คือผมสงสัยมานานแล้วว่าทำไมเรายังไม่ยกเลิกการใช้เหรียญสตางค์

คือเข้าใจว่าสมัยก่อนเงินไม่ได้เฟ้อเท่าในปัจจุบันแบบนี้

อาจจะมีโค้กแก้วละ 50 สตางค์ อะไรแบบนี้ในสมัยก่อน

แต่ปัจจุบันเวลาที่เราได้เงินทอนมาเป็นเหรียญสตางค์ ส่วนใหญ่ก็น่าจะเก็บเอาไว้ เพราะรู้สึกความสะดวกในการใช้ค่อนข้างน้อยเนื่องจากเหรียญค่อนข้างเล็ก(คิดเอาเอง) และในขณะที่บางคนก็ไม่ค่อยจะพกเหรียญบาทกันอยู่แล้วยกเว้นท่านที่ยังใช้ รถเมล เรือด่วน บีทีเอส ก็ยังพอมีอยู่

เลยอยากรู้ว่าทำไมเราถึงยังใช้เหรียญสตางค์กันอยู่ เป็นเหตุผลทางเศรษฐศาสตร์รึเปล่า กันเงินเฟ้ออะไรแบบนี้รึเปล่า ข้อมูลอาจจะไม่ค่อยได้หาเป็นความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆ

ใช้ไม่เท่าไหร่ ประเด็นคือไอ้พวกนี้แม่งไม่รับสตางค์ทั้งๆที่พวกเอ็งนั่นแหละเป็นคนจ่ายมา

mass product ไงครับ
ขึ้นราคาแค่สลึงเดียว แต่ขายได้วันละแสนยูนิตยังงี้
ส่วนมากก็จะเจอกับพวกสินค้าอุตสหกรรมน่ะ พวกสินค้ารายย่อยไม่เจอหรอก

รับดิ 7-11 ถ้านายมีเขารับหมดแหละ

ยกเว้นนายเอาไปแลกเป็นเงินบางสาขาไม่รับ

แต่ถ้านายเอาไปชื้อของ ยังไงก็รับ

ก็ประเทศเรามีเงินหน่วยย่อย เวลาไม่เต็มหน่วย

บางที่ไม่รับนะ เคยลองแล้ว

ส่วนรถเมแอร์เนี่ยส่วนใหญ่ไม่ค่อยรับกัน ไม่รู้เป็นอะไร

เวลาไป 7-11 แล้วทอนไม่ครบผมยังทวงเลย
เก็บไปเรื่อยๆ ก็หล่ยสิบบาทอยู่นะ

ใช้ทุกวัน รถเมล์แดง 6.50 บาท

ระบบทุนนิยมยักษ์ใหญ่นี่ไง ได้รับอานิสงค์จากเงินสลึง เงินสตางค์

ตามเม้นบอกไว้นั่นแหละ ตั้งราคาสินค้าปัดเศษนิดๆหน่อยๆมันดูไม่ค่อยมีความรู้สึกถึงผล

กระทบไงประชาชนที่ซื้อของส่วนใหญ่ ก็ไม่ค่อยใส่ใจกับเงินทองเศษสตางค์ซักเท่าไหร่

แต่พวกซุปเปอร์มาร์เก็ต ร้านแฟรนไชส์ พวกไฮเปอร์มาร์เก็ต วันๆนึง เดือนๆนึง

ค้าปลีกต่อชิ้นระดับแสนๆชิ้นถึงหลายล้านชิ้น ผมว่าส่วนต่างตรงนี้มันโคตรเยอะเลยนะ

เข้าทำนองหลักเศรษฐศาสตร์แบบก้มเก็บเศษสตางค์จนรวยของแท้เลย

เอาไว้ซื้อนมโฟร์โมสแบบกล่อง

ผมยังเก็บไว้ใช้กับ 7-11 นี่แหละ มีกระเป๋าเหรียญสตางค์ พกไว้

ให้ผมมา ผมก็คืนให้กลับไม่โกง

ลองใช้ชีวิตแบบคนพื้นฐานหรือ(ขยันเรียกกันจังว่า)ตลาดล่างดูครับ
เหรียญพวกนี้ ก็ยังใช้งานปรกติ

รถเมล์ร้อน แดง/ครีม ค่าโดยสาร 6.50 บาท ใช้เหรียญห้าสิบสตางค์หรือเหรียญสลึงเป็นปรกติครับ

หลักการคิดของระดับรัฐ ลงลึกถึงระดับเหรียญเล็กๆ แต่หลักการคิดของเอกชน แค่เหรียญบาทก็แทบจะลืมล่ะครับ ปัจจุบัน เอกชน ร้านค้าตลาด ไม่มองถึงการปรับราคาห้าสิบสตางค์ บาท หรือสองบาท แต่ตั้งต้นกันที่ 5.- บาท หรือ 10.- บาทเลย

ในส่วนของมหภาค เหรียญทุกชนิดมีมูลค่าในตัวเอง จึงไม่จำเป็นต้องใช้ทุนสำรองของประเทศในการค้ำประกันเหมือนธนบัตร จึงมีการขยายมูลค่าเข้าไปถึง 10.- บาท (ถ้าจำไม่ผิด ได้ยินในคลาสเมื่อชาตินึงมาล่ะ 555)

ทฤษฎีเก็บเศษเหรียญอย่างไรให้รวย

ผมชอบความเห็นนี้จัง และใช้คุยกับเพื่อนเสมอๆ แต่กลายเป็นตัวตลก

ลองให้รัฐฯขยับภาษีหรืออะไรที่เกี่ยวกับต้นทุนซักอย่างสิ เฉลี่ยมาแทบจะเป็นหลักสตางค์(ไม่ถึงสลึงนะ) แต่ถามหน่อย เคยเห็นเอกชนเจ้าไหนขยับระดับสลึงบ้าง ส่วนใหญ่ก็บาททั้งนั้น...แปลว่า กินกำไรจากการขยับไปล่ะ 75 สตางค์ต่อชิ้นเป็นอย่างน้อย

ฟังดูเหมือนน้อยนะ แต่ลองคิดสภาพว่า มาม่าขายกันปีละกี่ซอง แค่ล้านซองก็เจ็ดแสนห้าล่ะ และคงไม่ได้ขายน้อยขนาดนั้น

ส่วนตลาดร้านค้า มีร้านไหนปรับ 1 บาทบ้างครับ เราคุยกันเสมอที่แบกต้นทุนไม่ไหว ไม่กำไร แต่ปรับที กำไรเพิ่มกี่บาทครับ? ราคาไข่ขี้น/ลง เรามีปรับราคาขึ้น/ลงตามหรือเปล่า...ก็ไม่

เซเว่นเขาปรับระบบเป็นตัดเศษสตางค์ทิ้ง(หลังจากขึ้นราคาเกินต้นทุนไปแล้ว)
ส่วนรถประจำทาง ครีม/แดง รับปรกติครับ 6.50 บาท จ่ายเหรียญห้าสิบสตางค์หรือสลีงไปทั้งหมดก็รับ...ตามอารมณ์กระเป๋านะ ถ้าเร่งด่วนอาจจะมีบ่น แต่ถ้าเวลาปรกติ จ่ายสบายๆเลย เขาชอบด้วย จะได้ไม่ต้องหาแลก