กรานิต ชาก้า:
“ผมจะไม่มีวันลืมวันแรกที่มิเกลเข้ามา (ในฐานะผู้จัดการทีมอาร์เซน่อล)
ตอนนั้นเราซ้อมกันอยู่ที่สนามซ้อม มีห้องใหญ่ห้องหนึ่งที่มีเก้าอี้อยู่เต็มไปหมด
แต่เก้าอี้พวกนั้นวางกระจัดกระจายไปทั่ว เหมือนความวุ่นวายเลยครับ

เขาเรียกทุกคนที่ทำงานในอาคารนั้นเข้ามาในห้อง แล้วพูดว่า
‘พวกคุณรู้ไหม จากมุมมองของคนนอก ทีมเราดูเป็นแบบนี้แหละ วุ่นวาย’
จากนั้นเขาให้ทุกคนหยิบเก้าอี้คนละตัวแล้วจัดเรียงให้เป็นระเบียบ แล้วเขาก็พูดว่า
‘ผมอยากให้พวกคุณเป็นแบบนี้ในทุกๆ วัน’


ตอนนั้นผมคิดเลยว่า ‘ว้าว เขาเริ่มตั้งมาตรฐานตั้งแต่วันแรกเลย’

หลังจากนั้น เขาก็เริ่มสร้างทัศนคติของทีม มาตรฐานในการซ้อม
การเตรียมตัวก่อนซ้อม การกระตุ้นร่างกาย การฟื้นฟู
เขาพาคนเก่งๆ เข้ามาช่วยงานหลายคน
มันเป็นประสบการณ์ที่เหลือเชื่อมากที่ได้ทำงานกับเขา เพราะเขามองฟุตบอลในมุมที่แตกต่างออกไปจริงๆ”

เรื่องจิตวิทยาแกดีแต่เรื่องความประสบการณ์ความเก๋าต้องรอดูปีนี้แหละ

ปีที่พร้อมจะเป็นแชมป์ที่สุดตั้งแต่พี่ต้ามาคุม

ชอบลูกเล่นต้า ให้จัดเก้าอี้มั่ง เปิดหลอดไฟให้นักเตะดูตอน team talk บ้าง เปิดเพลง you'll never walk alone ตอนซ้อมบ้าง(แพ้กลับมาเลยโดนล้อยับเลยสึส555) แกมีลูกจิตวิทยาอะไรมาเรื่อยๆดี

life coach ที่คุมทีมได้นิดหน่อย

ต้า เป็นพวก perfectionist ระดับนึง เก็บรายละเอียดเล็กๆน้อยๆตลอด

กว่าจะสร้างทีมให้มีความสามัคคีกันขนาดนี้ ใช้จิตวิทยา ใช้บุคคลากรที่ชำนาญหลายด้านมาช่วยกัน

ต้าเก่งเรื่องแบบนี้จริงๆ ผมฟังแล้วนึกภาพตามก็ว้าวนะ ทำออกมาเห็นภาพและเข้าใจง่ายในทันทีเลย

คิดถึงชาก้าเหมือนกันนะปีสุดท้ายอย่างโหดเลยแถมทำให้มาตรี้ฟอมดีด้วย

ตอนนั้นใครก็น่าจะเดาออกตั้งแต่ยุคเวนเกอร์ท้ายๆ มาถึงอูไน ดูน่อลแข่งแต่ละนัดเหมือนพวกพนักงานออฟฟิสมาเตะบอลหลังเลิกงานอะไม่มีแบบแผนไม่มีอะไรเลย เกมไหนโดนยิงเร็วหมดสิทธิ์ชนะแน่แม่มเดินเล่นกันทั้งทีมเหมือนรอไปกินข้าวหลังเตะเสร็จ ตอกบัตรเข้างานมาซ้อมไปวันๆไม่มีอะไรแปลกใหม่

จนพวกซีเนียร์ในทีมอย่าง โอซิล,ลากาฯ,โอบาฯ โดนเชือดนั้นแหละ + กับบอร์ดเปลี่ยนยุค ครองเก้คนลูกลงมาลุยงานแทนทั้งองค์กรทำงานใกล้ชิดกันเยอะขึ้นเลยดีขึ้นหมด