คิดใหม่ทำใหม่ กลับไปเรียนซะ ติดพ่อแม่ตอนนี้ให้พ่อแม่เลี้ยงดู ถ้าพ่อแม่ท่านแก่ตัวมา ท่านก็ไม่มีวิชาปริญญาอะไรเลี้ยงพ่อแม่ท่านได้

อยู่บ้านเฉย ๆ 2 เดือนพ่อแม่ไม่ถามเลยหรอครับ ?
ดรอปรอเลยครับ หายไป 2 เดือนแบบนี้ ปีหน้าเอาใหม่เรียนเพื่ออนาคต

คำถาม : พ่อแม่ไม่มักเหรอว่าทำไมไม่ไปเรียน

คำแนะนำ : ไปขอคำแนะนำจากอ.ที่ปรึกษา มาถามในนี้ไม่มีใครรู้รายละเอียดทั้งหมด เดี๋ยวไปทำผิดๆถูกๆ เดือดร้อนอีก

ท่านที่ถามว่า พ่อแม่ไม่รู้หรอ พ่อแม่ไม่ว่าหรอ คือ พ่อแม่ผมไม่รู้ครับ
ตามตารางเรียนของผม (พ่อแม่ดูแล้ว)คือจะมีเรียนแค่ถึงวัน พฤหัสครึ่งวัน ผมก็จะกลับเข้าบ้านวันพฤหัสกลางวัน
แต่ผมจะไปหอทุกวันอาทิตย์ อยู่คืน-2คืน แล้วกลับมาค้างบ้านเพื่อนอยู่ใกล้ๆบ้านผม ในระยะ10 ก.ม พอวันพฤหัสถึงกลับเข้าบ้านครับ ผมอาจจะทำตัวไม่ดี ขี้เกียจด้วย แต่ตอนนี้ผมคิดได้ เลยมาสอบถามวิธีแก้จากพี่ๆในบอร์ดนี่ล่ะครับ ผมก็คิดซิ่วเหมือนกันนะครับคะแนนgat pat ถือว่าพอได้ ผมอยากอยู่ใกล้บ้าน แต่ไม่กล้าบอกพ่อแม่ด้วย

แบบนี้ไม่น่าเรียกติดบ้านแล้วแหละ เรียกขี้เกียจเลยแหละ อย่าใช้คำว่าติดบ้านจะดีกว่ามั้ง

ไปถามอาจารย์ที่เขาสอน ไปถามอาจารย์ที่ปรึกษา ให้เขาให้คำแนะนำดีกว่า เพราะเขารู้กฎระเบียบของ ม ถามในนี้ก็ได้คำตอบเหมือนกัน แต่ว่ามหาลัยแต่ละมหาลัย มันก็ไม่เหมือนกัน(หมายถึงเรื่องขั้นตอนการทำนะ) ถ้าคิดได้แล้ว สู้ใหม่ยังทัน คำแนะนำของผมคือไปดรอปเถอะ ไม่งั้นเกรดจะแย่เอา ถ้าจารย์ยังให้สอบนะ จบช้าหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอก

ปล.ลองคิดดูดีๆว่าชอบจริงๆรึเปล่า วิศวะ เนี่ย ปีหนึ่ง ปีสอง ยังมีแค่ตัวพื้นฐาน พอเข้าวิชาภาคแล้วอาจจะหนักกว่านี้ก็ได้

แล้วเพื่อนที่ท่านอยู่ด้วยเค้าไม่เตือนหรืออะไรเลยหรอ เข้าใจว่ามหาลัยอาจไม่ใช่ที่ของท่านหรืออยู่แล้วไม่สบายใจ แต่มันคือสถานที่ให้ความรู้ครับ เข้าไปศึกษาเพื่อประกอบอาชีพที่ตั้งใจในอนาคต เอาใหม่ครับ ตั้งใจเรียนมากๆ ส่วนเรื่องเพื่อนท่านก็คิดเอาเองนะว่าควรจะทำไงรู้ว่าท่านผิดเองแต่เพื่อนก็มีหน้าที่เตือนเพื่อนเช่นกันไม่ใช่พากันดิ่งเหว

ติดบ้านคือ บ้านอยู่ตจว แล้วมาเรียนที่ กทม หรือว่า แค่ไม่อยากออกจากบ้าน

ท่านมีเป้าหมายในชีวิตอะไรอยู่แล้วหรือเปล่า หรือว่าอยู่บ้านก็ทำงานหาเงินได้ ใบปริญญาไม่สำคัญอะไรงี้

ลองบอกปัญหาของท่านจริงๆดูครับ เผื่อสมาชิกในนี้จะได้แนะนำให้ถูกต้องมากยิ่งขึ้น

เหตุผลนี่ไม่ใช่ติดบ้านละ เรียกขี้เกียจ เลิกอ้างว่าติดพ่อแม่ได้ละ

เรียนวิศว แล้วสภาพงี้นะไม่น่ารอด ถ้าคะแนน gat pat ดี

แล้วคิดจะแก้ไขจริงๆ ผมว่าซิ่วแล้วเริ่มต้นใหม่ทั้งหมดดีกว่า

ไปดรอป แล้วเรียนต่อมันก็ทุเรศ เริ่มใหม่ลำบาก

แต่ปัญหาคือ คุณต้องว่างอีกเกือบปี แล้วจากที่ขี้เกียจอยู่แล้ว

กลัวจะขี้เกียจหนักกว่าเดิม

ผมเคยเป็นแบบท่านนะ แต่ตอน ม ปลาย เรียกได้ว่าอาทิตนึงต้องขาด 1 วันอ่ะ (ไปเรียน4 หยุด1)

จนเพื่อนถามว่าเมิงหยุดขนาดนี้เมิงจะมีสิทธิ์สอบหรอวะ

สุดท้ายก็เอาตัวรอดมาได้ (อาจจะเพราะ ม ปลาย อาจารย์ยังไม่ได้เข้มมาก)

แต่ตอนเรียนมหาลัย ผมกลับตัวกลับใจ ตั้งใจเรียนนะครัช

ส่วนเรื่องของท่านก็ไปปรึกษาทางมหาลัยเลย ถ้าต้องดรอปก็ดรอปไปซะ เทอมหน้าเอาใหม่