55ผมนี่ตั้งตารอวันหยุดเสาร์อาทิตย์เลยครับ บอลแข่งนี่ใครมาชวนไปไหนบอกบายเลย

สำหรับผมคิดว่า แกรม ซูเนสส์ นี่แหละครับ จุดเริ่มต้นแห่งยุคมืดที่ยาวนาน
อีโก้ ปากไม่ดี อยากแสดงจุดยืน (ที่ชัดเจนกว่า ผจก. 3-4 คนที่ผ่านมาที่ประสบความสำเร็จ)
การซื้อนักเตะที่แย่มาก

กว่าจะค่อยๆแก้ไขทัศนคติ วิธีรูปแบบการจัดการทีม + แมวมอง + มุมมองที่ยังคิดว่าตัวเองเป็นแชมป์มากที่สุด ต้องใช้เวลาอีกหลายปี

เฮ้ออ พิมพ์ยังเหนื่อยหน่ายครับ

1992 ก็เมาหมัดมาทีแล้ว มาเจอ 2010 อีกรอบ


มีอุลลิเยร์ปีสุดท้าย 2004 เล่นไม่ดีเลยเหมือนหมดมุข ในการเล่น


ตอน 92 ตัวหลักๆ ยังมีบ้าง 4-5 คน

แต่ 2010 ซื้อมาแต่ละคน สลดหดหู่มาก

เป็นช่วงมี่หมดสนุกกับการดูบอล แทบไม่สนใจผลการแข่งขันอีกเลย หลังจากแพ้แล้วแพ้เล่าไม่พอ สไตล์การเล่นนี้ห่วยสุดๆ

ของผมนี่ สองยุคเลย
ยุคแกรม ซูเนสส์ ตอนนั้นหงส์ร่วงลงมาอันดับ 6 จากเดิมที่ลุ้นแชมป์ทุกปี คือ รับความตกต่ำแบบกะทันหันไม่ไหว
ในยุคของแก จบลำดับ 6 สองปี กับปีสุดท้าย ลำดับที่ 8
แล้วต่อมาก็ยุคปู่รอย ฮอดจ์สัน นี่ล่ะ

ช่วงทาถูคุมหงส์ ถ้าเทียบกับวันพีชก็คงเป็นเหมือน 100 ปีที่ว่างเปล่า

ยุครอย ฮอดสันนี่เป็นช่วงที่ไม่มีอารมณ์ดูบอลที่สุดแล้ว

ยอมไม่ได้ดูหลายนัดเลย

โค้ชระดับกลางตารางที่แท้ทรู