ผู้ทรงธรรม
Status:
: 0 ใบ
: 0 ใบ
เข้าร่วม: 25 Jul 2008
ตอบ: 33
ที่อยู่:
โพสเมื่อ: Tue May 06, 2014 16:11
เข้าใจธรรมะ[คำถาม๑๐๕๑-ใจเสียๆรักษาด้วยใจที่ดีๆ]
เป็นธรรมะ กับเรื่องใกล้ตัวดีครับ น่าจะนำไปใช้ และเข้าใจกันได้ง่าย
หวังว่าจะเป็นประโยชน์กับทุกท่านครับ
อนุโมทนาบุญแก่ผู้ที่สนใจทุกท่าน และ ขอให้บุญรักษาครับ
-โทษคนอื่นได้กิเลส โทษตนเองได้ปัญญา
-กิเลสไหลท่วมท้นใจทั้งคืนวัน คิดว่าปัญญาเพียงน้อยนิดจะเอาชนะกิเลสได้
*ควรใช้ปัญญาพิจารณาทุกครั้งในการรับข้อมูล ไม่ให้เชื่อสิ่งใด ๆ อย่างงมงายโดยไม่ใช้ปัญญาพิจารณาให้เห็นจริงถึงคุณโทษหรือดีไม่ดีก่อนเชื่อครับ
ขอบคุณ เวป raksa-dhamma ครับ
--------------------------------------------------------------------------
คำถาม
จากที่คนเดินทางได้ให้คำปรึกษาแก่หนูให้ไม่ให้คิดถึงเรื่องแฟนกับเรื่องตาย 3 วัน หนูได้ทำตามแล้วค่ะ หนูสบายใจขึ้นมาก แต่ว่าหนูยังไม่ค่อยสบายใจเรื่องตายอยู่ดี เพราะว่าตอนเย็นหรือพลบค่ำ หนูมักเหงาหงอยซึมเศร้าและคิดว่าเดี๋ยวเราก็ตายแล้ว พอหนูคิดอย่างนี้ก็จะทำให้หนูไม่สบายใจขึ้นมาทันทีและพาลให้ไม่มีแรงขึ้นมาค่ะ แขนขาอ่อนแรง สมองไม่สั่งงาน ไม่อยากกินขาวกินปลา หรือว่าหนูมีบาปกรรมอะไรหรือค่ะ ทั้งที่คนอื่นเค้าไม่เห็นคิดเหมือนหนู แต่หนูกลับคิดเป็นบ้าเป็นบออยู่คนเดียว ปรึกษาใครก็ไม่ได้ บางครั้งก็อยากเข้าศึกษาพระธรรมให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่ก็กลัวบาปเพราะรู้ตัวว่าทำไปเพราะหวังผล(คือกลัวว่าจะตกนรก) และที่สำคัญหนูห่วงพ่อกับแม่มาก ท่านเองก็สงสัยว่าหนูเป็นอะไรแต่หนูไม่กล้าบอกท่านกลัวท่านจะไม่สบายใจเรื่องที่หนูคิดมากค่ะ
คำตอบ
เอาละค่ะ หนูทำตามคำแนะนำของคนเดินทางได้ดีเยี่ยมทีเดียว ให้คะแนน 9.5 เต็ม 10
ทีนี้ ที่เหลือก็ไม่ยากแล้วนะคะ พยายามทำตามที่แนะนำทีละขั้น เพราะตอนนี้คนเดินทางเหมือนหมอเลย แต่ไม่มียารับประทาน มีแต่ธรรมโอสถ คือ ยาสูตรของพระพุทธเจ้า นำมารักษาได้เป็นอย่างดีค่ะ จนมีผู้ฟังธรรมท่านหนึ่งแนะนำว่า น่าจะเปิดโรงพยาบาลรักษาโรคทางจิตใจ ..คนเดินทางเลยบอกว่า ไม่ใช่ฐานะที่จะทำอย่างนั้นได้ค่ะ เพราะเรื่องนี้แล้วแต่เหตุและปัจจัยของแต่ละคน หากเหมือนคนไข้เชื่อหมอ ทำตาม ฟังว่าประกอบเหตุผลหรือไม่แล้วปฏิบัติตาม ก็ปรากฏว่าได้ผลดีได้เหมือนกัน
หากไม่ฟัง คือไม่ยอมรับฟัง ก็รักษาไม่ได้ค่ะ มีเคล็ดลับแค่นี้เอง
ทีนี้เห็นแล้วว่า หากเปรียบเหมือนคนไข้ หนูก็เป็นคนไข้ที่น่ารัก ไม่ดื้อ ว่าง่าย อย่างนี้มั่นใจเต็มร้อยค่ะ
อาการของหนูนั้น หากไม่พูดถึงสาเหตุ ก็เป็นอาการที่พบได้มากในหมู่คนรักผิดเพศ เพราะฟุ้งซ่านเกินระดับ ที่เรียกว่า จิตตก หรืออาการซึมเศร้า หากปล่อยทิ้งไว้ มีโอกาสที่จะเสียหายนะคะ
เพียงแค่วางใจไม่ถูกเท่านั้นเอง
คนเดินทางจะบอกให้นะคะว่า หากใครไม่ทำบาปหนักที่เรียกว่า อกุศลกรรมบถ 10 ประการ หรือ กล่าวอย่างหยาบๆ ก็ได้แก่ศีลทั้งห้า นั้น... บาปอื่นๆที่ต้องเป็นไปเพราะกิเลสที่เป็นเรื่องปกตินั้น ไม่ได้ทำให้ตกนรก
หรือหากแม้ทำผิดหนักมหันต์ เช่นผิดศีลข้อใดข้อหนึ่งไปแล้ว ก็ยังมีโอกาสแก้ตัวใหม่ คือ สร้างกรรมดีใหม่หนุนเข้าไว้ ตั้งเจตนาให้ดีว่าจะเว้นขาดจากการทำผิดอีก อย่างนี้ก็ยังมีหวังมากทีเดียว
ปัญหาที่เป็นกันมากคือ ไม่ยอมกลับตัวกลับใจ หรือไม่ก็ปล่อยใจให้เศร้าหมองหดหู่อย่างหนูนี่แหละ ใจจะเสีย แล้วเป็นช่องทางพาให้บาปแรงๆมานำไปเกิดในนรกได้
ดังนั้นแก้ไขตรงที่เหตุ คือ อย่าปล่อยใจให้หลงทางเกินไป ให้หนูทำอย่างนี้นะคะ
1.ตอนเย็นๆ ให้หนูออกกำลังกายประมาณ 45 นาทีแบบต่อเนื่อง ไม่ใช่ทำแบบคนหมดแรงนะคะ ทำจริงๆ เพื่อร่างกายจะขับสารชนิดหนึ่งที่จะมากำจัดความซึมเศร้าได้ หนูจะรู้สึกดีขึ้นมาก
2.พักผ่อนประมาณ 1 ชั่วโมงด้วยการเช็ดตัวให้แห้งก่อนนะคะ แล้้วนั่งดูทีวี็ก็ได้ ในรายการที่ชอบ หากไม่ชอบก็ฟังเพลงก่อนก็ได้ เอาเพลงโปรดนั่นแหละ ห้ามนำเพลงอกหัก เสียอกเสียใจอะไรมาฟังนะคะ เอาที่สนุกๆหน่อย
3. อาบน้ำ หนูจะรู้สึกสดชื่นขึ้นมากทีเดียว
4.รับประทานอาหารเย็น พอดีๆ แล้ว ก็เดินเบาๆสัก 15 นาที
5.หากมีงานที่จำเป็นต้องทำ ก็ทำให้เสร็จ
6.สวดมนต์บทสั้นๆ เช่นพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ ..หากไม่มีสมาธิที่สวดมนต์ ก็เพียงท่องนะโมก็ได้ค่ะ
7. ข้อนี้สำคัญมากค่ะ...ให้เขียนบันทึกประจำวันเกี่ยวกับความดีในทุกๆวัน...เช่น
ไม่คิดถึงแฟนได้สำเร็จ 3 วัน นี่ก็เป็นความดี...ให้ขยายเวลาเพิ่มเพื่อเป็นความดีเพิ่มขึ้น..หากทำได้ ให้บันทึกลงไปทุกวันค่่ะ
ไม่คิดเรื่องตายดูอีกสักสามวัน ตรงนี้ก็จะไม่หวาดกลัวอีก นี่ก็เป็นความดี..ให้บันทึกลงไปทุกวัน
หรือเคยคิดไม่ดีบ่อยมาก ก็เหลือคิดน้อยลง ตรงนี้ก็เป็นความดีค่ะ...ให้บันทึกลงไป
การช่วยเหลือการงานของพ่อแม่ในกิจที่จำเป็น... นี่ก็เป็นความดีค่ะ
ให้สัจจะว่า จะเลิกกิจกรรมอันไม่จำเป็นเหล่านี้ คือ คิดถึงแฟนทอม และคิดกลัวตกนรก กลัวตาย ... เพื่อให้จิตเป็นกุศลให้มากๆ นี่เราจะทำความดีเพื่อพ่อแม่เพราะเรารักพ่อแม่มาก...การตั้งสัจจะอย่างนี้นี่ก็เป็นความดีค่ะ... ให้บันทึกลงไป
วันหนึ่งๆ เห็นใครทำความดีอะไรแม้เพียงเล็กน้อย..ก็ให้หนูนึกเอาในใจ หรือหากไม่เป็นปัญหา ก็ยกมือขึ้นอนุโมทนาบุญกับเขาผู้นั้นทันที...นี้ก็เป็นความดี ให้บันทึกลงไปว่า มีกี่ครั้งในแต่ละวัน
ให้อะไรบางอย่างแก่ใครใกล้ๆตัว เช่นขนมนมเนยแก่เพื่อน หรือพ่อแม่..ให้ยิ้มแก่ท่าน..ให้คำพูดที่ทำให้ท่านมีความสุขว่า "หนูจะเป็นลูกที่น่ารักและเข้มแข็งของพ่อและแม่นะคะ"..นี่ก็เป็นความดี ให้บันทึกลงไป ทำทุกวัน
ให้สมาทานศีลทั้งห้าข้อ ให้สัจจะว่าหนูจะไม่ทำบาปทั้งห้านั้น..นี่็เป็นความดี ให้บันทึกลงไปทุกวัน
สวดมนต์สั้นๆ เช่นบทอะระหัง สัมมา..ฯ นะโมตัสสะ 3 จบ...นี่ก็เป็นความดี ให้เขียนลงไปด้วย
เขียนบันทึกความดีอื่นๆลงไปด้วยนะคะ หากได้ทำด้วย เช่นช่วยสัตว์ตกน้ำ หรือช่วยแมลงเล็กๆที่น่าสงสาร ที่พบเจอ เป็นต้น
พอเขียนบันทึกความดีในแต่ละวันแล้ว ก็ตั้งใจแผ่บุญคือความดีที่ได้ทำในวันนั้นๆ ตามที่ได้บันทึกนั่นแหละนะคะ แผ่ไปให้ญาติที่ล่วงลับไปแล้วและเทวดาทั้งหลายด้วย...
ทำอย่างนี้ อีก 7 วันนะคะ..ไม่ยากเลยใช่ไหมคะ?
อ้อ..ลืมบอกหนูไปค่ะว่า..... ความดีที่หนูทำและบันทึกไว้นี่ ล้วนเป็นเหตุที่ดีงาม หนูจะไม่ตกนรกด้วยเหตุดีอย่างนี้แน่นอน... มีแต่จะทำให้หนูเป็นคนมีความสุข และมีอายุยืน.. ที่สำคัญ หากแก่หง่อมตายไปในวันข้างหน้า ก็คงจะได้เกิดเป็นนางฟ้าที่แสนสวยเสียมากกว่านะคะ
แหม..เผลอตัวบอกวิธีเป็นเทวดานางฟ้าไปแล้วซินะ... อุตส่าห์เก็บไว้เป็นความลับมานานทีเดียว
อีก 7 วัน รายงานกลับมาหาคนเดินทางด้วยนะคะ จะรอฟังความคืบหน้าค่ะ
โหวตเป็นกระทู้แนะนำ
My Locker
