ขอสวนกระแส samsung หน่อยครับ มีคนยกประเด็นการเป็น Sex Objective และวัฒนธรรมชายเป็นใหญ่ขึ้นมา ผมเลยทักไปคุยกับเพื่อนที่จบป.โทด้านปรัชญามา เป็นนัก debate ตัวยง และติดตามbnkอยู่บ้าง

ผม: ถ้ากูคิดว่าเรื่องวัฒนธรรมชายเป็นใหญ่กับsex objective ของ bnk ไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาdebateกันเลย เพราะว่าน้องๆก็คือพนักงานบริษัทคนหนึ่งที่ก่อนจะเข้าทำงานว่าบริษัทนี้มีกฎเกณฑ์ยังไง มีเนื้องานยังไง เสนอกับสนองต้องตรงกันและเป็นความยินยอมร่วมกันทั้ง 2 ฝ่าย ตรรกะนี้ของกูมีช่องโหว่ยังไงบ้าง

เพื่อน: กูว่ามึงไม่ได้เข้าใจผิด ประเด็นนี้มันก็ยัง Controversial อยู่มาก ๆ การวิเคราะห์ในเชิง Critical Thinking เองก็ค่อนข้าง Groundless คือไม่สามารถ Prove ได้ 100 เปอเซนต์อยู่แล้วว่าจริงหรือไม่จริง แม้แต่พวก Foucault หรือ Baudrillard เองก็ยังมีความมโนในการวิเคราะห์อยู่มาก

ผม: กูพยายามจะdefense หลายรอบแล้วแต่กูก็เป็นโอตะเลยไม่แน่ใจในตรรกะตัวเองว่ามันมีbiasมาผสมอยู่ด้วยมั้ย เลยลองมาถามึงดู

เพื่อน: ทีนี้ถ้าโยงเข้าหลักกฎหมาย กูก็คิดว่าน่าหยิบยกเรื่อง Freedom of Contract มาพูด ในแง่ว่าแม้จะมีหลักเสรีภาพในการทำสัญญาอยู่ กฎหมายก็ยังระบุไว้เลยว่าสัญญาไหนที่ชอบด้วยกฎหมาย สัญญาไหนไม่ชอบ

ทีนี้ Objectification มันไม่ผิดกฎหมายหรอก เท่าที่พวกเรารู้ แต่มันเป็นสิ่งที่ดีไหม ก็น่าคิด แล้วสรุปวัฒนธรรมประหลาด ๆ ใด ๆ ก็แล้วแต่ เราสามารถยอมรับได้เพราะแค่ Consent จริง ๆ หรือเปล่า

มึงก็ต้องเถียง 2 ประเด็น ประเด็นแรกคือ Freedom ควรมีลิมิตแค่ไหน ถ้ามึงบอกว่าไม่มีลิมิต ก็จบไม่ต้องประเด็นที่ 2

แต่ถ้ามึงมองว่า เออ Freedom มันก็มีลิมิตนะ มึงก็ต้องเถียงว่า BNK มัน Objectifiy เด็กจริงไหม ถ้าไม่จริงก็โอเค ถ้าจริงก็ต้องเถียงว่ามันควรโดนลิมิตไหม

กูไม่รู้เพราะไม่ได้ติดตามเพียงพอ ไม่กล้า judge


นี่คือบทสนทนา ผมเลยอยากเอามาแชร์ให้เพื่อนๆในนี้อ่านเผื่อว่าใครมีความเห็นยังไง เพราะผมเป็นโอตะตัวพ่อนี่แหละเลยพยายามจะ Defense ความเป็น Sex Objective ของน้องๆมาตลอด แต่ก็ไม่มั่นใจเหมือนกันว่าสิ่งที่ตัวเองคิดมันถูกต้องแค่ไหน