ผมว่ามายาตะวันสนุกจะตาย แต่คนดูน้อย ทำไมติดกับเขาด้วย


สาปพระเพ็งผมว่าโดยรวมโอเคนะ ทำได้สมจริง ยกเว้นผมของอเล็กซ์


ต้นรักริมรั่ว เห็นสาวๆติดกันทั้งบ้านทั้งเมือง ไม่น่าติด ถึงแต่ผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่


มัจจุราชสีน้ำผึ้ง ทนดูได้พักเดียวต้องรอดูตอนจบเอา


อันโกะ ตอนดูเทรลเลอร์แรกๆ นึกว่าจะสนุกมาก เอาจริงๆไม่ค่อยฮาเลย หลังๆน่าเบื่อมาก


ถ้าชมพู่กับเคนไม่เล่น คงไม่มีคนดูสักคน

สาปพระเพ็งหนังสือสนุกนะ

สาปพระเพ็ง ผมเบื่อแต่ พี่ชายๆ น้องน้อยๆ อยู่นั่นแหล่ะ
นึกว่าดูซีรีย์เกาหลี รำคาญนางเอกชิหาย

ที่ติดตา ตรึงใจมากที่สุดก็ ธิดาพยายม นี่แหระ

ไม่ใส่ CG มาซะงั้น

ช่อง 7 มีกี่เรื่องวะเนี้ย

มัจจุราชสีน้ำผึ่งก็สนุกจะตาย

เฮ้ย ! ผมชอบต้นรักริมรั้วนะ

เล่นกันแข็งดีเนอะ เลยทำให้อยากรู้ว่า ใน twilight saga ภาคสุดท้ายฉากสู้รบใหญ่นั่น ก็เป็น CG ที่ถ่ายในสตูเหมือนกันไหมนะ ทั้งๆที่กันตนาเองก็พยายามที่จะเป็นผู้นำทางด้านนี้ ภาพยนต์เรื่องๆอื่นๆยังต้องไปเช่าสตูดิโอของกันตนากันเลย แต่ความต่างกับฮอลลีวูดนี่ต่างกันมากเลยนะ ต่างกันประมาณ 20ปีได้ เพราะขนาดใน MIB 1 เมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว CG ของเขาเองยังไม่ขนาดนี้เลย หรือว่าเทคโนโลยีทางการเรียนการสอนของเรายังไม่เก่งพอ หรือเกี่ยวกับเรื่องทุนสร้าง หรือผู้ผลิตยังเป็นกลุ่มคนอายุเยอะหัวโบราณจนไม่สนับสนุนเทคนิคสมัยใหม่ ยกตัวอย่างละคร อาหลอง เชื่อมั้ยว่าผมดูแค่มุมกล้องกะแสงไฟผมรู้เลยว่าเป็นหนังอาหลอง