เซนต์เบอร์นาร์ด คิดถึงที่เคยเลี้ยงสามตัวเลยอ่ะ

เชา เชาที่แสนจะน่ารักเนี่ยนะ

จะดุไม่ดุผมว่าอยู่ที่คนเลี้ยงกับสภาพแวดล้อมนะ

บางแก้วที่ผมเลี้ยงตอนเล็กเอาไปเจอคนเยอะๆ พาไปเดินเล่นบ่อยๆ

กลายเป็นหมาติดคนไปเลยอ่ะ ไม่เห่าคน ไม่ขู่คนเลย

เดินออกจากบ้านก็วิ่งเข้ามาสี เจอใครก็วิ่งเข้าไปเล่นด้วย

แต่มันจะดุกับหมาตัวอื่น เหมือนหวงเจ้่าของอ่ะ

เท่าที่เคยเห็น ไอ้ตัวนี้ดุที่สุดนะ ทำไมไม่ติดอันดับ




Tibetan mastiff

ที่บ้านแม่ผมเลี้ยงพิทบูล
คาดไว้ก่อนอ่าน ว่าน่าจะติดอันดับ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นอันดับที่ 1

ที่บ้านแม่ผม มันเป็นหมาติงต๊อง มนุษย์ทุกคนสามารถเล่นกับมันได้อย่างปลอดภัย แค่คนที่บ้านได้แนะนำให้มนรู้จักก่อน
ใจดี อารมณ์ดี แต่แรงมันเยอะ ทำให้เล่นด้วยแล้วเจ็บตัว มันไม่เคยกัดคน แต่เล็บมันข่วนโดนก็เจ็บจริงๆ
แค่มันแกว่งหางโดนขาก็เจ็บแล้ว ยังกับเอาสายยางมาตีเบาะอ่ะ

แต่ตอนมันกัดหมาตัวอื่น คุมมันไม่ได้จริงๆ มันลืมทุกสิ่ง มันมุ่งแต่จะเอาให้อีกตัวถึงตาย
กัดไม่ปล่อย ไม่เลิก ถ้าไม่จับแยกก็คงไม่เลิก จนกว่าอีกตัวจะตายเลยมั้ง
เคยมีที่มันกัดนานสุดเกือบชั่วโมง เพราะแม่แยกไม่ไหว ต้องรอจนผมกลบมาเห็น

เอาต้องเอาเชือกรัดคอ แล้วโยงขึ้นกับขื่อบ้าน แล้วดึงเชือกเหมือนแขวนคอมัน
จนหมา 2 ตัวลอยขึ้นจากพื้น มันยังไม่ยอมปล่อย รอจนมันหายใจไม่ออก ถึงได้หลุด

ถ้าผมแยกคนเดียวถึงใช้ไม้งัดปาก มันก็ตามกัดได้อีก ต้องเชือกล่ามสถานเดียว

ร็อทไวเลอร์ผมเคยเลี้ยง ไม่ดุกับเจ้าของนะครับ น่ารักมาก นิสัยแบบ ซื่อๆอ่ะ ซื่อบื้อนิดหน่อย

ไม่เคยกัดผมเลย ขนาดแบบ เวลาผมป้อนยา ผมต้องง้างปากละเอามายัดยาเข้าตรงคอละบังคับให้กลืนอ่ะ เพราะเรื่องมาก ชอบกินยาละคาย ยังไม่กัดผมเลย แต่จะทำหน้าเซงๆ

แต่ถ้ากับคนนอกบ้านนี่อย่างโหด อยู่กับผมมา 10 กว่าปี โจรไม่เคยขึ้นบ้านผมอ่ะ


พูดละก็คิดถึง เสียไปแล้ว

เลี้ยงหมาอย่าขังกรงครับ จะทำให้เค้าไม่เครียด เราลองคิดดูว่าถ้าเป็นเรา วันๆชีวิตอยู่ในกรง มันก็เครียด

ผมใช้วิธีล่ามโซ่เวลามีคนเข้าบ้าน แต่ถ้าปกติก็ปล่อยเดิน ปล่อยวิ่ง อย่าไปขังเค้า