ทุกวันนี้อินและดูแค่กับทีมที่ตัวเองเชียร์ นอกนั้นแทบไม่ดูเลย เมื่อก่อนดูนะ เสาทิต เปิดไว้ตลอด

ทุกวันนี้ไฮไลต์ก็ไม่ค่อยได้ดูแล้ว


ส่วนนึงเรื่องแอฟ เรื่องพากษ์ รูปแบบรายการ ค่อนข้างเฉยๆๆมาก

ใบยุคคล๊อปคือการดูบอลคือโคตรสนุก แชมป์ไม่แชมป์อีกเรื่อง แต่มันสนุกทุกนัดจริงๆ
ถ้วยใหญ่ หวังผลได้
ถ้วยเล็ก ได้เห็นพัฒนาการดาวรุ่ง

พอเป็นยุคสลอต บอลส้นตีนอะไร กากชิบหาย บอลถ้วยใหญ่ กากแค่ไหนก็ได้ลง บอลถ้วยเล็ก ไมาเห็นพัฒนาการห่าเหวอะไรทั้งนั้น ความรู้สึกคือโยนถ้วยมันแทบจะตลอด

น้อยลงกว่าตอนเด็กพอควรฮะ ตอนนั้นบอลโลก บอลUCL คู่ใหญ่รอบลึกดูครบไม่ว่าดึกแค่ไหน สมัยเรียกว่าชีวิตมีแต่บอล

ตอนนี้มีอะไรต้องทำมากขึ้น เวลาน้อยลงเลยไม่ตามเท่าแต่ก่อนครับ เหลือแค่ดูแมนยูทุกอาทิตย์แค่นั้น

แฟนผม พยายามดูบอลด้วยกัน พยายามเชียร์บอลทีมเดียวกับผม ผมก็พยายามสอนเขาทุกอย่าง จนเราดูกันรู้เรื่อง ตามเชียร์กันรู้เรื่อง คุยกัน90นาที ต่อให้ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ก็คอลกันจนจบแมตซ์ เชียร์ด้วยกัน ร้องไห้ด้วยกัน เซ็งด้วยกัน ปลอบไปปลอบมา แช่งทีมอื่นด้วยกัน ดูข่าวบอลด้วยกัน แชร์ข่าวเฟสให้กัน เจอเรื่องน่าสนใจก็ยิ่งส่งให้กัน

...แต่ตอนนี้เลิกกันไปแล้วครับ ... ผมไม่อยากดูบอลอีกเลยหลังจากนั้น

ช่วงขาลง พยายามไม่อะไรมากกับผลการแข่งขัน แต่ถ้าสมมุติได้แชมป์ขึ้นมาก็พร้อมบินไปฉลองนะ

ยังหัวร้อนอยู่ครับ

ก็ยังมีความอินอยู่ เพราะเวลาทีมแพ้มันจะมีความหงุดหงิดอยู่เสมอ แต่ไม่ได้ตามดูทุกนัดเพราะดูดึกๆไม่ไหวแล้ว

พวกพรี่ๆสายแทงค์น่าจะเลิกอินกับฟุตบอลซักพัก

ไม่ค่อยอินแล้ว แต่ก่อนเวลาทีมรักยิงเข้า ดีใจออกอาการจัดๆ

สมัยนี้ยิงเข้าก็ดีใจแต่ไม่ออกนอกหน้าแล้ว

เวลาทีมแพ้ก็เซงๆนิดหน่อย แต่บางทีก็ทำใจไว้แล้ว