวลาที่มาแข่งที่นี่ ต่อให้หลับตาเอาไว้ คุณก็จะได้ยินเสียงอยู่ดี นั่นคือสิ่งที่ทำให้ผู้มาเยือนต้องพ่ายแพ้"

"และแน่นอน มันช่วยกระตุ้นพวกเราในทีมเช่นกัน โรนัลโด้ รูนี่ย์ กิ๊กส์ ชอบมากและทุกๆคนก็ด้วย"

"คุณเริ่มเดินลงสู่สนาม โฆษกก็ยังคงพูดต่อไป คุณมองไปยังฝั่งตรงข้าม มองหน้าและสบตาพวกเขา แล้วพูดในใจว่า"

‘ใช่ ฉันรู้พวก กดดันใช่มั้ยล่ะ นั่นคือสาเหตุที่ฉันต้องซ้อมอย่างหนัก’



"ปีแรกของผมกับแมนยูฯ ผมคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกส์ครั้งแรกในชีวิต มันรู้สึกแบบ 'โอ้พระเจ้า' และในใจคุณกำลังกระโดดโลดเต้นอยู่"

"คืนนั้นตอนที่ผมกลับถึงบ้านแล้ว ผมกระโดดโลดเต้น ดีใจไปรอบๆบ้าน จริงๆนะ เพราะที่บ้านไม่มีใครเห็นผม ฮ่าๆๆ ผมมีเหรียญแชมป์พรีเมียร์ลีกส์ห้อยคออยู่ ผมมีความสุขมาก"

"แต่รู้มั้ย ก่อนหน้านั้น หลังจบเกมในห้องแต่งตัว ผมเห็นไรอัน กิ๊กส์กับเหรียญแชมป์ เหรียญที่ 110 หรืออะไรประมาณนั้น กิ๊กส์พูดว่า"

‘เบิร์บ ยังมีเกมต่อไปรอเราอยู่’

"เห้ย เราเพิ่งคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกส์มาเมื่อไม่กี่นาทีก่อน ได้โปรดเถอะ นี่คือแชมป์แรกของผมเลยนะ คุณรู้ไหม มันเหมือนว่าไม่มีอะไรพิเศษเลย"

"คุณสามารถเห็นเรื่องพวกนี้ได้จากพวกเขา เขาทำเหมือนมันเป็นเรื่องปกติธรรมดา"

"บางทีตัวผมมันก็อาจเป็นแบบนั้นนะ ถ้าผมคว้าแชมป์มามากมายแล้ว แต่ในห้องแต่งตัวของแมนฯยูไนเต็ด มันจะมีแต่เรื่องเป้าหมายต่อไปเสมอ เรื่องถ้วยต่อไป เรื่องแชมป์ต่อไป หรือเรื่องแชมเปี้ยนส์ลีกส์ นี่คือสิ่งที่เหล่าผู้ชนะทำกัน มันเหลือเชื่อมาก"



"สำหรับคนบัลแกเรียแบบผม จากประเทศเล็กๆ มันเป็นความภาคภูมิใจอย่างมาก ผมไม่ได้โชคดีเกิดมาท่ามกลางสิ่งอำนวยความสะดวกดีๆ สนามบอลดีๆ หรือมีเงินให้ใช้จ่าย คือผมอาจจะอยู่บัลแกเรียตลอดอาชีพค้าแข้งเลยก็ได้"

"แม้ว่าสำหรับผมการได้มาเล่นที่อังกฤษ ถึงมันจะยากกว่า แต่เมื่อมาแล้วประสบความสำเร็จ มันย่อมหอมหวานกว่า คุณรู้มั้ย ความยากลำบากต่างๆนั่นแหละที่สร้างสิ่งที่สวยงามให้กับชีวิตผม"

"กลับมาเรื่องเดิมนะ การอยู่ท่ามกลางพวกเขาเหล่านั้นมันเหลือเชื่อมาก แม้ว่าผมจะพูดน้อย คุณก็แค่ต้องนั่งมอง ถ้าคุณอยากถาม คุณเข้าไปถามได้เลย พวกเขาจะมอบคำแนะนำให้คุณ หรือตอนที่เขาต้องตะโกนใส่คุณ พวกเขาก็จะทำ เพราะ ณ ตอนนั้นคุณอาจจะต้องโดนจริงๆ"

"นี่ไม่ใช่เกมของเด็กๆ และนี่ไม่ใช่เรื่องปัญหาส่วนตัวระหว่างกัน มันคือเรื่องของทีมเสมอ เพราะทุกคนอยากเป็นผู้ชนะ"



"ดูอย่างวิดิช"

"ผมสนิทกับเขานะ เพราะผมเกิดใกล้กับชายแดนมาซิโดเนีย"

"บัลแกเรีย เซอร์เบีย มาซิโดเนีย โครเอเชีย ประเทศเหล่านี้เราเหมือนๆกัน ผมเข้าใจ และพูดภาษาพวกเขาได้อย่างไม่มีปัญหา พวกเราคือพี่น้องกัน"

"มันเหมือนเป็นเรื่องธรรมชาติที่มีสายสัมพันธ์ที่ดีกับเขา เพราะผมรู้ว่าเขามาจากไหน ผมรู้ว่าเขามีเรื่องในชีวิตที่ต้องฝ่าฟันมาตอนเซอร์เบียมีสงคราม"

"มันเป็นเรื่องดีที่มีคนแบบเขาอยู่ตอนที่คุณย้ายไปอยู่ทีมใหม่ เขารู้เรื่องราวของคุณ คุณรู้จักเขา คุณพูดภาษาเดียวกับเขา และเขาก็คอยช่วยเหลือคุณอยู่เสมอ"

"จริงๆแล้วเขาเป็นตลกชั้นดีเลยนะ เขามีเซนส์ในเรื่องขบขัน และเรื่องตลก ถ้าคุณไม่รู้จักเขา คุณอาจคิดว่าเขาหยิ่ง"

"แต่วิด้า(วิดิช) เป็นคนตลกมาก ผมยังคงติดต่อกับเขาอยู่นะ เขาเป็นคนดีมาก".....

to be continue part 5 "The Final chapter" (ตอนสุดท้ายจะคุยเรื่องวิดิชต่อ และพูดถึงเคล็ดลับการคุมทีมของท่านเซอร์ครับ)
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1683474

ขอบคุณทุกท่านที่อ่านครับ



--------------------------------------------------------------

เบอร์บาตอฟ: เส้นทางชีวิตสู่ United [Part 1]
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1683082

เบอร์บาตอฟ: เส้นทางชีวิตสู่ United [Part 2]
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1683205

เบอร์บาตอฟ: เส้นทางชีวิตสู่ United [Part 3]
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1683304

--------------------------------------------------------------

ลงชื่อไว้อ่านพรุ่งนี้ครับ วันนี้ไม่ไหวแล้ว

ขอบคุณที่แปลให้อ่านครับ




"บางทีตัวผมมันก็อาจเป็นแบบนั้นนะ ถ้าผมคว้าแชมป์มามากมายแล้ว แต่ในห้องแต่งตัวของแมนฯยูไนเต็ด มันจะมีแต่เรื่องเป้าหมายต่อไปเสมอ เรื่องถ้วยต่อไป เรื่องแชมป์ต่อไป หรือเรื่องแชมเปี้ยนส์ลีกส์ นี่คือสิ่งที่เหล่าผู้ชนะทำกัน มันเหลือเชื่อมาก"



ตอนนี้คงหาคนที่มีความคิดแบบนี้ในทีมไม่ได้อีกแล้ว คิดแล้วเศร้าแปป

นักเตะ ของเซอร์ จะถูกปลูกฝังว่า ต้องเล่นเพื่อชนะ และชนะต่อไป
ไม่ว่าจะเจอทีมไหนก็ตาม จำได้ว่า ปีที่โดนซิตี้ปล้นแชมป์นาทีสุดท้าย
เซอร์ บอกกับลูกทีมทุกคนว่า “ จงจำความรุ้สึกนี้ไว้ให้ดี จงอย่าลืมมัน และปีหน้า เราจะทวงแชมป์คืน”
แล้ว ก็ทวงแชมป์คืนได้จริงๆ แบบเหลืออีกหลายเกมด้วย


แต่ม่ดู ผียุคนี้ ลงไปเล่นแบบ ไม่แพ้ไว้ก่อน เจอบีบสูง ก็ใจฝ่อ โดน ลูก สองลูก ก็ถอดใจ สะเปะสะปะ
แค่เกมจะไปเยือนวัตฟอต ยังดูเปนเกมใหญ่ มาถึงจุดนี้ได้ไงวะ

ต่อให้จบนะครับ เป็นกำลังใจให้

ได้อ่านชีวิตของนักเตะแมนยูไนเต็ดในอดีต แล้วมาเทียบกับปัจจุบันแล้ว โครตเศร้าใจ สลดใจ

ไม่แปลกใจเลยว่าในยุคนั้น ทำไมผมชอบดูยูไนเต็ด มาสมัยนี้ผมเช็คตารางแข่งแล้วยังลืมดูบ่อยๆ มันไม่ใช่สิ่งที่ผมเฝ้าคอยอย่างใจจดใจจ่ออีกแล้ว มันโครตเศร้าจริงๆนะ

ต่อเรื่อยๆนะ

คิดถึงเฮียวิดิช รอๆครับ

มาต่อเรื่อยๆนะครับ คถ vidic

ชอบบทความแบบนี้มากครับ มีมาเรื่อยๆครับ จะติดตาม

รอ ep5 ครับ ขอบคุณครับ