ไว้คราวหน้า X
ไว้คราวหน้า X
ไม่ต้องแสดงข้อความนี้อีกเลย
ไปหน้าที่ 1
ไปที่หน้า
GO
ตั้งกระทู้ใหม่
ฝากรูป
หน้าแรกบอร์ด >> เนลสัน แม่ทัพเรือผู้ดับฝันนโปเลียน
ผู้ตั้ง
ข้อความ
ออฟไลน์
ผู้เยี่ยมชม
Status:
: 0 ใบ : 0 ใบ
เข้าร่วม: 14 Aug 2012
ตอบ: 5282
ที่อยู่: Historic house
โพสเมื่อ: Mon Oct 21, 2013 21:24
ถูกแบนแล้ว
เนลสัน แม่ทัพเรือผู้ดับฝันนโปเลียน
โฮเรโช เนลสัน ไวส์เคาท์ ที่ 1 ดยุค แห่ง บรอนเต้

เนลสัน แม่ทัพเรือผู้ยิ่งใหญ่ แห่ง อังกฤษ



เกิด 29 กันยายน 1758
ตาย 21 ตุลาคม 1805 (อายุ 47 ปี)

ชีวิตวัยเยาว์
เนลสันเกิด เมื่อวานที่ 29 กันยายน 1758 โดยเป็นบุตรของท่านนักธรรม เอ็ดมันด์ เนลสัน และภารยา แคเธอรีน ซึ่งมารดาเนลสันนั้นตายตอนเนลสันอายุได้ 9 ขวบ ท่านนักธรรม เอ็ดมันด์นั้นมีบุตร ทั้งหมด 11 คน โดยโฮเรโช เนลสัน นั้นเป็นบุตรคนที่ 6 โดยครอบครัวเนลสันถือเป็นครอบครัวตระกูลผู้ดีชั้นกลาง ซึ่งมีบ้านอยู่มณฑลนอลฟอล์ค โดยเนลสันได้เข้าเรียนในโรงเรียนประถมในมณฑลนอร์ฟอล์คนั้นเอง ในขณะที่อายุ ได้ 12 ปี เนลสันได้ข่าวว่าน้าชายของตน นาวาเอก มอรีซ ซัคคลิง ได้ถูกเรียกเข้าประจำการในกองทัพเรือ และได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้บังคับการเรือรบหลวง เรซอนเนเบิล เนลสัน จึงขอร้องบิดาให้ขอร้องน้าชาย ให้เอาเขาขึ้นเรือไปด้วยโดยเป็นนักเรียนนายเรือของราชนาวี ซึ่งบิดาก็ยอม 1 มกราคม 1771 เนลสันจึงได้รับคำสั่งให้เข้าประจำการในเรือรบหลวง เรซอนเนเบิล ทันที ด้วยวัยแค่ 12 ปี 3 เดือน โดยได้ยศเป็นนักเรียนทำการนายเรือ แต่เรือเรซอนเนเบิล นั้นส่วนใหญ่ก็จำประจำการอยู่แค่ในอ่าวใกล้เมืองแชตแฮม นาวาเอกซัคคลิง จึงส่งเนลสันไปฝากไว้กับเรือคุ้มกันเรือส่งสินค้าไทรอัมป์ ในฐานะนักเรียนเดินเรือ เรือลำนั้นพาเนลสันไปถึงอเมริกาใต้ หมู่เกาะอินดีส์ตะวันตก ซึ่งทำให้เนลสันได้เรียนรู้เป็นอย่างมาก หลังจากนั้นเนลสันได้เดินทางไปกับคณะสำรวจมหาสมุทรอ๊าคติกขั้วโลกเหนือ ในครั้งนั้นเนลสันวัย 14 ปี มีโอกาสได้ลงไปล่าสัตว์เล่นในระหว่างที่เรือติดน้ำแข็งอยู่ แล้วเจอกับหมีขาวกำลังจะเข้ามาทำร้ายเนลสัน ถือปืนและยิงหมีตัวนั้นอย่างไม่กลัว แต่ปืนดันไม่ลั่น เนลสันก็ไม่หวาดหวั่นยกปืนขึ้นทำท่าจะฟาดหมี ซึ่งถ้าพลาดคงต้องตายแน่ๆ นายทหารในเรือเห็น จึงรีบสั่งยิงปืนครกไปถูกหมีนั้นตาย ผู้บังคับการเรือจึงเรียก เนลสันไปดุ แต่เนลสันบอกว่าอยากยิงหมีตัวนั้นเพื่อจะเอา หนังและขนไปฝากบิดา
หลังจากนั้นเนลสันได้ประจำการเรือซีฮอร์ส ในเดือน พฤษจิกายน 1773 ซึ่งเดินทางไปยังตะวันออกจนถึงอินเดีย ในปี 1775 ขณะอยู่ในเรือ ซีฮอร์ส เนลสันได้พบกับพวกโจรสลัดที่พยายามจะปล้น เรือ และนั่นคือครั้งแรกของเนลสัน ( ซึ่งในเรือนั้นเนลสันได้เล่นพนันเป็นครั้งแรก และก็ได้กำไรมาถึง 300 ปอนด์ เยอะมากนะครับในสมัยนั้น แต่เนลสันก็คิดได้ว่าเมื่อได้มาก ก็มีโอกาสเสียมากเหมือนกันจึงเลิกเล่น และตกลงใจว่าจะไม่เล่นพนันอีก ชาวssดูไว้นะครับเค้าได้แล้วเลิกนะ 5555 ) ในปี 1776 เนลสันป่วยหนัก(เนลสันไม่ใช่คนที่แข็งแรงอยู่แล้วนะครับ ป่วยบ่อยมาก) จนต้องกลับอังกฤษ และต้องพักถึง 6 เดือน เนลสันได้เข้าประจำในเรืออีก ประมาณ 4 - 5 ลำนะครับแต่ขอไม่เล่าละกันนะ มันไม่ค่อยมีอะไรมาก

ผู้บังคับบัญชาเรือรบ
15 สิงหาคม 1781 เนลสันได้รับตำแหน่งให้เป็นผู้บังคับบัญชาเรือเป็นครั้งแรก ในเรือฟรีเกต อัลเบอร์มาล์ ที่มีปืนใหญ่ 28 กระบอก ในขณะนั้นเนลสันที่มียศเป็น นาวาเอก และอายุเพียง 23 ปี ได้รับหน้าที่ให้ไปลาดตะเวนตามทะเลเหนือ และได้จับเรือโจรสลัด รวมถึงรบกับเรือของฝรั่งเศษและสเปน และสามารถยึดเรือได้หลายครั้ง (การยึดเรือนี่จะได้รางวัลนะครับ) หลังจากนั้น ในเดือน มิถุนายน 1783 สงครามสงบลง เนลสันจึงได้กลับอังกฤษ

ช่วงสงครามสงบ
ช่วงสงครามสงบนี้ยาวนาวเกือบ 10 ปี ที่จริงแล้วมีเรื่องของเนลสันอีกเยอะนะครับ ทั้งเรื่องแต่งงาน และอื่นๆ แต่จะไม่ขอเล่าแล้วกันนะครับ เพราะมันยาวมาก ในปี 1792 ในฝรั่งเศษมีการปฏิวัติ ซึ่งช่วงนั้นเองในฝรั่งเศษถือเป็นการแจ้งเกิดของมหาบุรุษอีกคน ซึ่งก็คือนโปเลียน โบนาปาร์ตนั่นเองครับ (นโปเลียน อายุน้อยกว่าเนลสัน 11 ปี เล่านิดนึงนะครับตรงนี้ ที่จริงตอนเรียนทหารนั้น นโปเลียน่าจะได้เป็นทหารเรือ แต่ผู้ตรวจดันเขียนให้นโปเลียนเป็นทหารบก )

ที่เรือ อกาเมมนอน
1 กุมภาพันธ์ 1793 เนลสันได้ถูกเรียกกลับไปประจำการอีกครั้ง เนื่องจากได้มีการประกาศสงครามจากทาง ฝรั่งเศษ โดยได้รับสำสั่งให้ไปคุมเรือรบหลวง อกาเมมนอน ปืนใหญ่ 64 กระบอก (หลังจากเนลสันได้รับแต่งตั้งนั้น นโปเลียนก็ทำผลงานด้วยการ ล้อมเมืองตูลอง) ในช่วงที่ได้ควบคุมเรืออกาเมมนอน เนลสันได้รับคำสั่งให้ไปกับกองเรือใหญ่ 6 ลำ ซึ่งในขณะนั้นเนลสันมีอายุได้ 34 ปี กองเรือนั้นควบคุมโดย ลอร์ด ฮูด ได้เดินทางไปปิดปากอ่าวเมืองตูลอง จนยอมแพ้แก่อังกฤษ (แต่อีกไม่นานทางอังกฤษก็ต้องถอยออกมา เพราะเมืองตูลองดันมีนายทหารปืนใหญ่สุดเทพคนนึงของฝรั่งเศษ มายึดคืนซึ่งคือ นโปเลียน นั่นเอง ซึ่งขณะนั้นอายุ 24 ปี มียศเป็นพันโท เหตุที่นโปเลียนเลื่อนยศเร็วเพราะช่วงนั้นเป็นช่วงปฏิวัตินะครับ)
เนลสันกับเรืออีกลำได้ รับหน้าที่ให้คอยทำลายหรือจับ เรือฟรีเกต( เรือลาดตะเวน) ของฝรั่งเศษ ซึ่งเนลสันก็สามารถทำลายและจับเรือฝรั่งเศษได้หลายลำอยู่เหมือนกัน หลังจากนั้นเนลสันได้รับภารกิจให้ไปช่วยรบ ที่เกาะคอร์ซิก้า (บ้านเกิดนโปเลียน) ใน ปี 1794 ในครั้งนั้นเนลสัน ก็ต้องขึ้นบกเพื่อไปรบด้วย เป็นเหตุให้เนลสัน เสียตาไป 1 ข้าง หลังจากนั้นเนลสันได้รับคำสั่งให้เดินทางไปเจนัว และได้รบกับเรือของฝรั่งเศษ ซึ่งก็ได้รับชัยชนะอย่างงดงามหลายครั้ง ปี 1796 เรือ อกาเมมนอน ได้ถูกเรียกไปเข้าในทัพเรือของ เซอร์จอห์น จาวีส 27 มีนาคม 1796 เนลสันได้เลื่อนยศเป็นพลเรือจัตวา ได้คุมกองเรือเล็กที่มีเรือ สงคราม 2 ลำ เรือฟรีเกต 4 ลำ
พฤษภาคม 1796 นโปเลียน โบนาปาร์ต กำลังรบอยู่ในอิตาลี ซึ่งเนลสันสามารถจับเรือฝรั่งเศษ ที่กำลังจะลำเลียง ปืนใหญ่ และอาวุธ ไปช่วยนโปเลียนได้ 7 ลำ 11 มิถุนายน

รบที่แหลม เซนต์ วินเซนต์
เนลสันได้ย้ายไปประจำการในเรือ กัปตัน ปืนใหญ่ 74 กระบอก หลังจากนั้นในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 1797 เนลสันถูกเรียกไปรวมในกองทัพเรือใหญ่ ที่ ยิปรอนตา และได้ทำสงครามครั้งใหญ่ ครั้งหนึ่งที่แหลม เซนต์ วินเซนต์ ซึ่งครั้งนั้นกองทัพอังกฤษมีเรือรบ แค่ 15 ลำ(รวมพวกเรือลาดตะเวนด้วยมี 21 ลำ แต่พวกเรือลาดตะเวนนั้น มีปืนใหญ่น้อย) แต่สเปญมีถึง 27 ลำ โดยถ้าเทียบจำนวนปืนใหญ่กันนั้น ฝ่ายสเปนมี 2,484 กระบอก แต่ฝ่ายอังกฤษ มีเพียง 1,044กระบอก ทหารสเปญส่วนใหญ่นั้นไม่ชำนาญทางเรือ จึงแล่นไม่ชิดกัน ทำให้มีช่องว่าง ฝ่ายอังกฤษจึงอาศัย จุดนี้ ตัดกองเรือสเปนออกเป็น 2 ตอน ซึ่งก็ได้ผล ครั้งนี้ต้องยกความชอบให้เนลสันที่ขัดคำสั่งแม่ทัพแยกออกไปลำพัง มุ่งสู่หัวแถวของกองเรือสเปญ โดยมีเรืออีกลำของอังกฤษตามไป เรืออังกฤษ 2 ลำ เข้ายิงเรือสเปญ 7 ลำ อยู่เป็นเวลา 1 ชั่วโมง แล้วเรืออังกฤษอีก 2 ลำจึงมาช่วย อีก 2 ลำ หลังจากนั้นเรือสเปญ ลำหนึ่งลดธงลงยอมแพ้ เซอร์จอน จาวิส เห็นดังนั้นแทนที่จะโกรธ เนลสันที่ขัดคำสั่ง แต่เห็นแผนของเนลสันได้ผล จนส่งสัญญาณให้เรือลำอื่นเข้าไปช่วยเนลสัน การรบนั้นดำเนินต่อไป นอกจากกองหน้าสเปญ 9 ลำ ซึ่งเข้ามาเกี่ยวไม่ได้ (ถูกตัดออกไป) เรือของเนลสันนั้นโดนยิงบอบช้ำหนัก จนเสากระโดงหัก พวงมาลัยพัง เมื่อเนลสันรู้ว่า เรือของตัวเองแทบไม่สามารถแล่นตามข้าศึกได้ จึงสั่งให้ผู้บังคับการ ปล่อยให้เรือแล่นไปชน เรือ ซานนิโคลาส ของสเปน ขณะนั้นเองเนลสันก็สั่งทหาร ให้ยึดเรือ ซานนิโคลาส ไว้ได้ ครั้งนั้นอังกฤษได้รับชัยชนะ เซอร์ จอน จาวีส จึงสั่งให้เลิกรบ เพราะเรืออังกฤษ บุบสลายมาก เหลือที่จะรบได้เพียง 12 และ เรือสเปน ยังมีที่ไม่ได้รบเลย อีก 9 ลำ ครั้งนั้นถือว่าอังกฤษได้รับชัยชนะอย่างยิ่งใหญ่ เพราะมีเรือที่บุบสลายจนเกือบรบต่อไม่ได้เพียง 3 ลำ แต่ก็ไม่มีลำไหนยอมแพ้ แต่ฝ่ายสเปน เรือที่ถูกยิงจนพังนั้นมีหลายลำ ถูกจับได้ 4 ลำ ในการรบนี้ ได้ถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ว่า เซนต์ วินเซนต์

หลังจากการรบที่ เซนต์ วินเซนต์
หลังจากการรบที่เซนต์ วินเซนต์ เนลสันได้ทำการรบที่ซานตา ตรูสอีก โดยต้องยกพลขึ้นบก ครั้งนี้ทำให้เนลสันต้องเสียแขนขวาไป เนื่องจากการยกพลขึ้นบก เนลสันถือกระบี่ กระโดดขึ้นบกไปในขณะที่กระสุนข้าศึกยิงมาอย่างต่อเนื่อง ทำให้ต้องตัดแขน หลังจากนั้นเนลสัน ได้กลับอังกฤษเพื่อไปรักษาตัว

การรบที่ปากแม่น้ำไนล์
หลังจากนั้นเนลสันได้รับยศเป็น อัศวิน จากความดีความชอบที่แหลมเซนต์ วินเซนต์ เมษายน 1798 เนลสันได้ รับแต่งตั้งให้ควบคุมเรือ แวนการ์ด (เรือแวนการ์ด นี่ถือเป็นเรือในตำนานของเนลสัน เลยก็ว่าได้นะครับ โดยถูกเอาหลายคนมาตั้งเป็นชื่อ เช่น กองทุนรวม แวนการ์ด ของจอห์น ซี โบเกิ้ล หรือแม้แต่ ไอเท็ม แวนการ์ด ในดอทเอ ก็มาจากเรือแวนการ์ด ของเนลสันนะครับ) เนลสันได้รับหน้าที่ให้คุมกองน้อยลาดตะเวนในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
ขณะนั้น นโปเลียนได้มีแผนจะยกทัพเรือไปอียิปต์ เพื่อเป็นทางเดินสู่อินเดียต่อไป นโปเลียนได้ใช้เรือ 400 ลำเลียงทหาร 40,000 คนเพื่อไปอียิปต์ โดยมีเรือรบคอยพิทักษ์ คือเรือกระบวนสงคราม 15 ลำ ฟรีเกต 15 ลำ คอเวตต์ 7 คน เนลสันได้ข่าวว่านโปเลียนออกจากตูลอง ในกองแยกที่มีเรือเพียง 3 ลำเท่านั้น แต่เนลสันดันไปเจอพายุใหญ่ซะก่อน จึงคลาดกับนโปเลียนไป เนลสันได้รับคำสั่งให้ตามหา กองเรือฝรั่งเศษ แต่ก็ไม่พบ จนเนลสันทราบว่าหลังจากนโปเลียนขึ้นบกได้สั่งให้กองทัพเรือคอยอยู่ที่เมือง อเล็กซานเดรีย เนลสันจึงนำกองเรือไป ครั้งนั้นทางฝรั่งเศษมีเรือกระบวนสงคราม 13 ลำ เรือใหญ่สุด มีปืนใหญ่ 120 กระบอก มีเรือปืนใหญ่ 80 กระบอก 3 ลำ และปืนใหญ่ 74 กระบอกอีก 9 ลำ ฟรีเกต 4 ลำ ฝ่ายกองเรือของเนลสันนั้นมี เรือ 10 ลำ ซึ่งเป็นเรือที่มี ปืนใหญ่ 74 กระบอก ทุกลำ และมีเรือ ฟรีเกต อีก 2 ลำ ครั้งนั้นเนลสันได้รับชัยชนะอย่างงดงาม ผมจะไม่บรรยายนะครับ มันยาว ดูภาพเอาละกัน แดงคือกองเรืออังกฤษของเนลสัน น้ำเงินคือฝรั่งเศษ

อังกฤษจับเรือฝรั่งเศษได้ 9 ลำ จมไป 2 ลำ ส่วนเรือสงคราม 2 ลำ กับ ฟรีเกต อีก 2 ลำ หนีไปได้ ฝ่ายอังกฤษแม้จะโดนยิงหนักอยู่เหมือนกันแต่ไม่เสียเรือไปเลยแม้แต่ลำเดียว
ฝรั่งเศษเสียทหารทั้งหมด 5,225 คน (ทั้งโดนจับและเสียชีวิต) ฝ่ายอังกฤษ มีทหารตาย 200 คน และบาดเจ็บ 700 คน เนลสันเขียนในบันทึกว่า ถ้าข้าพเจ้าไม่บาดเจ็บสะก่อน ข้าพเจ้ามั่นใจว่าแม้แต่เรือเล็กๆ ของข้าศึกแม้แต่ลำหนึ่งก็จะหลบหนีไปไม่ได้ (เนลสันถูกยิงบาดเจ็บระหว่างรบนะครับ) หลังจากการรบนั้น เนลสันได้รับเลื่อนยศเป็นนางขุนนาง ชั้นบารอน และบำเหน็จอีกหลายอย่าง ชัยชนะครั้งนี้ถือว่าเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่มาก ผลของมันทำให้กองทัพเรือฝรั่งเศษแทบจะไม่มีโอกาสฟื้นตัวได้อีกเลย ทำให้ประชาชนอังกฤษรักเนลสันกันมากในเวลานั้น การรบครั้งนี้ส่งผลกับนโปเลียนอย่างมากนะครับ ทำให้นโปเลียนเกือบกลับฝรั่งเศษไม่ได้ และเป็นการตัดการสร้างอณาจักรในตะวักออกกลาง และเอเชียของนโปเลียนไปโดยปริยาย ฉนั้นกล่าวได้เลยว่าเนลสันนี่แหละเป็นคนที่ดับฝันนโปเลียนในการสร้างอณาจักรให้ยิ่งใหญ่แบบอเล็กซานเดอร์

การรบครั้งสุดท้ายที่แหลม ทราฟัลก้า
ที่จริงหลังจากการรบที่ปากแม่น้ำไนล์แล้ว เนลสันยังมีการรบอีกที่โคเปนเฮเก้นนะครับซึ่งเป็นการรบที่สร้างชื่อให้เนลสันอีกพอสมควร แต่ไม่ขอเล่าละกัน ข้ามมาที่ กันยายน 1805 เนลสันซึ่งขณะนั้นมียศเป็นพลเรือโท ได้รับคำสั่งแต่งตั้งเป็นแม่ทัพใหญ่ให้ไปรบกับกองเรือสเปนและฝรั่งเศษรวมกัน ซึ่งขณะเนลสันได้ควบคุมเรือธง คือเรือรบหลวง วิคตอรี่ ปืนใหญ่ 100 กระบอก ฝ่ายสเปนและฝรั่งเศษนั้น นำทัพโดยพลเรือโทวิลล์เนิฟ โดยครั้งนี้นโปเลียนมีแผนที่จะบุกอังกฤษจึงจำต้องทำลายกองทัพเรือของอังกฤษให้ได้ก่อน ฝ่ายสเปนและฝรั่งเศษ มีเรือสงครามสเปน 15 ลำ( 4 ลำนั้นมีดาดฟ้าสามชั้นและปืนใหญ่ ลำละ 100 ถึง 130 กระบอก ) เรือสงครามฝรั่งเศษขนาดปืนใหญ่ 80 กระบอก 4 ลำ 74 กระบอก 14 ลำ รวมทั้งหมด 33 ลำ ยังมี ฟรีเกต 5 ลำ เรือขนาดเล็ก 2 ลำ รวม 40 ลำ มีพลเรือตรีฝรั่งเศษ 2 คน พลเรือตรีสเปน 2 คน พลเรือจัตวาอีกหลายคน (เรียกได้ว่าเต็มสูบ)
ฝ่ายกองทัพอังกฤษมี เนลสันเป็นแม่ทัพ มีเรือสงครามดาดฟ้าสามชั้น ปืนใหญ่ 98 ถึง 100 กระบอก 7 ลำ เรือปืนใหญ่ 80 กระบอก 1 ลำ เรือขนาดปืนใหญ่ 74 กระบอก 16 ลำ เรือปืนใหญ่ 64 กระบอก 3 ลำ รวมเนลสันมีเรือสงคราม 27 ลำ และเรือเล็กๆนิดหน่อย โดยการรบนั้นไม่ขอบรรยายเหมือนเดิมนะครับ ดูตามภาพ
โดยระหว่างการรบนั้น เนลสันได้ใส่ชุดพลเรือโท เต็มยศขึ้นไปอยู่บนดาดฟ้า ซึ่งก็ถูกหมอเตือนว่าให้หาเสื้อคลุม หรือถอดออก เพราะที่เสากรโดงเรือของเรือรบฝรั่งเศษจะมีนักแม่นปืนอยู่ ซึ่งเนลสันเห็นด้วยแต่ก็ยังไม่ได้เปลี่ยน แต่บอกตอนนี้ช้าไปแล้วเพราะอยู่บนดาดฟ้าแล้ว คงไม่มีเวลาเปลี่ยนในการรบเรือวิคตอรี่ ได้ยิงบอร์ดไซด์ (หันข้างยิง) กับเรือรบ รีดับเทเบิล ของฝรั่งเศษ ซึ่งเรือนั้นเองมี นักแม่นปืนอยู่และได้ยิงถูกเนลสันกระดูกสันหลังทะลุ
เนลสันถูกหามไปใต้ท้องเรือ หมอพยายามช่วยเหลือแต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว
หลังจากนั้นอังกฤษได้รับชัยชนะอย่างงดงาม เนลสันมีชีวิตอยู่ทันทราบว่าตัวเองได้รับชัยชนะอย่างงดงาม ก่อนตายเนลสันได้กล่าวว่า ''ขอบคุณพระผู้เป็นเจ้า ฉันทำหน้าที่ของฉันได้สำเร็จ''แล้วเนลสันก็ขาดใจตายหลังจาก 3 ชั่วโมงที่ถูกยิง ในวันที่ 21 ตุลาคม 1805 ขณะมีอายุได้ 47 ปี การรบครั้งนั้นฝ่ายอังกฤษ 458 คน บาดเจ็บ 1,208 โดยไม่เสียเรือเลยแม้แต่ลำเดียว ! ฝ่ายสเปนและฝรั่งเศษ เสียทหารรวม 3,243 คน บาดเจ็บ 2, 538 คน ถูกจับ 8,000 คน โดยยึดเรือ 21 ลำ ถือเป็นชัยชนะที่เด็ดขาดมากๆ ของฝ่ายอังกฤษ ทำให้นโปเลียนไม่สามารถบุกอังกฤษได้ตลอดกาล


หลังจากนั้นนโปเลียนยังคงมีอำนาจสูงสุดในยุโรปจนกระทั่งแพ้สงครามครั้งสุดท้ายที่ วอร์เทอร์ลู แก่ ดยุคแห่งเวลลิงตัน ในปี 1815 และถูกจับขังที่เกาะเซนต์ เฮเลน่าและเสียชีวิตในอีก 6 ปี ต่อมา
0
0
หากโดน 40 เรื้อน จะถูกแบน
โหวตเป็นกระทู้แนะนำ
ไปหน้าที่ 1
ไปที่หน้า
GO
ตั้งกระทู้ใหม่
หน้าแรกบอร์ด >> เนลสัน แม่ทัพเรือผู้ดับฝันนโปเลียน
กรุณาระบุเหตุผลที่จะแจ้งความ
ผู้ต้องหา:
ข้อความ:
Submit
Cancel
กรุณาเลือก Forum และ ประเภทกระทู้
Forum:

ประเภท:
Submit
Cancel