นางเงือกและคำสาปสยอง !!
.
ในนิทานก่อนนอนที่คุ้นเคยกัน อย่างเรื่อง
เจ้าหญิงเงือกน้อย ของฮานคริสเตียนแอนเดอร์สัน
นางเงือก คือ สาวน้อยน่ารัก ที่มีท่อนล่างเป็นปลา
แหวกว่ายในท้องทะเล ทว่าในอีกหลายตำนาน
โดยเฉพาะในแถบเอเชีย เรื่องราวของนางเงือก
กลับถูกกล่าวขาน ในรูปแบบที่ดูจะน่าหวาดกลัวกว่า
ซึ่งผมจะนำมาเล่า ให้อ่านกันสักสองสามเรื่องนะครับ
.
เริ่มจากตำนานของแถบอินโดจีน ซึ่งรวมทั้งไทยเราด้วย
นางเงือกคือสิ่งมีชีวิตที่ลึกลับ และน่าหวาดกลัว
โดยเงือกในแถบนี้ จะปรากฏกายในรูปของหญิงสาว
ที่มีใบหน้าเล็กเท่าเปลือกอ้อย
( น่าจะเป็นคำเปรียบเทียบคนโบราณ ถึงความสวย )
.
ซึ่งเงือกเหล่านี้ จะขึ้นมาอาบแสงจันทร์
ในยามค่ำคืน โดยนางเงือกจะมีกระจก
ที่ทำด้วยทองคำ สำหรับส่องดูหน้าของนาง
และในเวลาที่นางเงือกเหล่านี้ ขึ้นมาส่งกระจก
อาบแสงจันทร์อยู่นั้น หากมีมนุษย์ มาแอบเฝ้าดู
และส่งเสียงดัง พวกเงือกจึงตกใจ กระโดดลงน้ำ
และมักจะทิ้งกระจกเอาไว้ ทว่าหากมนุษย์ผู้ใด
นำกระจกทองคำของนางเงือกไป
เขาผู้นั้น จะถูกนางติดตามล่าและสุดท้าย
เงือกจะฉุดมนุษย์ผู้นั้น ลงไปสู่ความตายใต้ผืนน้ำ !!
.



ตำนานเรื่องนางเงือกเรื่องต่อมา เล่าขานกันในญี่ปุ่น
โดยเล่ามาว่าในสมัยโบราณ มีชาวประมงผู้หนึ่ง
อาศัยอยู่กับลูกๆชายหญิงสามคน ที่ริมทะเลสาปบิวะ
ส่วนภรรยาของเขานั้น ได้สิ้นชีวิตไปนานแล้ว
วันหนึ่งขณะที่เขาออกไปทอดแหในทะเลสาป
เขาจับนางเงือกได้ตนหนึ่ง เงือกตนนั้นได้ร้องขอให้เขา
ปล่อยนางลงน้ำ ก่อนที่นางจะแห้งตาย เพราะขาดน้ำ
.
ทว่าชายผู้นั้น กลับไม่ไยดี ต่อคำขอร้องของเงือก
จนทำให้นางเงือกตนนั้น ขาดใจตาย
หลังจากนางเงือกตายแล้ว ชาวประมงได้แล่เนื้อ
ของนางหมักเกลือไว้ เพื่อใช้เป็นเหยื่อปลา
ทว่าวันหนึ่ง ขณะที่เขาไม่อยู่บ้าน ลูกๆทั้งสาม
ซึ่งยังเด็กอยู่ ได้มาเจอถังหมักเนื้อเงือกเข้า
พวกเด็กๆได้กินเนื้อในถังจนหมดและจากนั้น
ก็เกิดเกล็ดปลา ขึ้นตามตัวอย่างรวดเร็ว
.
ขณะที่ขาทั้งสอง ก็กลายสภาพเป็นครีบ
พวกเด็กๆเจ็บปวด และกระหายน้ำอย่างรุนแรง
ไม่ผิดกับเงือก ที่พ่อของพวกเขาจับมา
จนกระทั่งเมื่อชาวประมงผู้เป็นพ่อ
กลับมาในตอนเย็น ก็พบว่า ลูกๆทั้งสาม
ได้แห้งตายแล้ว ชาวประมงเศร้าเสียใจ
ที่ความโง่และความโลภของตน ได้ทำให้ลูกๆ
ต้องพบจุดจบ จากนั้นด้วยความสำนึกในบาปที่ก่อ
เขาจึงออกบวชเพื่ออุทิศบุญให้ลูกๆ
ทั้งสามคน และ นางเงือกที่ตายเพราะเขาด้วย
.


เรื่องสุดท้ายเป็นเรื่องเล่าของจีน โดยเล่ากันว่า
ในสมัยโบราณ มีแม่ทัพผู้หนึ่ง ชื่อซ่งหยู
เป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้ทวน อย่างหาผู้เทียบไม่ได้
คืนหนึ่งขณะที่นอนหลับ ซ่งหยูฝันว่า มีนางเงือกตนหนึ่ง
มาขอร้องว่า เมื่อเขาออกไปตกปลาในวันรุ่งขึ้น
ลูกของนาง จะว่ายน้ำผ่านเรือไป
นางเงือกบอกกับแม่ทัพว่า ขอให้เขา
อย่าได้ทำร้ายลูกของนาง วันรุ่งขึ้น
เมื่อแม่ทัพซ่งไปตกปลา ก็ได้พบกับลูกเงือกตนหนึ่ง
ว่ายน้ำผ่านเรือไป ทว่าเขากลับลืมคำขอร้อง
ของแม่เงือกในฝัน เนื่องจากเกิดความโลภ
ที่จะจับลูกเงือกนั้น ซ่งหยูจึงใช้ทวนพุ่งใส่เงือก
จนจมหายไป แม่ทัพซ่ง สั่งให้คนออกงม
หาร่างของลูกเงือก แต่ก็ไม่พบ
จากนั้นไม่นาน เขาก็ลืมเรื่องนี้ไปแล้ว
.
วันหนี่ง มีน้ำท่วมสูง จนปริ่มริมท่าน้ำหน้าบ้าน
แม่ทัพซ่ง ได้พาบุตรชายวัยห้าขวบ ไปยืนดูกระแสน้ำ
ที่ริมท่าหน้าบ้าน ขณะที่เขาและลูก
กำลังดูสายน้ำ ที่ไหลผ่านไปอยู่นั้นเอง
.
ทวนเล่มหนึ่ง ก็พุ่งมาเสียบร่างเด็กชาย
ล้มลงสิ้นใจ ต่อหน้าผู้เป็นพ่อทันที
แม่ทัพซ่งทรุดลง พลางคร่ำครวญ
ด้วยความโศกเศร้า เสียใจและเมื่อเขา
ได้เห็นทวนลึกลับ ที่สังหารบุตรชายของเขา
อย่างชัดเจนแล้ว แม่ทัพซ่งก็ถึงกับตกตะลึง
เพราะทวนเล่มนั้น ก็คือทวนเล่มเดียวกัน
กับที่ปลิดชีวิตลูกเงือกนั่นเอง.
....

ผมติดตามอยู่นะ