ผม ว่า สองส่วน เรื่องซูเนนส มือไม่ถึง อันนี้อันนึง ข้อสองคือ หงส์เอง ไม่ทันกับการตลาด หรือระบบ เกมฟุตบอลสมัยใหม่ และก็ไม่สามารถรั้งนักเตะได้ต่อเนื่อง เหมือนทีมกำลังดีๆ ตัวหลักก็ออก แมกก้า โอเว่น ไปมาดริด อะไรแนวๆนี้ ยุคหลังๆ ตอเรส อลอนโซ่ มาเชราโน่ อาเบรัว ยุคนั้นแบ็คขวาส่วนตัวผมยังคิดเลย อาเบรัวเจ๋งจริงๆแต่คนคงมองไม่เห็นกัน ปิดทองหลังพระมากๆ แล้วหงส์ก็ขายสามตัวหลัก ไป รั้งไม่ได้ มายุค ซัวเรส เล่นดีๆก็รั้งไม่ได้ ซัวเรสงอแง มาปีนี้ คูตี้อีก รั้งไม่ได้ไม่แปลกเพราะทีมไม่สัมผัสแชมป์มา และข้างใน คงมีอะไรที่เราไม่รู้กัน และระบบเงินของสโมสร ก็แย่มา นานเรื่องสร้างสนาม เป็นหนี้ จากจะทำสนามใหม่ จนทำได้แค่ต่อเติม และก็เจอปลิงมะกันอีก หลายๆส่วนรวมกันครับ แต่บอกตรงๆ หงส์โชคดีที่ได้ JK มา อันนี้ แฟนหงส์ทุกคนน่าจะเห็น JK กับ ร็อดเจอร์ต่างกันจริงๆ ร็อดเจอร์ ทำทีมไม่มีทรง ผมดูมาทุกนัดนี่เปรียบเทียบได้เลย ไม่มีพลัง ไม่มีแนวทางเหมือนเล่นไปวันๆ ส่วน jk มานี่ ทุกคนต้องรู้เลยว่าสไตล์หงส์ ต้องวิ่ง ต้องหนัก ต้องพลัง เพรสซิ่ง และอีกอันที่สำคัญหลักๆเลย ทีมอื่น คือ ถูก เทคโดยคนมีเงิน ถุงถัง จะเสกอะไรก็ได้ แมนซิ งี้ เชลซีงี้ ไม่แปลกใจทำไม ถึงขึ้นมาเร็ว เพราะเงินนี่หละ ทำได้หมด ยุคนี้ เคยไปดู rate นักเตะเวลาเล่น หงส์ทั้งทีม เล่นได้ประมาณ 6.8-7.6 มีคูตี้คนเดียว เล่นได้ 8.1 มั้ง ส่วนนักเตะแมนซิตี้นะครับ ค่าเฉลี่ย จะอยู่ที่ 7.3-8.0 แทบทุกคน ไม่แปลกใจเลยทำไมแชมป์

โดยรวม มันมีปัจจัยหลายอย่างครับ
1.รูปแบบธรรมเนียมการบริหารสโมสร
2.นโยบายการเมืองของประเทศในช่วงรุ่งเรือง
เคยมีคนสงสัยว่า ในช่วงยุครุ่งเรือง เงินลิเวอร์พูลหายไปไหน ประการแรกต้องทำความเข้าใจก่อนว่าในยุค 60-80 โลกของเทคโนโลยีการสื่อสารยังไม่ได้ครอบคลุมไปทั่วโลกขนาดนี้การถ่ายทอดสดในยุคนั้นแทบจะนับครั้งได้ของแต่ละสโมสร เงินรายได้หลักของสโมสร จึงมาจาก
1.รายได้ตั๋วเข้าชมจากแฟนบอลกำลังหลักก็คนในเมืองของสโมสร
2.เงินรางวัลของแต่ละถ้วยซึ่งจุ๋มจิ๋มกระทิงแดงมาก แม้แต่รางวัลของแชมป์ ไม่มโหฬารแม้จะเทียบกัยค่าเงินในสมัยนั้นแล้วก็ตาม
3.สปอนเซอร์เสื้อผ้าและป้ายในสนาม เสื้อเครื่องแต่งกายของที่สนับสนุนสโมสร ซึ่งเอาตรงๆก็ไม่ใช่ว่าเขาให้เงินมา แต่บางอย่างให้ของใช้สำหรับนักเตะมา ในช่วงที่ลิเวอร์พูลตกต่ำ ยุค60 สโมสรตกต่ำลงไปเล่นทีมระดับดิวิชั่นรองจากลีกสูงสุด แต่แฟนบอลไม่เคยทอดทิ้งสโมสร ยังคงเข้าไปให้กำลังใจในระดับที่ดีกว่ามากกว่า ทีมในลีกรองเดียวกัน

พอมายุครุ่งเรืองช่วง70-80 ผลงานในสนามดี แทนที่ทีมจะสามารถเก็บค่าตั๋วในสนามได้เป็นกอบเป็นกรรม สามารถขึ้นค่าตั๋วได้ ดันเกิดวิกฤติเศรษฐกิจในเมืองซึ่งมีปัญหาเรื่องการเมืองเข้ามาแทรกแซงด้วย(คนในเมืองลิเวอร์พูลส่วนใหญ่คือคนเชื้อสายไอริช สก๊อตแลนด์ ที่มาตั้งรกรากนานแล้ว และที่เพิ่งย้ายเข้ามาทำมาหากินไม่นาน) ประชากรในเมืองที่ไม่มีงานทำ ก็ได้แต่อาศัยเงินสวัสดิการและค่าแรงงานเล็กๆน้อยๆเลี้ยงชีพอย่างอัตคัต ในยุค60 ช่วงสโมสรตกต่ำ ท่าเรือกิจการอุตสาหกรรมต่างๆในเมืองลิเวอร์พูลอู้ฟู้คู่มากับเมืองแมนเชสเตอร์ แม้ทีมผลงานจะไม่ดีแต่แฟนบอลยังเข้าไปให้กำลังใจทีม ...แล้วสโมสรจะใจไม้ไส้ระกำขึ้นค่าตั๋วกับแฟนบอลได้อย่างไร..ซึ่งเกือบทั้งหมดคือแรงงานในเมือง ที่มีเพียงผลงานของสโมสรเป็นเครื่องปลอบประโลมความบันเทิงใจ

ในยามต้องเผชิญวิกฤติเศรษฐกิจได้อย่างไร การได้ไปเล่นฟุตบอลยุโรปในยุค70-80 นั่นคืออีกทางรายได้เป็นกอบเป็นกรรมของทีม ส่วนรายได้จากการถ่ายทอดสด.แม้ในกลางยุค 80 เทคโนโลยีการถ่ายทอดสดจะเริ่มดีมากขึ้น แต่การถ่ายทอดสด แต่ก็ไม่ได้สร้างรายได้มากมายเหมือนยุคนี้ เพราะการถ่ายทอดสดข้ามไปยังประเทศนอกยุโรปยังน้อยมาก ขนาดในเมืองไทยถ้าไม่ใช่นัดสำคัญจริงๆ ก็ต้องรอดูไฮไลท์ จากรายการเจาะสนาม หรือ เช่าร้านวิดีโอ ดูแมชท์ที่เตะจบไปแล้ว บางทีรอเป็นเดือน ส่วนรายได้ตั๋วเข้าชม ตรงนี้ลิเวอร์พูลก็ยิ่งถูกทีมอย่างแมนเชสเตอร์และทีมในลอนดอนทิ้งห่างออกไป เพราะสภาพเศรษฐกิจในเมืองยังไม่ได้กระเตื้องขึ้นมากมายปัญหาการว่างงานยังคงมีอยู่มาก

ยิ่งพอลิเวอร์พูลมาโดนแบนจากยุโรปรายได้ของทีมหายไปมากพอสมควร ขาดทั้งเงินและแรงดึงดูดนักเตะฝีเท้าชั้นดีนอกเกาะมาเล่นให้ แถมต้องมีการลดค่าใช้จ่ายต่างๆของสโมสร หนึ่งในมาตรการนั่นคือการขายนักเตะของทีมบางคนออกไปที่ครึกโครมสุดคือ เอียน รัช ไปยูเวนตุส เพื่อนำเงิน+ลดค่าใช้จ่าย พอเกิดวิกฤติการถ่ายเลือดนักเตะในทีม ในปลายยุค80-90 ต้นๆ ผลงานทีมเริ่มถอยหลัง+ธุรกิจฟุตบอลมันได้ก้าวกระโดด ไปคู่กับเทคโนโลยีที่ไปทั่วโลกมันเอื้ออำนวยในการหารายได้จากแหล่งต่างๆมากขึ้น แต่
บอร์ดบริหารลิเวอร์พูลในมือตระกูล มัวร์ ไม่สามารถปรับตัวได้ หรือปรับตัวช้ามาก เมื่อเทียบกับอีกหลายๆทีม ในลีก โดยเฉพาะแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ที่มีวิสัยทัศน์ในเกมธุรกิจฟุตบอลได้ดีกว่าอย่างหลายช่วงตัว การบริหารหาเม็ดเงินเข้าทีมขาดประสิทธิภาพมาก

ในช่วงที่ถูกแบนจากยุโรปและในต้นๆถึงปลายๆยุค90 หลายครั้งสโมสรจำเป็นต้องขอทำสัญญายืมเงินของสปอนเซอร์สำคัญๆมาใช้ก่อนล่วงหน้า เลยทำให้มูลค่าการเซ็นสัญญาต่ออายุสปอนเซอร์แต่ละครั้งที่เป็นข่าวดูขี้ประติ๋วมากเมื่อเทียบกับทีมอื่นๆ

ส่วนเรื่องผลงานทีมที่เริ่มไม่ดี ก็ที่ทราบกันอยู่ แต่ถ้าใครมีโอกาสไปคุยเรื่องนี้ กับคนในเมืองหรือมาจากเมืองแล้วเป็นแฟนลิเวอร์พูล เขาไม่ได้โทษซูเนสส์ให้รับผิดชอบคนเดียวทั้งหมด เคยเจอคนหนึ่งเขาบอกว่า มันเป็นวัฏจักรของทุกทีม และพวกเขาเข้าใจว่าทีมที่ตกทอดมาจากดัลกลิช เฉลี่ยอายุมากแล้ว(จริงๆตรงนี้ความเป็นตำนาน King of KOP ของดัลกลิช ทำให้ The Kop มองข้ามความผิดพลาดของการซื้อนักเตะเลือดใหม่ในยุคเขาคุมทีมท้ายๆยุคเขาไป ไม่สามารถทดแแทนนักเตะเก่าในทีมซึ่งเกินค่อนทีมคือเพื่อนร่วมทีมของดัลกลิชมาก่อนทั้งนั้น)ต้องรีบถ่ายเลือด จุดเปลี่ยนใหญ่คือโศกนาฎกรรมที่ เฮย์เซล มันทำให้ โจ เฟแกน (ซึ่งเขานี่แหล่ะคือหนึ่งมันสมองสำคัญของบู้ทรูมมาแต่ยุคแชงคลีย์) ลาออกกระทันหันจากความสะเทือนใจ แม้โจจะเข้ามารับทีมต่อจากบ๊อบ เพลสลีย์ในวัย 62 แต่เขายังสามารถคุมทีมได้หลายปี เคยได้อ่านผ่านตาว่าจากสกูปส์หนึ่ง รอนนี่ มอร์แรน หนึ่งในสตาฟฟ์บู้ทรูมจากยุคแชงค์มาจนถึงยุคเฟแกน บอกว่า การจากทีมกระทันหันของโจ เฟแกน ทั้งๆที่เขาคิดว่าจะคุมทีม สัก 6-7 ปี แล้วอาศัยช่วงนี้ วางทีมนักเตะสนามรุ่นใหม่ที่จะมาสานต่อบางคนที่เริ่มอายุมาก รวมทั้งการวางสตาฟฟ์บู้ทรูมรุ่นใหม่มาสานงานต่อ เลยต้องจบไปด้วย..เพราะรอนนี่มอแรนเองคงทำได้แค่ประครอง ผจก.เลือดใหม่ ไม่ได้เก่งเรืองบริหารจัดการคนแบบเฟแกน

แบน 5 ปียุโรป กับ แกรม ซูเนสส์