ส่วนตัวผมเองเคยมีโอกาสเจอกับรุ่นพี่คนนึงที่พึ่งหายจากอาการขาหักมา แล้วนั่นเป็นการเล่นบอลครั้งแรกของแกหลังจากที่ขาหัก พูดตามตรงผมโคตรรู้สึกลำบากใจเลยเวลาที่พี่แกได้บอล เพราะแค่เราวิ่งเข้าไปเพื่อแย่งบอล รุ่นพี่ผมคนนี้ก็ตะโกนโวยวายพร้อมหวดบอลทิ้งความรู้สึกเหมือนคนบ้าเตะบอลเลย แต่มันทำให้ผมได้เข้าใจอะไรหลายๆอย่างเลยนะในวันนั้น จึงไม่แปลกใจเลยที่นักฟุตบอลหลายๆคนต้องหมดอนาคตจากการโดนเสียบขาหัก มีท่านใดเคยมีประสบการณ์คล้ายๆกับผมหรือแตกต่างกันออกไปสามารถแชร์กันได้เลยนะครับ

เพิ่งหายเจ็บจะให้เปรี้ยวเลี้ยงฝ่าดงตีนก็ใช่เรื่อง

ผมไม่เห็นใจนะ คุณไม่พร้อมแล้วคุณมาสะเออะเตะทำไม

ผมว่าเกินไปอะไอตรงที่ว่าโวยวายแล้วก็เตะบอลทิ้ง มาเล่นทำให้คนอื่นลำบากใจแบบนี้อยู่บ้านเหอะครับ

ผมก็เอ็นขาดตาตุ่มแตกนะ เล่นบางทีก็ยังมีเจ็บอยู่อาจเพราะเหล็กยังอยู่ในขา ก็เล่นช้า ๆ ส่งเบา ๆ ไม่ค่อยยิงเพราะรู้สึกมันจะเจ็บอีก แต่ผมก็ไม่เล่นใหญ่เหมือนคนที่ท่านรู้จักขนาดนั้นนะ

เพื่อนผมใส่เหล็กในขา ทุกวันนี้คนอื่นก็เข้าบอลมันปกตินะ

ผมนิ่วก้อยเท้าขวาหัก พึ่งจะหายได้ไม่นานนี้ตอนนี้ยังรุ้สึกท่าทางเดินไม่เหมือนเดิมเลย มันชินกับการเดินตอนนิ้วหัก ตอนนี้พยายามเดินให้เป็นปกติอยู่

เพื่อนผมเคยสะบ้าเข่าแตก ทุกวันนี้มันก็เล่นบอลเรียกตีนอยู่เรื่อยๆ มันคงเปลี่ยนสไตล์พ่อเลี้ยงมันไม่ได้

ถ้ากลัวก็ไม่ต้องมาเตะเนอะ