มันจะดีถ้าคุณพร้อมที่จะแต่งงานและมีลูกได้เลย

แต่มันจะดีแค่แรกๆ หากคุณยังไม่พร้อม พอนานไปสัก ปี สองปี แน่นอนคุณจะโดนกดดันเรื่องแต่งงานแน่นอน เพราะ ผญ อายุมากมันมีลูกยาก ซึ่งถ้าคุณยังไม่พร้อมในด้านนี้ คุณต้องพร้อมที่จะเสียเธอไปครับ

อีกสักพัก เค้าจะพูดถึงเรื่องอนาคต

ซึ่งเค้าก็คงอยากมีชีวิตที่มั่นคงแล้ว

ท่านพร้อมให้เค้าได้มั้ยล่ะ หัวข้อนี้เผลอๆจะเป็นหัวข้อหลัก ที่ในอนาคตต้องได้มีปากเสียงกัน

เคยแต่จับมือกับผู้หญิงอายุ 30

ปล.ผม 25

เจ ชนาธิปป่ะครับเนี่ย

อยู่ที่ทัศนคติกับการใช้่ชีวิตนั่นแหละ ถ้าเด็กอายุ 22 มีทัศคติเป็นผู้ใหญ่มากๆ มีความมั่นคง จริงจัง จะสาววัยไหนก็คบได้หมด แต่วันนึงเมื่อเด็กอายุ 22 เข้าอายุ 30 เดี๋ยวจะเข้าใจเองว่าเรื่องชีวิตคู่มันไม่ได้มีแค่ถูกใจแล้วไปเดทกันเหมือนรายการ Take me out มันมีอะไรมากกว่านั้น ใช้พลังงานมากกว่านั้น

อีกอย่าง อายุ 30 ไม่ได้เป็นวัยที่แก่หรอกนะแต่มันคือวัยที่จะต้องมองเรื่องอนาคตสร้างอนาคตแล้ว ผู้หญิง(บางส่วน)เขาก็ไม่อยากคบใครเล่นๆแล้วล่ะ เด็กอาจจะมองว่าสาววัยนี้แก่ละ แต่เดี๋ยวพอตัวเอง 30 จะรู้ว่าการเข้าเลข 3 มันเพิ่งจะเริ่มต้นอะไรหลายๆอย่างเอง

อย่าดีกว่า เจอมากับตัว เขาจะคิดว่าเขาดีทุกอย่าง ถูกทุกอย่าง เอาอายุมาข่ม ทั้งๆที่ เขาต้องพึ่งเราทุกอย่าง

แต่เขาไม่มองหรอก

แต่ถ้าคบกันแล้วเข้าใจกัน มันก็ไปได้ ต้องใช้เวลา อย่าพึ่งรีบตัดสินใจอะไรลงไป และอย่าพลาด

รอดยาก
เรื่องแรก ผู้หญิงจะห่วงว่าผู้ชายจะไปหาแฟนวัยเดียวกันก็จะคอยตามเช็คตามหวง แล้วก็ทะเลาะกัน
เรื่องสอง ผู้หญิงแก่เร็ว ผู้ชาย 40 เมียอายุ 50 ไปไหนด้วยกันเหมือนไปกับแม่ เตรียมใจไว้หรือยัง
เรื่องสาม ผู้หญิงส่วนใหญ่หมดเมนก็หมดมู้ด ขณะที่ผู้ชายยังไฟแรง จะไปรอดไหม

ผมอายุ 24 แฟนอายุ 34 คบกับมาจะสองปีละครับ
แรกๆก็ทะเลาะกันบ่อย เลิกกันไปแล้วก็มี แต่ก็กลับมาคบกันดีนะหลังจากนั้น แบบว่าเข้าใจกันมากขึ้น
ของผมคือฝ่ายหญิงไม่ได้ซีเรียสเรื่องมีลูกหรือมีครอบครัวอะครับ แต่บางทีเป็นฝ่ายผมที่อยากมีมากกว่า 555
แต่ก็พยายามสร้างเนื้อสร้างตัวไปเรื่อยๆอะครับ
ใจผมคือแค่ อยากทำทุกๆวันให้มีความสุขให้มากที่สุดเท่านั้นพอครับ จะได้ไม่รู้สึกกดดันตัวเองเกินไปด้วยครับ
เป็นกำลังใจครับผม

อายุเริ่มมากขึ้น ก็เริ่มอยากจะสร้างความมั่นคง มองอนาคต วางรากฐานชีวิต มากกว่าช่วงวัยยี่สิบต้น ๆ ซึ่งผมมองว่าช่วงวัยหลังจบมหา'ลัย ยังไม่อยากถูกตีกรอบ หรือมาบังคับอะไรมากนัก

ถ้าจะคบกันมันก็ต้องปรับเข้าหากัน ถามผม ถ้าผม 22 ก็คงไม่อยากรีบร้อนอะไร ณ ตอนนั้นผมก็คงมองว่าชีวิตยังมีอะไรอีกมากมายที่ให้เราค้นหา ลองอะไรใหม่ ๆ

แต่ในช่วงวัย 30 แน่นอนครับ เค้าคงอยากมีความมั่นคงในชีวิต

ถ้าจะคบกัน มุมมองบางอย่างอาจจะไม่ตรงกัน บางทีก็ต้องพูดคุยปรับเข้าหากันครับ

จากประสบการณ์จริง ไม่เคยเห็นคู่ไหนไปรอดสักราย

ถ้าโดยส่วนตัวแล้วท่านเป็นคนไม่เน้นเด็ก ญ สาว

ก็คบได้ครับ ถามตัวเองให้แน่ๆพอท่านอายุ32 แฟน40

คราวนี้แหละชัดเลย ถ้าท่านมองข้ามเรื่องนี้ไปได้

และนิสัยเค้าโอเคคบกันยาวๆได้ก็คบไป ชีวิตเราใช้ซะ

ลองคบดูอะคับ บางทีอาจจะดีก็ได้
อายุ บางที่ก็แค่ตัวเลข มันตัดสินอะไรหลายๆอย่างไม่ได้หรอก

ใครๆ ก็อยากได้ ผัวเด็ก

ตัวเองแก่ แต่ยังมีของฟิตๆ ให้ยัน 30 แต่ประเด็นคือวัยเรา จะยังอยากนุ้นนี้นั้นอีกเยอะ

ส่วนเขา ผ่านมาหมดแล้ว

ช่วง 30 ผู้หญิงคือจะสวยสุดๆ พร้อม เก่ง ไม่งี้เง่า นอกเตียงบนเตียงดีหมด แต่พอ 35 ขึ้นไป คือจะต้องมีรีบลูก รีบแต่งงานแล้ว ที่นี้ช่วงล่างจะไมเหมือนเดิมละ อารมย์ทางเพศก้จะไม่เหมือนเดิม โฮโมนในสมองเปลี่ยน ทีนี้ละ จะเข้าใจว่าแก่ง่ายตายยาก เป็นไง
คือถ้าท่านไม่ได้รักที่ตัวตนขอเค้าจริงๆ รักที่ sex หรือ ความsport ของเค้าคือเค้าโตกว่า เงินเดือนมากกว่า เค้าอาจจะสายเป ผมว่าอย่าเสี่ยง 1 คือเค้าจะหมดความอยาก sex ก่อนเรานะ 2 เค้าจะไม่ได้ตึงเหมือนเดิมในเวลาอันใกล้ 3 ท่านต้องรีบแต่งรีบมีลูก ท่านต้องรีบหาเงินเพิ่มขึ้น ส่วนตัวถ้า 30 หาแฟน 22-23 กำลังดี

ปล ทั้งหมดที่เขียนคือคิดจริงจังนะครับ แต่ถ้าจะไร้ใจ คบไม่นาน ญ วัยนี้ถือว่าดี ไม่แก่เลย

ของงี้ขึ้นอยู่กับคน2คนครับ ประโยคคลาสิค แต่คงไม่เกิดปีไก่ทั้งคู่นะครับ ฮา

พูดยากครับ เพราะผมไม่รู้จักข้อมูลฝั่งผู้หญิง อาจจะเลือกเพราะไม่อยากเหงาก็ได้
ถ้าตามตัวเลข จากฟิวผมอ่ะ คุณยังเจอคนอื่นได้อีกนะ ถ้าไม่อยู่แบบปิดกั้นตัวเอง

ยังไงคนเราก็ยังเลือกคนจากภายนอกประกอบครับ มันถึงนอกใจกันเนี่ย
ลองเขา33อัพดิ ร่างกายก็ออกอาการแล้ว

ผมอาจจะดูถูกคุณนะ แต่ผมไม่รู้ข้อมูลอย่างอื่นไง เลยมองแบบเหมารวม

ผมเป็นส่วนน้อยนะเพราะคบกันไปรอดรู้จักกันมาตั้งแต่ 20แฟน28 คบกันจริงๆจังช่วง21-22มั้ง ปัจจุบันปีนี้ผมย่าง 35แฟน43 ทุกวันนี้ก็อยู่ดีมีสุขเหมือนคู่รักปกติ ก็ทำมาหากินมีธุรกิจร่วมกัน แต่ยังไม่มีลูกก็อยากมีแต่ไม่มาเองปล่อยมานานแล้ว

เรื่องของคน2คนบางทีมันตอบแทนกันไม่ได้หรอก เราเองและคู่เราเท่านั้นแหละถึงจะทราบเหตุผลปัญหาข้อดี ข้อเสียของกันและกัน ถ้าเราไม่หลงจนตาบอดมืดมัวผมว่ามันจะดูออกนะคบไปสักพักเราจะไปกันรอดไม่รอด อายุไม่ได้เป็นตัวชี้วัดเสมอไปก่อนหน้าคบกับเค้ามีแฟนมาเรื่อยคบทีละคนเปลี่ยนไปเรื่อยตั้งแต่ม.ต้นยันมหาลัย มันก็ไม่ได้ชี้วัดว่าจะเข้ากันได้ดีกว่าคนอายุมากกว่า

อย่างของผมตัวผมค่อนข้างมีความคิดเป็นของตัวเองแตกต่างจากเพื่อนร่วมรุ่นคือไม่ค่อยแคร์สังคมไม่ชอบทำตามใคร ให้ความสำคัญกับคนในครอบครัวมาก่อนคนนอกบ้าน จัดลำดับความสำคัญชีวิตเหมือนปิรามิด พอคบกันไปสักพักเข้าวัยทำงานก็คุยกับที่บ้านผู้ใหญ่ทั้ง2ฝ่ายโอเคก็จบง่ายๆทั้ง2บ้านเพราะผมมองเรื่องนี้คือปัญหาใหญ่สุด ส่วนเรื่องอื่นสำหรับคู่ผมเรามองแล้วเราเข้ากันได้ดีแทบทุกเรื่องก็มีปรับตัวกันบ้างแรกๆพอทำความเข้าใจจูนติดก็ยาวๆมองตาไม่ต้องเอ่ยก็รู้ใจเหมือนคู่รักอื่นๆ ไม่เคยทะเลาะกันรุนแรงข้ามวัน

คือที่พล่ามมายาวแค่จะบอกว่า ถ้าคนมันเข้ากันได้เหมือนเกิดมาคู่กันเราจะรู้สึกได้เองแหละว่าคนนี้มันใช่เมื่อเรียนรู้นิสัยใจคอกันไปสักระยะ นิสัยส่วนตัวผมกับแฟนมันสอดประสานกันลงตัว ยกตัวอย่างของ ผมขี้เกียจแฟนขยัน ผมชอบคิดวางแผนแฟนตัดสินใจไรเองไม่ค่อยได้ หลายๆเรื่องอะไรทำนองนีั้มันเหมือนอยู่ด้วยกันแล้วดีกว่าซึ่งมันหายากถ้ามามัวกังวลแค่เรื่องอายุชีวิตผมคงไม่มีความสุขแบบนี้ให้ย้อนเวลาไปก็จะยังเลือกคบกับเธอเหมือนเดิม