มันอยู่ที่แผนและตัวเราด้วย

ถ้าเราเก่งอยู่คนเดียว

เราอาจต้องยอมถอยลงมาเพื่อเล่นกับบอลให้มากที่สุด

(อย่าไปยืนด้านหน้า เสียของ อาจจะไม่ได้บอล)

ส่วนแผน ถ้าทีมมีแต่ปริมาณแต่ฝีเท้าไม่ดี
ต้องมีระเบียบวินัย และความตั้งใจครับ

ให้เล่นเกมรับแบบอดทน ได้บอลแล้วเราต้องพยายามใช้ลูกฉาบฉวยให้เกิดประโยชน์ที่สุด


ผมเคยคุมทีม เด็กรุ่นน้องที่ รร. บอล8คน
ฟุตซอลสนามหญ้าเทียมซุปเปอร์คิกเนี่ยแหละ
มีตัวเก่งตัวเดียว ก็ให้ทีมเล่นแบบตามแผน มีระเบียบวินัย อดทน และเล่นง่าย ได้บอล ฝากบอลให้ตัวเก่ง และถ้าตัวเก่งเค้าปิดไว้ให้สาดโด่งไปวัดเอาข้างหน้า (จังหวะบอลสกัดออกมาส่วนใหญ่ ตัวเก่งเราจะเก็บบอลได้ครับ)

ถ้าไม่ได้ ก็สามัคคีกันลงมารับใหม่

บอลทัวนาเมนต์นั้น มีแค่ 12ทีม แต่ผมว่า ทีมเราเป็นรองประมาณ9ทีมอ่ะ
แต่ได้แชมป์นะครับ (นัดชิงชนะจุดโทษ)

บอลสมัครเล่นส่วนใหญ่ เก่งอย่างเดียวไม่มีแผน เล่นแบบตามใจฉัน มันไม่แน่นอน เจอสนามเล็กๆ เข้ามารุมๆๆ มันก็ไปไม่รอดนะ

สนามเล้กนี่ถ้าอีกฝั่งรู้ว่าเก่งคนเดียวโดนรุมแน่ๆ พอไปไม่รอดส่งเพื่อน เพื่อนจับว่าว เสียบอล โดนสวน หนักกว่าสนามใหญ่อีกนะผมว่า

ไม่ต้องเราเก่งหรอก ถ้าไม่ได้ซ้อมกันมาก็มีเปอร์เซ็นเละอยู่ดี

สนามเล็ก ทำได้ผลมาแล้วครับ แต่เราต้องเอาตัวเก่งมาเล่นกลาง หรือกลางรับไปเลย
สนามเล็กมันทำให้ความแตกต่างของความฟิตความเร็วความอึดที่ต่างกันมีผลน้อยกว่า

สนามใหญ่ ทำยังงั้นไม่ได้ เพราะ ถ้าเบสิค จับบอลไม่ดี สกัดว่าวทีเดียวก็ตามไม่ทันแล้วครับ
แค่ความฟิตนักบอลทั่วไป กับ คนที่แค่เตะบอลเป็น ก็ต่างกันแล้วครับ

ได้ประโยชน์เยอะมากๆเลยครับ

ปล.ผมไม่ได้เก่งนะ แค่อยากเห็นมุมมองรอบด้าน

เล่นเป็นทีม อ่อนกว่าก็ชนะคนเก่งได้

เอาชนาธิป ไปเล่นให้อาเจนติน่า ละเอาเมสซี่มาเล่นให้ไทย สลับกัน ผมว่าอาเจนติน่าก็ยังดีกว่าพอสมควรนะ ยังไงฟุตบอลก็เล่นเป็นทีม

สนามเล็กนี่ 5 คนป่าวครับ ถ้าใช่ยังไงก็ไม่ไหว เล่นกันเร็วเป็นจรวดเลย (กรณีที่ฟิตเท่ากันทั้งสองทีมนะ)

แต่ถ้า 7-8 คน อันนั้นพอได้

อย่างที่พิมพ์บอกไว้ด้านบนครับ
สนามซุปเปอร์คิก 8คน ครับ

ต้องดูว่าทีมนั้นคุยกันได้มั้ยด้วยครับ
ฟุตบอลเล่นเป็นทีม มีแท็คติค มีวิธีการเล่น ต้องเห็นภาพรวมของทีมร่วมกัน
ใครทำอะไรได้ ไม่ได้ ต้องแชร์กันครับ
ถ้าคุยกันแบ่งหน้าที่กันชัดเจนและช่วยกันเล่น ก็จะติดขัดน้อยลง เว้นแต่ไปเจอทีมที่เค้าดีกว่าแทบทุกตำแหน่งและเล่นเป็นทีมด้วยอีก ก็จะยากหน่อยครับ

ลืมบอกว่าผมก็ไม่ได้เล่นเก่ง แต่ไปอยู่ทีมไหนก็พยายามเรียนรู้และเล่นให้เข้ากับเค้าให้ได้ เป็นการฝึกตัวเองไปในตัวครับ

สำหรับผมเก่งไม่เก่งไม่สำคัญขอเเค่ออกบอลง่ายๆก็พอ เห็นเเล้วจ่าย จ่ายเเล้ววิ่ง เเค่นี้เราก็เล่นง่ายละ

สนามเล็กคนเก่งๆ เค้ายืนตรงกลาง ผมเห็นเค้าไม่เก็บบอลไว้กับตัวนานอะ เน้นหาพื้นที่ว่างๆเอา เก็บบอลดีมาก แล้วคือเลยกลางสนามมา ถ้ามีช่องก็ใส่เลย แล้วยิงทีก็แทบไม่พลาด แต่สนามใหญ่มันไม่ไหว ผมว่าหญ้าเทียมผมนี่ผมว่าดีแล้วนะ ไปหญ้าจริง11คนไปไม่เป็นเลย จากจ่ายบอลดีดี ก็เป็นขาดๆเกินๆ จับบอล เล่นวันทัช นี่แล้วใหญ่ ว่าวไปกี่ครั้งก็ไม่รู้ ลั่นก็เพียบ เพราะบอลมันมาแรง แล้วแต่ละคนๆก็เป็นๆกันทั้งนั้น

ผมเคยจัดแข่งบอล ของสาขา เป็นโรงเรียน ไปเจออีกสาขานึง ทีมผมเด็ก ม.ปลายล้วนๆ ไม่เคยเล่นกันมาก่อน อีกทีมเพิ่งมารู้ทีหลังว่าเป็นทีมเตะสนามประจำทุกสัปดาห์จำไม่ผิดน่าจะพวกมหาลัย ตอนแรกปล่อยให้เด็กลงคิดว่าเล่นเอาสนุกๆ+ไม่รู้จักอีกทีม จำได้ว่าโดนไป 4-0 ผมเลยลง แพ้แบบนี้ขายขี้หน้าแน่ เลยจัดตัวใหม่ ปรับให้ไปรับเลยสามตัว วางแผนใหม่ ดียังพอมีหลังที่เล่นเป็นอยู่คน ผมบอกถ้าโดนเพรสให้งัดโด่งขึ้นมาถ้าเซทบอลไม่ได้ ให้ข้างหน้าช่วยกันเก็บ ผมก็ขึ้นมายืนสูงกว่าเดิมหน่อย สรุป จบควอเตอร์ ไล่มาเป็น 4-3 ผมมีส่วนทั้งสามลูกนะ ยิง1จ่าย1กับยิงยัดไปแล้วเพื่อนตามซ้ำ แล้วก็ออกให้เด็กลง สรุปหลังจากนั้นก็ตามเดิม แพ้ยับ

ตอบข้อ 2 แบบไม่ลังเล ถ้าคุณไม่โปรจริงแบบเมสซี่ที่เลี้ยงไปเอง ยิงเองได้ มีผลแน่นอน ผมก็ถือว่าพอตัวนะ แม้ตอนนี้จะแก่แล้ว 5555 เป็นตัวโรเรียน ตัวมหาลัย ตัวที่ทำงาน ถ้าไปเล่นแบบทีมที่คนเล่นไม่เป็นหรือเล่นอ่อนๆ นี่ หอบแดกอ่ะบอกเลย

ถ้าเจออีกทีมเน้นเพลสซิ่งเร็ว แถมฟิตจัดเข้าหนักด้วย กลัวว่าจะออกบอลง่ายๆไม่ได้จะสาดทิ้งเอานะครับ คุณต้องมีเบสิคในการเอาตัวรอดบ้างนะครับ

มันเป็นผลอยู่แล้วแหละ

แต่เพื่อนเล่นไม่เก่งก็ดีนะ ไม่เกร็ง โชว์เต็มที พลาดก็ช่าง

เคยเป็นเดอะแบกอยู่ช่วงสมัย มัธยม เพราะห้องนี่ออกจะเด็กเรียนอยากออกกำลังกาย