เรื่องนี้เกิดขึ้นในพื้นภาคใต้ตอนล่าง ใน จังหวัดตรังนะครับ และมันไม่ใช่ตำนานเรื่องเล่า เพราะมันเกิดขึ้นจริง สูญหายจริง อาฆาตุจริงๆ


ขอเกริ่นก่อนนะครับ เรื่องนี้เกิดขึ้นมาหลายปีแล้วนะครับ เรื่องทั้งหมดจะถูกเล่าโดยลูกสาวคนสุดท้องของบ้านหลังนี้นะครับ


เข้าเรื่องนะครับ...มันมีครอบครัวอยู่ ครอบครัวนึง ซึ่ง ตระกูลเขาเป็นตระกูล มโนราห์ และตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน ก็ได้สืบทอดกับมารุ่นสู่รุ่น จนถึงปัจจุบันนี้ และถือเป็นรุ่นสุดท้ายใน สายเลือด โนราห์ ของตระกูลนี้เลยก็ว่าได้...


อย่างที่เรารู้กัน มโนราห์ ถือเป็น ครู อย่างนึงที่ และคนใต้ส่วนใหญ่ก็เคารพ บูชา เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่ก็นะ สัจธรรมของโลกเรา ที่ว่ากันว่า ขาวคู่กับดำ ส่วน มโนราห์ ก็มี ดีคู่กับไม่ดี เช่นกัน.....



TIP แนะนำให้เปิดซาวด์นี้คลอไปด้วยนะครับ

Spoil

 

คือ เรื่องมันเริ่มมาจาก ครอบครัวเนี่ย เขามีลูกสาว 2 คน <ฝาแฝด> ตามที่รู้มา คือ ครอบครัวนี้เขาต้องการให้ลูกแฝดทั้งสอง สืบทาญาติ มโนราห์ ด้วยกันทั้งคู่ แต่ปัญหามันอยู่ที่ แฝดคนพี่เนี่ย เขาไม่เอาอะไรเลย ประมาณว่าไม่เชื่อ ไม่ยุ่ง เป็นคนยุคสมัยใหม่ไรงี้ มันเลยทำให้เกิดการทะเลาะอย่างรุนแรงภายในครอบครัวเกิดขึ่้น...


ณ เวลานั้น คนที่กลุ้มที่สุดน่าจะเป็น คนเป็นพ่อ ซึ่งเป็นหัวหน้าครอบครัวและเป็น มโนราห์ ลงครู รุ่นปัจจุบัน ด้วยความที่ลูกสาวคนโต ไม่เอาอะไรเลย ต่อต้านตลอด ซึ่งในใจลึกๆ ตัวแก เองคงรู้สึกกลัว กลัวมันจะเกิดอาเพศ กับครอบครัวแกเอง...


และแล้ว มันก็เป็นอย่างที่ แกกลัวจริงๆ เพราะว่า ลุกแฝดคนโต ดันหนีออกจากบ้านคือ หนีหายไปเลย ชนิดที่คนที่บ้านไม่มีใครสามารถติดต่อได้สักคน <น่าจะหนีไปพร้อมกับผู้ชาย>


ความเครียดความกดดัน ถาโถมเข้ามาในทุกๆด้าน ไหนจะเรื่องขี้ปากชาวบ้าน<ลูกตามผัว> ไหนจะเรื่อง ทายาท ครูโนราห์ คนเป็นพ่อ กลายเป็นคนอารมณ์ฉุนเฉียวมีไรก็ ลงที่ เมีย ลงที่ลูกแฝดคนน้อง....


ซึ่ง แฝดคนน้องเนี่ย คืนนั้นเธอได้ยินพ่อตัวเอง นั่งคุยกับใครก็ไม่รู้ในห้อง เก็บเศียร มโนราห์ เท่าที่จับใจความได้ ประมาณว่า ตัวพ่อเธอนะ กำลังโดนใครไม่รู้ กำลังดุด่าอย่างรุนแรง ส่วนพ่อเธอก็ได้แต่สะอื้นๆ...


หลังจากคืนนั้นผ่านไป แฝดคนน้องเธอคิดมากถึงขั้นนอนร้องไห้ คือเอาจริงๆเธอก็ไม่ได้ชอบ มโนราห์ ไม่ได้อยากสืบทอดอะไรเลย ความรู้สึก..อารมณ์มันถ่วมท้น ว่า ทำไมกัน ทำไมพี่สาวไม่พาเธอไปด้วย ทำไมทิ้งเธอไว้คนเดียว โตมาด้วยกันแท้ๆ ได้แต่นอนตัดพ้อกับชะตากรรมที่ต้องแบกรับต่อจากพ่อ...


หนักเข้า พ่อเธอยิ่งอาการหนัก ตกดึกอยู่ๆก็ สวมชุดมโนราห์ แต่งหน้าอย่างดี รำอยู่คนเดียวในบ้าน เธอกับแม่นี้เริ่มกลัวแล้วตอนนั้น คนเป็นแม่บอกว่า พรุ่งนี้เดียวเราเก็บของ นั่งรถไฟไปบ้านยายกันนะลูก <แม่คนภาคกลาง>


แต่ยังไม่ทันได้พยัคหน้า อยู่ๆคนเป็นพ่อก็วิ่งมาทั้งแบบนั้น ในมือถือดาบไว้เล่มนึง ชี้หน้ามาที่สองคนแม่ลูก พูดประมาณว่ามึงจะไปไหน ยม. เดี๋ยวกุฟันหัวขาดให้หมด...


เท่านั้นแหละ สองแม่ลูกได้แต่กอดกันตัวกลม ร้องไห้โฮ... ได้แต่คิดในใจ พ่อเป็นอะไร ทำไมพ่อทำแบบนี้ นี้ใช่พ่อของเธอจริงๆหรอ ต้องไม่ใช่พ่อแน่ๆ พ่อไม่เคยพูดหยาบกับเธอ พ่อเคารพบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เป็นคนพูดจาดี มันไม่ใช่แล้ว...


หลังจากคืนนั้น ทั้งสองคนไม่กล้าเลย ไม่กล้าแม้แต่คิดจะออกจากบ้านเลย ด้วยเพราะความกลัวล้วนๆ... จนไม่รู้ว่าผ่านไปกี่วัน และมันก็มาถึงคืนหนึ่ง คนเป็นพ่อเอาอีกแล้ว ใส่ชุดมโนราห์ ร่ายรำอยู่คนเดียวในบ้านตอนดึกๆ...


แต่คราวนี้ เหมือนกำลังคุยกับใครอยู่ด้วย... แฝดคนน้องเธอแอบฟังแอบได้ยิน เหมือนคนสองคนคุยกันว่า ลูกสาวคนโต เดี๋ยวกูไปลากมันกลับมาเอง มิงคอยดู ต้องเจอกับ กุ ...



พออีกวัน อยู่ๆ แฝดคนพี่ โทรศัพท์มาหาแม่ทีบ้าน บอกแม่เดี๋ยวหนูกลับแล้ว หนูกลัวแล้ว บอกพ่อทีว่าพอแล้ว ฮือๆ... ตกค่ำๆวันนั้น แฝดคนพี่เธอกลับมาที่บ้านจริงๆด้วยหน้าตานี้รู้เลย ไม่ได้หลับไม่ได้นอน ตาแดงเถือก คงร้องไห้จนตาอักเสบ แดงแปร๊ด...


คนเป็นพ่อหายไปไหนไม่มีใครรู้เลย โทรไปก็ไม่รับติดต่อไม่ได้ ตอนนั้นคนเป็นแม่คงคิดว่าไปก้งเหล้ากับเพื่อนๆแล้วแบตหมดไรงี้...


จนตกดึกคืนนั้น อยู่ๆมีคนมาเคาะประตู คนเป็นแม่ ก็เข้าใจว่า พ่อ คงไปก้งเหล้ากับเพื่อนกลับมาแล้วแน่ๆ เลยลงไปเปิดประตูโดยไม่ ถงไม่ถามก่อนเลย....


พอแกเปิดประตูเท่านั้นแหละ แกกรี๊ดสุดเสียงแล้วหงายหลังตึง เป็นลมพับตรงนั้นเลย ลูกสาวคนพี่คนน้อง สะดุ้งตื่นรีบวิ่งมาดูชั้นล่าง...


แต่แล้วภาพที่พวกเธอเห็นคือ มีผู้ชายตัวใหญ่มากใส่ชุดมโนราห์ แต่งองค์ทรงเครื่อง ใบหน้าขาวโผลนปากแดง <โนราห์สมัยก่อนแต่งแขาหน้าขาวปากแดง> ยืนอยู่หน้าประตู สักพักชี้นิ้วมาที่พวกเธอสองคน เล็บมืองอนยาวมาก...


พวกเธอตกใจ กรี๊ดพากันวิ่งขึ้นไปข้างบนห้องนอน ปิดประตูนั่งกอดกันตัวกลม แล้ว แฝดคนพี่หยิบมือถือ โทรหาแฟน บอกมารับที่บ้านหน่อยไม่รู้ใคร@!#@%#$@ พูดไม่เป็นผู้เป็นคน แฟนคงฟังเธอไม่รู้เรื่องนะแหละ เลยไม่ได้สนใจอะไรนอนต่อ...


สักพักเสียง ตึก..กริ้ง ตึก..กริ้ง ตึก..กริ้ง ทั้งสองคนรู้เลย กำไรข้อเท้าแน่นอน เสียงแบบนี้ และก็กำลังเดินขึ้นบันไดมาแน่ๆ คือตอนนั้น ทำอะไรกันไม่ถูกแล้ว จะหลับตาก็หลับไม่ลง สักพักเสียงนั้นมาหยุดตรงหน้าประตู... แล้วเสียงก็เงียบ...


และอยู่ๆเสียงดั้ง เอี๊ยดดดดดดด แกร๊ดดดดดดดด เสียงเหมือนใครเอาของแข็งของมีคมครูดกับประตูไม้อยู่แน่ๆ <น่าจะเล็บกรีดประตู> และแล้วอยู่ๆ กลอนก็คลายออกเองช้าๆ<น่าจะแรงสั้นสะเทือน ทำให้กลอนประตูมันเลื่อนเอง> พอกลอนคลายปุ๊ป อยู่ๆลูกบินก็หมุนช้าๆ และก็มีมือๆนึงเป็นมือผู้ชาย ผลักประตูเข้ามาในห้อง....


ภาพที่ทั้งคู่เห็นเต็มๆตา แน่นอน เบ้าหน้าแบบนี้ บรรพบุรุษฝั่งพ่อเธอแน่นอน ผู้ชายใส่ชุดมโนราห์หน้าขาวปากแดง เดินตรงเข้ามาที่พวกเธอสองคน ทั้งคู่ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยกมือไหว้ แต่ไหว้ไปก็เท่านั้น ร่างใหญ่ๆของชายที่ใส่ชุดโนราห์ เดินมากระชากแขน แฝดคนพี่ไปต่อหน้าต่อตา น้องสาวเลย....


แฝดพี่เธอโดน มโนราห์ตน นั้นลากลงบันไดไปอย่างรุนแรง ลงไปห้องเก็บของด้ายล่าง<ห้องเก็บอุปกรณ์มโนราห์> แฝดคนน้อง หลังจากตั้งสติได้นิดนึงก็รีบวิ่งลงตามไป ด้วยความเป็นห่วง แฝดพี่ล้วนๆ แต่พอลงไปชั้นล่าง ก็หันไปเห็นแม่ ยังนอนสลบอยู่ ไปเรียกก็ไม่ตื่น....


สักพักเสียง กรี๊ด อร้ายยยยยยยย หนูเจ็บบบบบ ดังมาจากห้องเก็บของ แฝดคนน้องก็รีบวิ่งไปที่ห้องเก็บของ พยามเปดประตู ก็เปิดไม่ได้ ประตุล๊อคจากด้านใน เธอก็พยามหากุญแจ <กุญแจอยู่ที่พวกกุญแจรถของพ่อ> คือเธอ อยากจะเปิดประตูใจจะขาด อยากช่วยพี่สาว...


แต่เธอจำได้นะ ว่าห้องนี้มันมีรูอยู่ เธอเลยวิ่งอ้อมหลังบ้านไปปีนโอ่งมังกรพยามจะ ส่องเข้าไปด้านใน พยามมองว่า มันเกิดอะไรขึ้น...


แต่ภาพที่เธอเห็นเต็มๆตาขวาเลย ร่างคนในชุดมโนราห์ มันสวมเศียร มโนราห์ให้แฝดคนพี่ แล้วทาหน้าขาวปากแดงให้เสร็จสรรพ....แล้ว ร่างนั้น ก็ใช้มือทั้งสองข้าง...
บิดมือบินแขน แฝดพี่ ให้งอนตามฉบับมโนราห์ โอ้ว.....


เธอบอกเลย ว่าเสียงดังแกร๊ก เสียงกระดูกลั่นแน่ๆ แฝดพี่นี้ร้องลั่นห้องเลย คือ คนที่ไม่ฝึกมาตั้งแต่ยังเล็กๆ นิ้วมือข้อมือมันงอนฝืนธรรมชาติไม่ได้ก็หักสิถูกป่ะ..


คือตอนนั้นเธอทำไรไม่ถูกแล้ว ก็เลยวิ่งกลับเข้าไปในบ้าน จับไฟฉายได้ ก็วิ่งเกือบๆ 400 เมตร วิ่งทะลุสวนปาล์ม ไปบ้านคนที่ใกล้ที่สุด ว่ามาช่วยพี่กับแม่ที ไม่รู้ใครกำลังทำร้ายร่างกายพี่หนูอยู่ ฮือๆ ...


ชาวบ้านก็คงรู้แหละว่า บ้านนี้มีโนราห์ ก็กล้าๆกลัวๆ เลยเกณท์ คนแถวๆนั้นมา แล้วรีบขับรถไปที่บ้านนั้นกัน พอทุกคนขับรถกันเข้าไปถึงที่บ้านปุ๊ป อยู่ๆไฟดับทั้งบ้านเลย...
ตอนนั้นชาวบ้านจะหันหัวรถกลับแล้ว คือรู้แน่ว่า แน่นอน ต้องใช่แน่ๆ...


แต่ก็นะ เด็กร้องจนตาจะแตกเลือดละ ก็สงสาร และใจแข็ง ต่างคนต่าง ใช้ไฟรถมอไซต์ ส่องเข้าไปที่บ้าน เอาง่ายๆ ส่องทุกทิศทุกทาง คือ คงกลัวแหละ....


พอแฝดคนน้องเธอ พาเข้าคนใหญ่ๆ พาเข้าไปในบ้าน ที่เจอคนแรกเลยคือแม่นอนสลบเหมือนเดิม จนชาวบ้านเขาช่วยพาไปข้างนอก แล้วแฝดคนน้องก็นำทางไปห้องเก็บของ ประตูก็เปิดไม่ออกเหมือนเดิม แต่ได้ยินเฝียแฝดคนพี่ร้องไห้ เคาะประตูอยู่ด้านใน...


คนด้านนอกบอกว่า หนูปลดล๊อกเปิดประตูออกมา แต่แฝดพี่ร้องไห้แล้วบอกว่าหนูยกมือขึ้นไม่ได้...<ใช้หัวโขกประตู ยกแขนไม่ขึ้น> จนผู้ชายด้านนอก เขาบอก แฝดพี่ให้หลบไปจากประตู แล้วทุกคนก็ช่วยกันถีบเข้าไปจนลูกบิดสะบั้นจนหลุดออกมา...


พอทุกคนเข้าไปได้ สะภาพที่เห็นเลย แฝดคนพี่ แขนบิดห้อยโตงเตงอยู่ หน้าขาวปากแดง ร้องโฮวเลย สวมเศียรมโนราห์ อยู่ด้วย...<ไหล่หลุดข้อมือหักข้อศอกบิด>


คือตอนนั้นทุกคน ผงะเลยนะ กับภาพที่เห็น แต่จนแล้วจนรอดก็ช่วยออกมาได้กันครบทั้ง 3 คน แม่ - แฝดพี่แฝดน้อง.....


...THE END...






สรุปข้อมูลล่าสุดและที่น่าจะเป็นไปได้นะครับ


- บรรพบุรุษคงโกรธ แฝดพี่ที่หนีไปเฉยๆ และพูดจาไม่ดีเกี่ยวกับ มโนราห์
- มโนราห์ร่างนั้น ไม่น่าจะใช้ พ่อพวกเธอแน่นอน เพราะส่วนสูงต่างกัน ที่ดูกันไม่ออกเพราะว่า หน้าขาวโผลน ปากแดง
- แฝดคนน้องไม่โดนอะไรเลย อาจเพราะ ไม่เคยพูดอะไรไม่ดีเกี่ยวกับมโนราห์
- คนเป็นแม่ จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่า สลบไปเพราะอะไร อาจเพราะตกใจสุดขีด
- แฝดคนพี่ ที่ต้องกลับมาบ้านเพราะ มีคนตระโกนด่า ตระโกนว่าทั้งคืน ได้ยินแต่เสียงไม่เห็นตัวต้นเสียง แต่คงตีึความได้แหละว่าน่าจะเป็นอะไร
- ทั้ง 3 คน หนีกลับบ้านยายหลังจากแฝดคนโตแขนหายดี <ระหว่างนั้นเช่าบ้านอยู่ในเมืองใกล้ รพ.แทน>
- คนเป็นพ่อ จนวันนี้ก็ยังหาไม่เจอหายไปไหน คือ ทั้งคนทั้งรถหายไปทั้งคู่ <บางคนบอกโดนอุ้ม บางคนบอกขับรถตกน้ำตายบ้างไรบ้าง แต่ชาวบ้านแถวนั้นเชื่อว่าโดนเอาตัวไปโดยสิ่งที่มองไม่เห็น>




ปล.ผมขอไม่พูดรายละเอียดครอบครัวนี้นะครับ บอกตรงๆผมยังเสียวสันหลังวาบๆ คือคนใต้เขารู้กันนะ ว่า มโนราห์นะ โคตรแรงเลย ไม่ยุ่งด้วยจะดีสุด เซพตัวเองดีกว่า

แต่ยังไงก็ขอให้ใช้วิจารณญานในการรับฟังนะครับ จริงเท็จแค่ไหน ตัดสินใจเอาเอง ขอแค่ให้อยู่ในพื้นฐานของ ไสยวิทยาศาสตร์ ก็พอ




เรื่องนี้ลงดึกหน่อยนะครับ คือ เรทมันสูงพอตัว เพราะเป็นเรื่องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำภาคใต้ มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน จริงๆไม่อยากหยิบยกมาเล่าเลยนะ

แต่ว่าคงไม่เป็นไรมั้งครับ ตัวผมเองครึ่งนึงเป็นคน เหนือ ครึ่งนึงเป็นคนใต้ ถือว่าก่ำกึ่ง อยู่ตรงกลางพอดี ...

คือแต่ถ้าไม่เล่า คนภาคอื่นก็ไม่รู้อีก ว่าเรื่องมันเป็นมายังไง... เหรียญมันมีสองด้านเสมอ มโนราห์ ก็เช่นกัน ผมไม่ได้ลบหลู่ ครูมโนราห์ โรงอื่นนะครับ

พิเศษ

ถ้าสงสัยอะไรถามได้ แต่ผมไม่สัญญานะ ว่าจะตอบคำถามในบางคำถามได้ คือเขารู้กันนะครับ ว่า...สิ่งนี้เนี่ย เป็นของแรงจริงๆแรงสุดๆ ขอภาคใต้เลย คือ พูดได้แต่ไม่พูดจะดีกว่า... ประมาณนี้

ผีนางรำนี่น่ากลัวที่สุดแล้วสำหรับผม คือไม่ต้องมาหลอกแฮร่ให้ตกใจ หรือมาเละเลย แค่มายืนรำตรงหน้านี่แหละแข้งขาอ่อนแล้ว

ไม่น่าเชื่อกระทู้ที่มีเนื้อหายาวเกิน8บรรทัดจะได้รับความนิยมในss ได้

เรื่องมันเนื้อหาเยอะนะครับ ใจนึงก็อยากเล่าให้สั้นกว่านี้ แต่อีกใจนึงก็เห็นใจ คนภาคอื่นๆ ที่เขาไม่รู้จักมโนราห์ ว่ามันมีที่มาที่ไปยังไง

ในสปอยนี่แบบว่า

หมายถึงให้เอา ฟังชั่นสปอยด์ออก เลยใช่ไหมครับ คือ ไม่ต้องกดเข้าไปให้เสียเวลา แบบนี้เปล่าครับ

เรื่องน่าโทรไปเล่าในเดอะ โกสต์มากท่าน น่าจะสนุกแน่เลย แต่ละเรื่องของท่านหลอนๆทั้งนั้น

ชอบมากครับ แต่เหมือนจะสั้นกว่าเรื่องอื่น รึเปล่า หรือผมคิดไปเอง

ไว้โอกาสหน้านะ จะเล่าเรื่อง ป่า เรื่อง เขา ยาวๆสักเรื่อง แบบไม่ย่อเหลือหน้าเดียว จะใส่รายละเอียด ดีเทล ให้ครบทุกฉากทุกตอน ไทมไลน์ของเรื่องอยู่ตรงไหนส่วนไหน จะใส่ให้ครบเลย

ผมขอถามหน่อยครับ คือผมไม่ได้จะอะไรนะ
แต่อยากรู้ทำไม ท่านถึงมีเรื่องมาเล่าเยอะขนาดนี้อะครับ

ผมเป็นคนตรังโดยกำเนิด ทั้งพ่อแม่เป็นคนตรัง

มโนราห์ถือเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำบ้านของปู่ย่า ตายาย เลยคับ

ที่บ้านปู่ย่า ตายายผมจะมีหิ้งครูหมอโนราไว้สำหรับบูชา

ด้วยความที่ตอนเด็กๆผมเป็นเด็กที่อยากรู้อยากเห็น

เคยพยายามปีนขึ้นไปดูบนหิ้ง ยังดีที่ไม่เจอดีอะไรเข้านะ

ผมเป็นเด็กรุ่นใหม่ที่ไม่เชื่อเรื่องผีนะ แต่เรื่องนี้ผมกลับนับถือโดยสนิทใจเลย

จำได้ว่าตอนเด็กๆผมก้อเคยเข้าพิธีครอบหน้าพราน แต่ไม่แน่ใจนะว่ามีสายเลือดรึปล่าว

เคยมีคนถามผมแบบนี้เหมือนกันนะ หลักๆก็ตามนี้เลยครับ

ผมเข้าใจท่านนะครับ คนรู้จักผมคนนึงคงเป็นโชคดีของมัน ที่พี่มันรับแทน บางครั้งมีไรผมถามมันเนี่ยแหละ เรื่อง มโนราห์ แต่มันไม่อยากจะพูดถึงเท่าไหร่เลย คงด้วยความ เคารพบูชานั้นแหละ

พ่อแม่ผมสอนเสมอเลยว่ามโนราห์กับหนังตลุงนี่เป็นสิ่งที่ไม่ควรลบหลู่

ถ้าโดนดีขึ้นมาแล้วจะแก้ยาก ให้เคารพไว้เป็นดีที่สุด

ใช่แล้วครับ แก้ยากไม่พอ แล้วในภาคใต้ถือว่า แรงสุดด้วยนะ ชนิดที่ถ้าเอาตัวเองไปผัวพันธ์แล้วลำบากระยะยาวแน่ๆ พูดตรงๆ ผมโคตรกลัว

แบบนั้นดีเลยครับ

ปล. แผล่บผมหมดตูดเลยครับ ต้นเดือนเอาไปโปะหนี้พนันแผล่บ

ไม่ได้อยากลบหลู่ แต่ดูแล้ว ถ้าแบบนี้ ใช้ความกลัวเข้ามาข่มให้สืบทอด ถ้าสักวันสูญหายไป ไม่แปลกใจหรอกครับ

โอยยยยยย

สปอย อันสุดท้ายยยยยยยย

มันก็ไม่ได้เป็นแบบนี้ ทุก โรง นะครับ หมายถึง ตระกูล มโนราห์ แต่ละตระกูล จะไม่เหมือนกัน คือบางคนเขาโดนปลูกฝังมาแต่เด็กๆ ให้สืบทอด และ พอถึงเวลาก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่บางตระกูล ก็เป็นอย่างที่ผมเล่านั้นแหละ สายเลือดของตระกูลนี้นะ....

ชอบไหมครับ เสียดาย ถ้าไฟล์ GIF ใส่เสียงได้ด้วย จะดีมากเลยครับ เพิ่มอรรถรสได้มากโขเลยแหละ

ที่ใส่ให้เพราะ รัก และปราถนาดีล้วนๆ

กดปิดเปิดสปอยอย่างไวอะครับ ไม่ถึง 1 วิ

คร่อกกกกกก

คืนนี้ฟังเพลงนี้วนไป บิ้วตัวเองตอนดึกๆ

คือผมสงสัย มโนราห์สามารถกลายเป็นเรื่องผีๆได้ด้วยเหรอครับ

นางรำเคยมีเรื่องผีๆหรือเปล่า คำตอบคือ..มี นางรำมีครูหรือไม่ คำตอบคือ ก็มี เช่นกัน

ส่วนมโนราห์ ฉันใดก็ฉันนั้นนั้นแหละครับ...

คือจริงๆผมไม่อยากพูดว่าเป็น ผีนะครับ อยากให้มองเป็น อะไรสักอย่างแทน ครู ? บรรพบุรุษ ? อะไรทำนองนี้ คนใต้เขารู้กันนะครับ พูดมากไปก็ไม่ได้อีกนั้นแหละ

คือผมขอถามแบบคนไม่รู้เลยนะคับ มโนราห์ นี่เป็นแบบคล้ายๆกุมารทองหรือคนเล่นของที่ของเข้าตัวงี้หรอคับ หรือเป็นพวกเทพ แล้วต้องนับถือเพื่อให้ได้อะไร และสืบทอดเพื่อให้ได้อะไร แล้วแต่ละตระกูลที่เป็นตระกูลมโนราห์ มาเป็นตระกูลมโนราห์ได้ไงอะคับ แล้วทำไมเขาต้องอยากเป็นตระกูลมโนราห์ด้วยคับ จากความเชื่ออะไรหรอคับ แล้วคนสืบทอดนี้ต้องแบบประมาณค้ลายๆไหว้ครูหรือสักยันปะ

เครครับ

มโนราห์ หนังตะลุงนะ เป็นของแรงของใต้ละ ถ้าไม่เคารพบูชานี่ เล่นถึงตายได้เลย พ่อแม่ผมสอนเสมอ บูชาไม่ยาก คิดซะว่าเค้าคือ 1 ในบรรพบุรุษเรา

ไม่ต้องเชื่อ ไม่ต้องลบหลู่ ไม่ต้องไปพิสูจน์อะไร มันเป็นของที่มองไม่เห็น เอิ่ม ผมคนตรังนะ เรียนวิศวะมาด้วย วิทยาศาสตร์ล้วนๆ แต่ว่ากับของแบบนี้ ขอไม่ลบหลู่ดีกว่า ใครไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร ข้างบ้านผมนี่ เป็นบ้าเลย เพียงแค่ไม่บูชา

ปล.บ้านผม นับถือ ตาพราน แต่ไม่ได้ทำอะไรเยอะแยะ แค่ทำของมาถวายรายปี ที่เหลือก็ใช้ชีวิตปกติ ไม่มีอะไรซับซ้อน

ใช่คับ เหมือนบ้านผมเลยคับ

ไม่ทราบว่าอยู่อำเภออะไรหรอ ผมคนห้วยยอดคับ

ครับผม คนห้วยยอด เหมือนกันครับ แถว 4 แยกอันดามัน

ตามนี้เลยครับท่าน ที่ผมหยิบยกมาเล่านี้ผมคิดว่าผมไม่ได้ เก้าก่าย ตระกูลโนราห์ ตระกูลนี้นะครับ แค่อยากจะยกมาเป็น วิทยาทาน นะครับ บอกตรงๆ ผมกลัวมากๆเลย ใครไม่คลุกคลีกับเรื่องแบบนี้ เขาไม่เข้าใจแน่นอน

มโนราห์ ถือ เป็นครู ครับ ถ้าภาคอื่นๆก็คล้ายๆ ครูนางรำ ครูโขน ครูลิเก ครูหมอลำ อะไรทำนองนั้นครับ

อีกอย่างนึงคือ คนละคลาสเลยกับพวกเล่นของสักยันต์พวกนั้นไม่ถือว่าเป็นครูนะครับเอาจริงๆ เขาเรียกอาจารย์

ครู-อาจารย์ ในเรื่องแบบนี้ ความหมายมันต่างกันนะครับ

ตระกูล มโนราห์ เขาสืบทอดกันมาตั้งแต่อดีตแล้วครับ ย้อนกลับไปคงหลายร้อยปี และ ผมก็ไม่แน่ใจนะว่า ที่มาครั้งแรกมาจากไหน แต่ที่ชัวๆ เขาสือบทอดทางสายเลือดครับ ไม่ใช่ว่า เป็นลูกแล้ว จะได้รับสืบทอด หรือที่เรียกว่า สายเลือดคัดสรร นั้นแหละครับ

ปล.ด้วยความเคารพ

อ้าวหรอ บ้านเดิมตายายผมก้ออยู่แถวนั้นคับ หลังวัดเกาะฐานคับ

แต่ตอนนี้อยู่ ต.เขาปูนคับ ทั้งบ้านพ่อแม่ ตายาย ปู่ย่า

เรียบเรียงดีมากเลยครับ

น่ากลัวมาก โดยเฉพาะ spoil นี้อือหือ

ชอบไหมครับ สปอยด์

เพิ่งเห็น

เรื่องนี้โคตรหลอน แล้วมาไล่อ่านเรป เจอสปอยล์อันนั้นไป

ปักก่อน รอบนี้มาดึกเดี๋ยวตอนกลางคืนค่อยอ่าน

ยูชคุณภาพ

เอาตรงๆ เรื่องไหนผมคิดว่ามัน หน้ากลัว ผมไม่อยากลงเร็ว กลัวเด็กที่เข้ามาอ่านแล้วคิดมาก นอนไม่หลับ กลัวน้องๆเขาผวาตื่นกลางดึกไรงี้นะครับ

ขนาดผมคนเล่ายังกลัวเลย

ตีนะอ่านตอนเช้าแต่ก็นั่งขนลุก

ครั้งน่าจะ พยามเล่าให้น่ากลัวกว่านี้ครับ ว่าแต่มันไม่น่าขนลุกขนาดนั้นเลยหรอครับ

เอาจริงๆก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรไม่ดีอ่ะ

ก็แค่บอกไปตรงๆว่ายากไป หนูไม่มีปัญญาจะรำได้ค่ะ แค่นั้น ทำไมต้องหนี

ของแบบนี้มันต้องมีทั้งพรสวรรค์และใจรัักอ่ะ ใช่ว่าทุกคนจะสามารถที่ไหน

คนนอกแบบพวกเรา มันก็พูดง่ายจริงๆนั้นแหละ ลองนึกดูดีๆ

ชอบมากครับ

ถึงกับนอนไม่หลับเลย

คือผมขนลุกทุกบรรทัดเลยดีกว่า ยิ่งหลังๆนี่ยิ่งหนักเลย

ตั้งแต่อ่านมาเรื่องนี้มันติดอยู่ในหัวผมตลอดเวลาเลย

กลัวเสียงเคาะประตูบ้าน กลัวเสียงเดินขึ้นบันได เรียกง่ายๆว่าถ้าเจอคือช็อคเลยทีเดียว