ท่านน่าจะเล่ารายละเอียดมาก็ดีนะครับ สมาชิกท่านอื่นจะได้ตอบได้ตรงประเด็น

แต่ถ้าไม่สบายใจ ผมแนะนำลองไป deep talk กับ gpt ดูผมว่าดีเหมือนกัน

ถ้าคุณคิดว่า คุณแบกปัญหาไว้หนักอยู่คนเดียว รู้สึกโดดเดี่ยว รู้สึกไม่มีใครมาช่วยแบ่งเบาภาระ ชีวิตนี้ไปต่อไม่ได้
ผมเคยอยู่ในจุดคล้ายๆแบบนี้ ผมก็ใช้ชีวิตปกติ ตื่นนอน ออกไปทำงาน เจอผู้คนหลากหลาย แต่ผมเปลี่ยนมุมมอง
จากที่เคยมองแค่ตัวเอง เปลี่ยนเป็นมองรอบๆ สังเกตุรอบๆตัวเอง ว่าปัญหาที่ตัวเองเจอมคนอื่นๆก็เจอเหมือนๆกัน

ตื่นนอนมาก็ต้องเจอ มองเห็นพ่อแม่ที่ป่วย ตัวพ่อแม่คุณเองก็เป็นทุกข์ ใช้ชีวิตปกติไม่ได้ กินปกติไม่ได้ ในใจท่านคงคิด ไม่อยากอยู่ในสภาพแบบนี้ เป็นภาระให้ลูกหลาน

ออกไปทำงาน เจอสังคมทำงาน มองเห็นคนเป็นหนี้เป็นสินเยอะเลย มีปัญหาเรื่องงานอีก เจ้านายก็ต้องหาเงินมาจ่ายเงินเดือนลูกน้อง ลูกน้องก็ต้องทำงานหาเงินไปใช้หนี้ บริษัทจะรอดไหม

ออกไปกินข้าว เจอป้าแก่ๆ อายุเยอะๆขนาดนี้ยืนขายข้าว ขายก๋ยวเตี๋ยวทั้งวัน แกทำได้ยังไง ตื่นเช้ามากว่าซื้อของ จัดของ กว่าจะขายได้ ถ้าวันไหนฝนตก แทบไม่มีคนมากิน ขาดทุนอีก แล้วค่าใช้จ่ายแกอีก ภาระส่งลูกหลานเรียนอีก

ท่านไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้แค่ตัวคนเดียวครับ โลกใบนี้มันกว้างใหญ่เกินกว่าปัญหาในตัวเรามากๆ ใช้ชีวิตให้คุ้มครับ ปัญหาก็ค่อยๆอยุ่แก้มันไปเรื่อยๆ มองให้มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ทุกสรรพสิ่ง สัตว์ สิ่งมีชีวิต ล้วนมีวงจร อุปสรรค์ เป็นของตัวเองทั้งนั้น
แต่มนุษย์แต่กต่างคือมีปัญญา ที่จะคิดได้หลายมุม ยับยั้งสิ่งที่จะนำไปสู่ความรุนแรงได้ เป็นเหตุเป็นผลได้ครับ

ของผมในชีวิตเจอหนักสุดสามเรื่อง

1. อกหัก - ชอบเพื่อนคนนึงมานาน พยายามจีบ ทุ่มเทให้ทุกอย่าง สุดท้ายเค้าดันไปเลือกคบกับคนเจ้าชู้สุด ฟาดสาวเก็บแต้มไปเรื่อย เสียใจแบบหนักมาก นอนร้องไห้ทุกคืนอยู่เกือบครึ่งปี
2. เรียนไม่จบ - ตอนมหาลัย ป่วยหนักจนต้องดร็อปเรียนยาวเป็นปี สุดท้ายก็ต้องตัดใจหยุด เปลี่ยนเส้นทางชีวิตใหม่
3. กิจการล้มตอนโควิด - กิจการที่สร้างมาเป็นสิบๆปี ค่อยๆก่อร่างสร้างตัวขึ้นมา อยู่ๆก็ต้องมาล้มเพราะโควิดระบาด อันนี้หนักสุดเพราะมีภาระต้องรับผิดชอบเยอะมาก กว่าจะผ่านมาได้ แทบตาย

เจอครับ ผมจะแก้ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดก่อน ปัญหาเล็กๆ ค่อยแก้ทีหลัง ถ้าผมเอาทุกปัญหามารวมกันผมคงตายก่อน ที่ผมทำคือเอาปัญหาเล็กๆ ให้คนอื่นช่วยแก้ ถ้าเอาปัญหาใหญ่ไปให้เค้า เค้าไม่ช่วยเราหรอก

มีอะไรก็ระบายออกมาได้ครับ

มันแย่จริงๆน่ะครับ แต่ลองมองคนที่มีปัญหามากกว่าแล้วยังมีเยอะแยะครับ

ส่วนของผมปัญหากับญาติที่หักหลังผมและแต่ละคนปากว่าตาขยิบพูดเอาดีเข้าตัว เรื่องธุรกิจหักหลังครอบครัวผมออกไปเปิดแข่งทั้งทีเพิ่งร่วมทุนกันได้ไม่นาน ตอนนี้ผมดูแล้วเขาเองก็ไม่ได้ไปได้ดีสักเท่าไหร่ครับ ผมไม่แช่งเขานะเพราะยังไงเดือดร้อนมาก็ครอบครัวผมก็ยังต้องช่วยเขาอยู่ดี (แม่ผมรักพี่น้องมากกว่าลูกในไส้ด้วยซ้ำครับ)

ส่วนญาติๆที่ผมเจอธาตุแท้พูดดีแต่ทำอีกอย่าง ผมจะตัดขาดไปเลย คบหาให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ และสำคัญไม่ติดหนี้บุญคุณอะไรด้วย

ทุกอย่างเวลามันทำให้เจือจางลงไปครับ ของจขกท.หนักกว่าผมแต่ยังไงมันก็ผ่านไป อย่าคิดสั้นครับชีวิตมันยังมีหนทางอีกเยอะ

ผมเชื่อว่าทุกปัญหามันจะผ่านไปได้ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ดีหรือร้ายยังไงมันก็จะผ่านไป ไม่มีอะไรอยู่ตลอดกาล

คิดง่ายๆ แบบนี้เลย ชีวิจผมเลยค่อนข้างจะเป็นคนไม่กังวลอะไรเลย ใช้ชีวิตง่าย ไม่เครียด

ผมเคยเจอหนักช่วงเรียนมหาลัยปี2(นานมากละ)​ อยู่ๆแม่ป่วยเป็นโรคร้ายแรง​ ได้สัก2_3เดือนแม่กลายเป็นผู้ป่วยติดเตียง​ ตอนนั้นไม่มีใครรับภาระดูแลได้ ผมตัดสินใจดร็อปเรียนเพื่อมาดูแล​ เป็นช่วงที่เหนื่อยใจมาก​ ไม่ได้รังเกียจที่จะดูแลนะแต่มันเห็นภาพแม่ที่เคยแข็งแรงเป็นแบบนั้นแล้วมันแย่มากเลย​ ผ่านไป2เทอมแม่ผมก็เสีย​ หลังจากนั้นก็เคว้งไปพักใหญ่​เพราะไม่รู้จะเอาไงต่อกับชีวิตดี​ ไอ่ที่เรียนมหาลัย​ก็ตั้งใจจะจบแล้วออกมาทำงานหาเงินตอบแทนแม่​ แถมสายที่ผมเรียนต้องทำงานกลุ่มเยอะ​ พอกลับไปต้องเรียนกับรุ่นน้องก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่​ ทำเอาอยากเลิกเรียนไปหางานทำเลย ยังดีมตอนนั้นมีแฟนช่วยประคับประคอง​ลากไปจนจบได้ปีที่8พอดี
แต่มาหนักซ้ำตอนจะเรียนจบช่วงก่อนสอบ​ แฟนที่คบกันมาเกือบ5ปี(ตอนนั้น)ขอเลิกกับผม​ บอกเลยตอนนั้น​ผมแทบจะไม่อยากจะมีชีวิตอยู่เลย(ถึงขั้นพยามฆตต) ยังดีมีเพื่อน​ๆ​ พี่น้องที่สนิท​กัน​ ลากออกมาจากจุดนั้นได้

ทุกวันนี้​ก็พยามใช้ชีวิตไปให้เต็มที่​ ไม่ได้สุขมาก​ แต่ก็ไม่ทุก​ข์มากเหมือนกัน​ พ่อก็พึ่งเสียไปเดือนก่อน​ แต่พ่อผมแยกไปมีครอบครัว​ใหม่ตั้งแต่เด็ก​เลยไม่ค่อยได้เจอกันบ่อย​

โทษ​ทีครับยาวไปหน่อย​ ไม่รู้​ว่าเรื่องของผมพอจะช่วยเตือนสติท่านได้มั้ย​ แต่อย่างที่หลายเม้นท์บอก​ ทุกคนล้วนเจอปัญหา​ แล้วน่าจะมีอีกเยอะที่หนักกว่าเรามาก​ หวังว่าท่านจะค่อยๆผ่านมันไป​ วันไหนไม่ไหวก็มาปรึกษา​พูดคุย​ ขอความช่วยเหลือ​ในนี้​ เพื่อนสมาชิก​หลายคนพร้อมเป็น​กำลัง​ใจให้​ครับ​