ถามคนไม่เชื่อเรื่องผี มีคลิปไหนหรือเหตุการณ์อะไรทำให้ไขว้เขว้บ้าง ??

ยังไม่มีเลย ไม่เคยเชื่อ ไม่เคยเจอ ตามหาก็ไม่เจอ

ไม่เชื่อเรื่องผี แต่กลัวผี

จนกว่าจะมีคลิปผีนั่งคุยกับคนกลางวันแสกๆ พูดหรือเล่าเรื่องราวหลังความตายได้ว่าเป็นยังไง

เหมือนคนไปดวงจันทน์แล้วลงมาเล่าแหละว่าเป็นยังไง แบบนั้นผมถึงจะเชื่อ ว่ามีผี

ผมยังไม่เชื่อเพราะว่ามันพิสูจน์ไม่ได้ทางวิทยาศาสตร์ แต่ก็คิดว่ามันมีอยู่จริง ในฐานะพลังงานหรือสสารที่องค์ความรู้มนุษย์ยังอธิบายไม่ได้มากกว่า ถามว่ากลัวมัี้ย กล้วมากเลยแหละ 55555

แต่....มันมีเหตุการณ์นึงที่คิดว่าครั้งนั้นเฉียดเจอกับตัวเองสุดแล้ว

คือผมไปพักบ้านพักตำรวจหรือข้าราชการนี่แหละที่ตจว. แล้วมันน่าจะเป็นโรงเรียนหรือว่าสำนักงานราชการมาก่อนแล้วค่อยมาทำเป็นบ้านพัก ทีนี้ผมไปกัน20กว่าคนแล้วกินเหล้าเล่นไพ่เสียงดังมาก ทีนี้พอขึ้นมานอนซึ่เป็นห้องนอนรวมนอนได้10คนได้ ทีนี้รุ่นน้องผมอยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า ผมว่าตะกี้ผมเห็นประตูตู้เสื้อผ้ามันขยับอ่ะ ทั้งๆที่มันปิดอยู่มันเปิดเองไม่ได้แน่ๆ แล้วเพื่อนผมก็ตะโกนเลยว่า "เออมันขยับจริงๆ กรูมั่นใจก่อนหน้านี้มันปิด" ทีนี้พวกผมหลอนๆละ แล้วผมก็ดันพูดว่า "ไฟที่ติดอยู่ในห้องนี่บรรยากาศหนังผีสุดๆ" เท่านั้นแหละไฟมันดับพรึ่บไปแพ้บนึง เอาละทีนี้ห้องผมแตกตื่นละ ห้องอื่นๆเลยเข้ามาดู

ทีนี้เหมือนจะดีขึ้น แต่ไม่เลย คนอื่นๆที่เค้าพาแฟนมาแล้วเค้านอนห้องอื่น เค้าก็มาเล่าว่า "เมื่อตอนเย็นเข้าห้องน้ำแล้วเหมือนมีคนมากระซิบข้างหู" และอีกคนเจอคนแก่ใส่ชุดขาวๆเดินทะลุเข้าห้องไป เและไอ่คนนี้คือทุกคนพูดเหมือนกันว่าเซนส์แรงมาก ทีนี้ผมพวกผมแตกตื่นละ แต่ไม่รู้จะทำไง วันรุ่งขึ้นก็ต้องไปทำบุญบ้านเด็กกำพร้า จะไปหาที่นอนใหม่ก็ไม่ทัน สุดท้ายก็ได้แต่ไหว้พระกันขอโทษที่เสียงดังหรือล่วงเกิน แล้วจากนั้นก็ไม่มีอะไรหลับได้จนเช้า

ครั้งนั้นแหละคิดว่าใกล้ที่สุดแล้ว แล้วมันอธิบายไม่ได้ และเจอพร้อมๆกันหลายๆคน

คนไม่เชื่อแบบผม ไม่มีจริงๆ คือต้องเจอกับตัวเท่านั้น
เคยนอนหน้าโลงศพในงานศพ คืนนึง คนเดียว กลัวยุงมากกว่าอะ

นักวิทยาศาสตร์เก่งๆเยอะแยะ ทั้งในอดีตและปัจจุบัน

ถ้ามันจะมีจริง คนพวกนี้เวลาตายคงต้องหาวิธีให้เพื่อนๆนักวิทย์ด้วยกันพิสูจนได้มาเป็นสิบเป็นร้อยปีละ


ถ้าที่สุดแล้ว มันก็ยังมีแต่อะไรที่อธิบายไม่ได้ หรือพิสูจน์ไม่ได้ แม่งก็ไม่ต่างอะไรกับไม่มีหรอก
คือมีหรือไม่มีก็ไม่ต่างกัน เพราะก็ไม่ได้มีผลอะไรจากการมีหรือไม่มีนั้นอยู่ดี

ตอนประถมเคยคิดว่ามีจริง เพราะเห็นกับตา แต่พอเข้ามัธยม เริ่มคิดต่างแตกแยกกับคนทั่วไป ไม่อยากเหมือนคนอื่น พยายามตั้งสติกับตัวเองว่าผีไม่มีจริง จนหาเหตุผลรอบรับเองได้ว่าตอนประถมที่เราเห็นอ่ะมันคืออะไร มันเกิดจากอะไรทำไมถึงเห็น หลังจากนั้นมา ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ทำให้ผมเชื่อเลย
เพราะบ้านที่ผมอยู่ ที่ผมเห็นผีตอนเด็ก ผมก็อยู่ที่เดิม แต่ไม่เห็นแล้วเพราะใจแกร่งจนไม่จิตอ่อนว่าในความมืดมันจะต้องเป็นผีเสมอไป เสียงมาจากห้องครัวก็ลงไปดู อ้อ สงสัยหนูวิ่งชนจนแก้วหล่นแตก หนูหาอะไรกินในถังขยะจนมีเสียงถุงขยะ
หรือมีเสียงคนพูดกันก็เดินหาแหล่งที่มาของเสียง อ้อ น้องผมคุยโทรศัพท์ อ้อ ข้างบ้านคุยกัน ผมเนี่ยเดินหาเลย ก็ไม่เคยเจอผี

หางตาเห็นอะไรเคลื่อนไหว ตั้งสติ แล้วจ้องมอง อ้อ เงาต้นไม้เคลื่อนไหว อ้อเงาแมวจรที่เดินสวยๆอยู่กำแพงบ้าน บางทีก็เป็นเงาของเราเอง

เที่ยวป่าก็ไม่เจอ ฉี่ข้างทางมั่วซั่ว เพื่อนบอกระวังนะ ก็ไม่เจอ ไม่ได้ไหว้อะไรอีกต่างหาก

แต่ดูหนังผีกลัวนะ ก็มันชอบตุ้งแช่ทำให้ตกใจหมด แล้วเป็นคนแต่งหน้าเละเทะ มันก็ต้องกลัวปะ

ผมเคยเจอคนที่ตายไปนานแล้ว ชวนคุย ตอนนั้นไม่รู้ว่าตาย แล้วปกติไม่เคยคุยกันเลย ก็แค่แบบคนแถวบ้านเจอก็ยักคิ้วยักหน้า แต่วันนั้น เขาดันทักว่าไปไหน ถามนุ้นนี่นั่น แล้วหลังจากนั้น เลยเล่าให้เพื่อนฟัง เพือ่นบอกเจอตอนไหน มันตายจะเป็นปีแล้ว ผมอึ้งเลย

ทำไมถึงมีแต่ผีที่เชื่อมโยงกับยุคที่มนุษย์มีอารยธรรมแล้ว เช่น ผียายแก่ ผีแม่ม้าย ผีชุดโบราณ ไม่มีผีสกุลโฮโมที่ร่วมวงศ์กับโฮโม เซเปียนส์(มนุษย์เราเลย)



อาจเพราะเรื่องราวพวกนี้มันอยู่ในสังคมมนุษย์ ผ่านเรื่องเล่า ละคร หนัง ภาพเขียน ถูกส่งเข้าสมองเรามาตั้งแต่เราเป็นเด็กหรือเปล่า

-เพราะตาของมนุษย์รับสัญญาณภาพ(แสง)ส่งไปให้สมองเจนภาพขึ้นมา ภาพที่เรามองเห็นคือภาพที่สมองสร้างขึ้น

-เสียงที่เราได้ยินก็เป็นการรับสัญญาณเสียงจากในหู ส่งสัญญาณให้สมองเจนเสียงขึ้นมาจนเราได้ยิน

-การสัมผัส ก็เป็นการที่ผิวหนังส่งสัญญาณไปให้สมองเจนความรู้สึกสัมผัสขึ้นมา

เพราะฉะนั้น คนที่เห็นผี ได้ยิน สัมผัส เรื่องราวของผี อาจมีการทำงานในสมองที่ผิดปกติจนสมองเจนภาพ เสียง สัมผัส จากความทรงจำผ่านผ่านเรื่องเล่า ละคร หนัง ภาพเขียน ขึ้นมาหรือเปล่า ?


ทั้งหมดนี้ก็ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้หมด ใครจะเชื่อก็เชื่อไป แค่อย่าไประรานคนไม่เชื่อก็พอ
( ปล.ทิ้งคำถามกลับ คนที่สอนในสิ่งที่ตนเองนั้นมีความเชื่อ แต่ไม่เคยสามารถพิสูจน์เป็นที่ประจักษ์แก่สังคมได้ สอนเด็ก สอนคนอื่น คุณคิดว่าไง )

เชื่อว่าผีมีจริง
แต่ไม่เชื่อเรื่องผี

ทั้งชีวิตไม่เคยเชื่อ ออกแนวลบหลู่ด้วยแต่มีเหตุการณ์นึง
ขับรถหลงไปแถวบางบัวทอง 2 ข้างทางเมร่งมืดสนิท
อยู่ดีๆเจอยายเดินหลังค่อมๆเดินอยู่ริมถนนมืดๆก็ไม่คิดอะไรสักพักเจอยายคนเดิมเป๊ะ ผมเลยจำเวลาจะไปย้อนดูกล้องหน้ารถ สรุปไม่เจอหลอนเลย

ไม่มีเลย ผมท้าผีตลอดล่าสุดไปเที่ยวเขาใหญ่มีบ้านหลังนึง (บ้านเพื่อนน้อง) มันบอกมาทริปรอบก่อนกับเพื่อนๆ เจออะไรแปลกๆ เพียบผมพูดเลย มาหลอกผมหน่อยครับ ผมอยากรู้มีจริงไหม สรุปไม่เจออะไรหลับสบายจัดๆ

ผมพยายามท้าทายขีดสุดละก็ไม่เจอ ไม่ได้ลบหลู่นะแต่แค่อยากพิสูจน์ว่ามีจริงไหม อันไหนเฮี้ยนๆ หลอนๆ ผมไม่เคยเจอสักครั้ง

อย่าเจอเลยดีสุด

ผมก็ไม่กลัวนะ +เชิงท้าทาย ลบหลู่ด้วย อย่างตึกที่บริษัทฯผมเวลากลับดึกๆ ก็ชอบมีคนบอกเจอกัน แต่ผมกลับดึก หรือเข้าไปเคลียร์งานวันหยุดก็ไม่เคยเจอเลย แต่ในชีวิตเท่าที่จำได้มีก็มีบางเหตุการณ์ที่อธิบายไม่ได้ว่าคืออะไร

1.เรื่องแรกก็ตอนสมัย ม.1-ม.3 ไม่เกินนี้ ผมไปได้ตัวกุมารมาจากงานกาชาด ( ตรงที่เค้าโชว์งู โชว์ของแปลก แล้วก็จะเอาพวก ของขลังมาขาย) ตอนนั้นผมก็ซื้อในราคา 99 บาท เพราะเค้าโปรโมทว่า จะให้โชคจะรวยเอาไปวางไว้ใต้หมอนแล้วก็กราบอธิษฐานก่อนนอน ผมก็ทำตาม แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนผมลืม ผ่านไปไม่นานผมก็นึกได้เลยพยายามหาแต่หาไม่เจอแล้วไม่รู้หายไปไหน..... เวลาก็ผ่านไปหลายเดือนจนลืมอีกรอบ มีอยู่คืนนึงผมกำลังจะนอนตามปกติ ( ผมแยกนอนคนเดียวที่ชั้นล่าง พ่อแม่ น้องชาย นอนชั้น 2 ) กำลังเคลิ้มอยู่ดีๆ พัดลมดับ แล้วก็มีเสียงปลั๊กพัดลมถูกดึงออกจากเต้า ผมก็นึกว่าปลั๊กมันหลุดเองอาจจะหลวมเลยเอามือคลำหาปลั๊กไปเสียบใหม่ ( ที่ไม่เปิดไฟเพราะ ต้องเดินไปเปิดไกล ) ผมคลำไปไม่เจอปลั๊กแต่คลำเจอมือคน ผมก็กำอยู่หลายวิ จนมั่นใจว่ามือคนแน่ๆเพราะมัน มีรูปทรงนิ้ว+กระดุกกระดิก ผมเลยชักมือออกแล้วก็เรียกพ่อแม่ ( คิดว่าพ่อแม่ลงมาเข้าห้องน้ำแล้วจะเสียบปลั๊กให้ใหม่ ) แต่ไม่มีใครตอบเลยไปเปิดไฟ ก็ไม่เจอใครผมก็วิ่งไปชั้น2 เรียกพ่อแม่เค้าก็ยังนอนกันอยู่ สรุปคือผมก็หาคำตอบไม่ได้ว่าเมื่อกี้มันคืออะไรเดินลงมาปิดไฟนอน........ตัดมาที่วันถัดไป พ่อแม่ก็เรียกมาถามว่าเมื่อคืนผมไปปลุกเค้าทำไม ผมก็เลยเล่าให้ฟังว่าเจอเหตุการณ์อะไร พ่อแม่ก็เลยแชร์เรื่องหนึ่งให้ฟังซึ่งคิดว่ามันอาจจะเป็นสาเหตุคือก่อนหน้านี้ ไม่นานเค้าไปดูหมอดูแถวจังหวัดติดชายแดน ซึ่งเป็นการไปครั้งแรกไม่รู้จักเลย ขึ้นไปหมอดูก็ทักว่า ทำไมไม่ให้อีกคนขึ้นด้วย ( พ่อแม่ไปแค่ 2 คน) เค้ามาฟ้องเนี่ยว่าเอาเค้ามาอยู่ด้วยก็ไม่ดูแลเค้า ไม่เคยให้เค้ากินอะไรเลย คือถ้าจะไม่ดูแลเค้า ก็เอาเค้าไปปล่อยซะ สรุปคือ ของขลังที่ผมไปซื้อมาแล้วคิดว่ามันหาย แม่เป็นคนเก็บแล้วเอาไปไว้หลังตู้เสื้อผ้า ( จุดที่ปลั๊กถูกดึง ) เลยคุยกันว่างั้นเอาไปปล่อยดีกว่า ก็เลยเอาของนั้นไปวางที่ศาลก็จุดธูปบอก+น้ำแดงมั้ง ตามที่หมอดูบอกวิธีพ่อแม่ผมมา ก็จบไม่เคยเจออะไรแปลกๆ อีก ผมก็พยายามหาคำตอบมาหักล้างนะอย่างเรื่องที่คลำไปเจอมือมันอาจจะมาจากสารในสมองผม มันคิดหรือมโนไปว่าถ้ากุคลำไปแล้วเจอมือคนทำไงวะ แล้วมันอาจจะหลอนไปเอง แต่เรื่องที่พ่อแม่ผมไปเจอหมอดูแล้วเรื่องมันตรงกันหมด อันนี้ผมก็ว่ามันบังเอิญเกินไป

2.ปีก่อน ช่วงเข้าพรรษา ผมกลับไปเยี่ยมคุณตาแถบๆชายแดนติดเขมรเลย แล้วมันเป็นคืนที่ฝนตก ดึกแล้ว 4 ทุ่ม - เที่ยงคืน ( แถวบ้านนอก 2 ทุ่มนี่ก็คือแทบไม่มีรถขับกันละ เงียบมาก ) ผมกำลังอาบน้ำอยู่ หมามันหอน หอนแบบไล่ๆ มาเหมือนเล่นwave ในสนามบอล ไล่จากไกลๆ จนมาใกล้ๆ บ้านที่ผมอยู่ ผมก็เลยคิดแบบในใจว่าหอนห่าอะไรวะ คือถ้าหอนผีแน่จริงโผล่มาให้เห็นดิ หรือแสดงให้เห็นดิทำให้ไฟดับก็ได้ พอผมคิดจบ ไฟดับยาวเลย ลำบากกุอีกกำลังสระผมด้วย 55555 ผมก็เลยเปิดแฟลชมือถือแล้วอาบน้ำจนเสร็จ ทีนี้ก็เข้าห้องไปจะนอน อยุ่ดีๆ มีเสียงทุบเตียงในห้องผมเสียงดังมากดังจนสะดุ้ง จนแฟนผมตกใจว่าเสียงอะไร ( ห้องนอนเป็นห้องเล็กๆ มีเตียงไม้ 3 ฟุต แล้วก็พื้นที่ข้างเตียงนิดหน่อย ผมกับแฟนมานอนข้างเตียงเพราะแฟนปวดหลังเลยเอาฟูกบนเตียงมาปูนอนข้างล่างกัน ) ก็นอนกัน เช้ามาเลยถามน้องชายกับแฟนน้องชายว่าได้ยินเสียงของตกใส่หลังคาหรือเสียงทุบอะไรมั้ย (นอนห้องติดกัน แล้วไม่เก็บเสียงคือน้องผมคุยกับแฟนมันผมยังได้ยิน ) สรุปคือไม่มีใครได้ยินเลย นอกจากผมกับแฟนผมที่อยู่ในห้องนั้น ก็ได้แต่มองหน้ากัน งงๆ แต่ไอ้เรื่องที่ผมท้าทายในห้องน้ำผมไม่ได้บอกใคร 5555 ก็อาจจะเป็นจังหวะที่ต่างจังหวัดระบบไฟฟ้ามันชอบมีปัญหาเวลาฝนตกเลยทำให้ไฟดับตอนผมคิดจบพอดี + ของตกใส่หลังคา หรือเตียงไม้มันลั่น555

[/u]