ใครเซียนนิยายจีน

บอกความแตกต่างหน่อยครับ

กิมย้งจะแนวแฟนตาซี
โกวเล้งจะแนวอาท

โกวเล้ง เน้นเขียนนิยายกำลังภายในโดยสำรวจจิตใจภายในตัวละคร แทรกปรัชญา สัจธรรม การดำเนินชีวิต บรรยายเรื่องราวทุกข์ สุข ผิดหวัง สมหวังได้อย่างมีสีสัน ตัวเอกมักจะเก่งมาก่อนอยู่แล้วแบบไม่มีที่มา เพียงแต่โกวเล้งจะเล่าเรื่องดราม่าอะไรบางอย่างหรือเหตุการณ์อะไรบางอย่างโดยมีธีมเป็นนิยายกำลังภายในผ่านตัวละครที่มีเอกลักษณ์

กิมย้ง นิยายกำลังภายในแท้ ๆ ฝึกวิชา ปราบมาร เนื้อเรื่องซับซ้อนมีสีสัน พล็อตแปลกใหม่ เป็นมหากาพย์ในบางเรื่อง

ส่วนตัวผมสายโกวเล้ง

โกวเล้ง สายดาร์ค ครับ

โกวเล้งฆ่าตัวละครง่าย ฝึกวิชาเทพออกมาสองหน้าตายโหง ตายงง

ปู่กิมไม่ค่อยทำแบบนั้น

- กิมย้งเปรียบเหมือนคนที่วางแผนก่อนเขียนมาเป็นอย่างดีครับ สังเกตว่าจักรวาลแกจะมีความเกี่ยวเนื่องกันหมด มีเหตุมีผล

และองค์ประกอบตัวละครของแกจะเป็นแนวขงจื้อ คือต่อให้ตัวเลวแค่ใหนถ้าเก่งก็จะมีสำนัก มีคุณธรรมในหมู่พวกพ้อง เอาง่ายๆเหมือนพวกเสือสมัยก่อนที่เป็นนักเลงแต่ไม่ขายยาให้ ไม่ฆ่าเด็กและผู้หญิง ตรงกันข้ามถ้าตัวละครใหนไม่ดีจริงก็จะมีแนวผู้ดีจอมลวงโลกออกมา

การบรรยายฉากก็จะมีความอนุรักษ์นิยมมากกว่า ได้แรงบันดาลใจจากวรรณกรรมขึ้นหิ้งเก่าของจีน

- ส่วนโกวเล้งด้วยความที่แกชอบดื่มเหล้าเป็นชีวิตจิตใจ(แต่ตอนเขียนแกอดเหล้าได้เป็นเดือนนะ) โครงเรื่องแกจะออกแนวหักมุมมากกว่าครับ ตัวละครมีความซับซ้อนด้วยตัวเอง มีมิติกว่าในมุมที่ผู้อ่านนิยายกำลังภายในมักคาดไม่ถึง จักรวาลอาจเกี่ยวเนื่องกันน้อยกว่าแต่ความคาแรคเตอร์ตัวละครมีความโดดเด่น

องค์ประกอบตัวละครผมว่าคล้ายคลึงกับกิมย้ง เพียงแต่มีความเป็นปัจเจกเยอะกว่า สำนัก ขนบธรรมเนียม ในจักรวาลของโกวเล้งมีใหม มี แต่ตัวเด่นๆหลายครังก็เลือกไม่สนใจสิ่งเหล่านั้น บางครั้งเสนอมุมมองใหม่ๆที่ปัจจุบันอาจจะถือว่าธรรมดา แต่สมัยก่อนนี่คือใหม่ถอดด้ามครับ

สำนวนการบรรยายฉากมีความกระชับกว่า ถ้านึกไม่ออกลองอ่านกระบี่ผีเสื้อดาวตก ที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากก๊อดฟาเธอร์

- สรุปถ้าเป็นการ์ตูน กิมย้งคือแนววางแผน โกวเล้งคือแนวลุยครับ แต่ทั้งคู่ก็ปรับทุกสิ่งมาให้ทัดเทียมกัน เรียกว่าจุดบกพร่องกลายเป็นจุดเด่นก็มี เพราะฉะนั้นอยู่ที่คนอ่านครับว่าจะมีพื้นหลังแบบไหนถึงจะชอบคนไหนมากกว่ากัน

ความเห็นส่วนตัวนะครับ

โกวเล้ง

เน้นคุณธรรม น้ำมิตร (น้ำเมา) ไม่เน้นฉากบู๊ ตัวละครในเรื่องค่อนข้างสีเทา ดีชั่วไม่ชัดเจน เรื่องที่แนะนำให้อ่าน ฤทธิ์มีดสั้น, กระดึง สายลม คมดาบ, ไม่มีน้ำตาวีรบุรุษ

กิมย้ง

เน้นแฟนตาซีและอิงประวัติศาสตร์ (ยกเว้น กระบี่เย้ยยุทธจักร ที่จะออกแนวการเมือง) ตัวละครดีชั่วแบ่งแยกค่อนข้างชัดเจน บรรยายฉากบู๊ได้ดี เรื่องที่แนะนำให้อ่าน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า, มังกรหยกทุกภาค, กระบี่เย้ยยุทธจักร

ส่วนตัวผมนิยมโกวเล้งมากกว่าครับ

กิมย้งบรรยายการต่อสู้ได้ละเอียด แต่โกวเล้งไม่ต้องบรรยาย เพราะเจอหน้าสู้กันแปปเดียวตาย

นิยายกิมย้งมีดราม่าสอดแทรกเยอะเปรียบกับการ์ตูนญี่ปุ่นก็เหมือนกับวันพีซ แต่ของโกวเล้งออกแนวบู๊ล้างผลาญเหมือน ดราก้อนบอล บลีช นารูโตะ

โดยส่วนตัวผมนะครับ
โกวเล้ง --> สายกระบี่ มีด ดาบ (ชอบบทกลอนเป็นพิเศษ โดยเฉพาะเวลาเมา)
กิมย้ง --> สายกำลังภายใน ฝ่ามือ

นอกเรื่องนิด อีกคนที่ชอบมาก ซิวฝูหลง หรือ Tony wong อยากให้เอาการ์ตูนแกมาสร้างเป็นหนัง
เช่น ศึกเทพศาสตรา เป็นต้น

กิมย้ง เหมือนเกมส์ JRPG ตัวเอกจะค่อยๆเก่งขึ้นตามเวลา ตามการฝึกฝน เน้นบรรยายการสู้

โกวเล้ง เหมือนหนังนิยายสอบสวน ชิงไหวพริบ หักมุม เน้นจิตใจ ความคิดมากกว่า
(ฉากสู้ บรรยายตัวละครมา1ย่อหน้า ตายใน1 บรรทัด)
ส่วนตัวชอบโกวเล้งกว่า ดูrealดี

ชอบโกวเล้งมากกว่านิดๆ อ่านแล้วมีไรให้นึกเอาเองอยู่ตลอด

โดยเฉพาะเบื้องหลังตัวละคร เกิดมาจากไหน ฝึกวิชามายังไง ไม่บอกปล่อยให้งงเอง 555

กิมย้งมาแบบ 1-2-3-4 เลย ไม่ต้องเดาให้เมื่อย เวลาทำเป็นหนัง สร้างง่ายดี ฉากบู๊เยอะ อลังการ

อย่างฤทธิ์มีดสั้น เวลาเป็นหนัง ฉากต่อสู้นี่ทำโคตรลำบากเลย 555

โกลเล้ง... นึกเอาง่ายการ์ตูนDC สายดาร์กๆเทาๆ คติชีวิต อ่านแล้วรู้สึกเข้าถึงธรรมชาติของคน วิถีการดำรงชีวิต
กิมย้ง... แนวการ์ตูน Marwel สนุกสนานอ่านแล้วเพลินๆ พล็อตเรื่องดีซัดกันนัว ตัวพระเองนางสวย55
ส่วนตัวชอบทั้งคู่ครับ ผมว่ามันคนละแนวกันแต่เก่งทั้งคู่เสียดายโกวเล้งติดเหล้าตายซะก่อนไม่งั้นคงได้ชมอีกหลายผลงาน

กิมย้ง --> บู๊ ดุเดือด ตรงไปตรงมา

โก้วเล้ง --> ดราม่า ชีวิตรันทด การต่อสู้เน้นความเร็วกับการใช้อาวุธที่หลากหลาย

ผมชอบสไตล์กิมย้งมากกว่านะ วิชามันเว่อร์ดี 55555

ยกเว้นลี้มีดสั้นของโกวเล้งเรื่องเดียว ชอบstory อาฮุย

ปล.มีคนพิมพ์สลับโกวเล้งกะกิมย้งอยู่นะ อิอิ