ขอบ่นเป็นคอลัมหน่อยนะครับ เผอิญแค่เริ่มคิดว่า
ฤดูกาลหน้าผมคงจะหมดไฟในการดูบอลไปเยอะเลย


"หมดใจจะเชียร์… เมื่อแมนยูไม่เหลืออะไรให้หวัง"

ทุกวันนี้เปิดเกมแมนยูมา... ใจหนึ่งก็เปิดจอ อีกใจก็เตรียมปิดไว้แล้ว
ไม่ใช่เพราะแพ้ แต่เพราะ "หมดพลังจะอิน" กับทีมที่เคยหล่อหลอมความผูกพันในวัยเด็ก

เราเคยมีทีมที่ไม่ต้องดีที่สุดในสนาม แต่เรารู้ว่า "พวกเขาจะสู้เพื่อเสื้อแดง"
แต่ตอนนี้เรามีทีมที่ต่อให้เก่งกว่าก็ "ไม่มีใจ" ที่จะเล่นเพื่ออะไรเลย...

⚽ นักเตะที่รัก โดนขาย นักเตะที่ไม่ไหว กลับได้อยู่

ทุกยุคแฟนบอลย่อมมี “ลูกรัก” ของตัวเอง
ของผมคือคนอย่าง เด เคอา – ที่อยู่กับทีมทั้งช่วงพีคและพัง
หรือ Sancho rashford ที่เราเคยรอให้เขาคืนฟอร์ม แต่ก็จบลงด้วยสงครามเงียบกับผู้จัดการทีม
จนสุดท้ายมาหวยออกที่ กานาโซ่ , บรูโน่ อีก

ตอนนี้… คนที่เล่นแย่หรือไม่เข้าแท็คติกกลับ “อยู่”
คนที่มีแววแต่ผิดใจบอร์ด กลับโดนเฉดหัว
แบบนี้จะให้แฟนบอลรักใคร?
จะให้ผูกพันกับทีมแบบไหน?

️ หลังบ้าน ที่ควรเป็น “รากฐาน” กลับเป็น “ต้นตอของความฉิบหาย”

ชื่ออย่าง เซอร์ จิม แรตคลิฟฟ์ เคยทำให้เราฝัน
ว่าอย่างน้อย เราจะได้ทีมที่มี “ผู้บริหารรักทีม”
แต่พอเข้ามาจริง... เราได้อะไร?

โค้ชที่คุมทีมไม่ไหว แต่ไม่มีใคร “กล้าตัด”
ลดภาระค่าใช้จ่าย แต่ทำเสียภาพลักษณ์สโมสรไปเท่า
การซื้อนักเตะที่วนลูปเดิม ทั้งซื้อแพง-ใช้ไม่ได้ไม่เข้าแผน ระบบแมวมองคืออะไร
ทำไมชอบซื้อตัวที่เป็นแผนสอง เช่นดอร์กูเนี่ย ซื้อมาทำไม ทั้งที่เราต้องการกองหน้ามากกว่าแบ๊ค
แถมการวางแผนอนาคตดูแย่ลงไปเรื่อยๆ

กลายองค์กรที่เดินด้วย “ผลประโยชน์” มากกว่า “ความสำเร็จ”

เทียบกับยุค “เสี่ยหมี” แห่งเชลซี...
โค้ชฟอร์มดร็อป 5 นัด = กุนซือปลิว
แต่ที่แมนยูตอนนี้... ต่อให้แผนมั่ว วางนักเตะผิดตำแหน่ง 10 เกมติด
อโมริมยังอาจอยู่ต่อได้เลย ถ้ามีคอนเนคชั่นถูกคน

แฟนแมนยูเอง… ก็ toxic ด่ากันเองแทบทุกโพสต์

นอกจากปัญหาในสนามและในบอร์ด
อีกอย่างที่ทำให้หมดใจกับแมนยูทุกวันนี้คือ… “บรรยากาศในหมู่แฟนบอลเอง”

เดี๋ยวนี้เราไม่ได้เถียงกันด้วย "ฟุตบอล" แล้ว
แต่เรากลายเป็น “แบ่งฝ่าย” –

ไม่ว่าโพสต์ไหน ต้องมีคนเปิดดราม่า
จะพิมพ์แสดงความคิดเห็นอะไร... ก็ต้องระวังจะโดนย้อนกลับ
เราไม่ได้เชียร์แมนยูด้วยกัน เรากำลังเถียงกันว่า “ใครเชียร์แมนยูถูกกว่า” ต่างหาก

จิตวิญญาณความเป็นทีมใหญ่… มันหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่?

แมนยูที่เคยเป็นทีมใหญ่ ไม่ใช่เพราะถ้วยเยอะอย่างเดียว
แต่เพราะเราเคยมี “มาตรฐาน” ที่คนทั้งโลกเห็นตรงกันว่า... “นี่คือทีมที่ไม่ยอมแพ้”

วันนี้... เราโดนนำ 1-0 แฟนบอลบางคนเริ่มปิดเกม
เราเจอทีมเล็กบางทีมครองบอลใส่ทั้งแมตช์ แต่บอร์ดบอกว่า “เรากำลังสร้างทีมใหม่”
แฟนบางคนพอใจแค่ “ไม่โดนถล่ม”
จาก mindset ที่เคย “อยากเป็นที่ 1” → กลายเป็นแค่ “อย่าแย่เกินไปก็พอ”

แล้วแบบนี้… แมนยูที่เรารักยังเหลืออะไรอีก?

✍️ สรุป:
ผมยังรักแมนยู
แต่ในแต่ละวันที่ดูทีมนี้ลงเล่น... ผมเริ่มไม่แน่ใจ
ว่าแมนยูที่ผมรัก มันยังมีอยู่จริงรึเปล่า

ลิเวอร์พูล ยุคมืด ก็ผ่านมาแล้ว เดี๋ยวก็ดีขึ้นครับ

คอนเชสกี้ ตีเกียกอส เอนก็อก สเปียนิ่ง เคลลี่ เชลวี่ อะไรพวกนี้ จะรั่ว 5555

ไม่ต้องไปคิดเยอะมันก็วัฏจักรของฟุตบอลนั่นแหละมียุครุ่งเรืองมียุคตกต่ำอยู่ที่การบริหารจัดการ สุดท้ายผลงานในสนามจะสะท้อนภาพว่าบริหารจัดการได้ดีแค่ไหน อย่างแมนยูยุคนี้มันมีปัญหาเต็มไปหมดแล้วคนแก้ปัญหาก็ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวเลยกลายเป็นลิงแก้แหยิ่งแก้ยิ่งยุ่งไปหมด ฤดูหน้าว่ากันใหม่

ถ้าแบบ วอท อีฟ ถ้าเปนชีครุปเดียว คงเปนอีกอย่างนึ่งแน่เลยคับ เค้าบอกจะปลดหนี้ให้ จัดเต็มระบบให้ เพราะพวกท่านชีค เค้าไม่มีคิดหน้าคิดหลังหรอกเงินเค้าแทบเปน
กระดาษ ชีคก้อแฟนพันแท้เหมือนกัน แต่ต้องเข้าใจว่า
พันแท้มีตัง(เปย์หมด)กะพันทางที่อ้างว่าพันแท้(แต่ในหัวมีแต่กำไรขาดทุน)

ขอถามนอกเรื่องครับ อันนี้เขียนแล้วเอาเข้า gpt ให้ craft ภาษาเขียนหรือเปล่าครับ

ใจเย็นๆครับ อดทนต่อไป ครับ
เพราะผมคนนึง ก็เชียร์แมนยู มาตั้งแต่เด็ก เริ่มตามเชียร์ก็ตอนเริ่มต้น เปลี่ยนเป็นพรีเมียร์ลีกพอดี

้เป็นช่วงที่มีความสุขในการเชียร์มาเพราะช่วงนั้น แมนยูคว้าแชมป์แทบทุกปี อาจมีผิดหวังบ้างประปราย

แต่ตั้งแต่ท่านเซอร์ วางมือ ผมก็รู้ตัวแล้วครับ ว่าต้องเชียร์ด้วยความอดทน

ถ้ามองจากมุมมองแฟนบอล ก็เห็นอยู่ว่าเปลี่ยนโค้ชมาหลายคน ก็ยังไม่เจอที่่ใช่สักที และผมว่ามันมีปัญหาภายในสโมสรเกี่ยวกับระบบบริหารทีมด้วย และก็เจ้าของทีมด้วย ที่ผมมองว่า เค้าไม่ค่อยสนใจ แมนยูเท่าที่ควร

ยกตัวอย่างง่ายๆ อย่างบาร์เซโลน่า ถึงทีมเค้าจะมีปัญหาการเงินมากมาย แต่ ในทีมฟุตบอล เมื่อผลงานไม่ได้ตามเป้า เค้าก็สรรหา โค้ช และนักเตะใหม่ได้อย่างดี สามารถ เสกแชมป์ให้ทีมได้ ทั้งที่ในสโมสรก็มีปัญหามากมาย

แต่ แมนยู ปัญหาภายในยังมีอีกเยอะที่ต้องสะสางครับ ผมว่าอดทนรอต่อไปเถอะครับ

นักเตะในทีม ถึงมีคนออกไป ก็มีคนใหม่เข้ามาครับ เป็นเรื่องธรรมชาติ เมื่อก่อน ตอน เบ็คแคม กับ โรนัลโด้ ย้ายทีม ผมยังช็อคเลย แต่ ก็ทำใจไม่นานครับ เพราะยังไง ก็ยังเชียร์ทีมแมนยูอยู่ ไม่ได้ เชียร์ ที่ตัวนักเตะ

เละเทะแค่ไหนก็ต้องเชียร์ครับ
ทีมฟุตบอลมันเป็นกฏธรรมชาติไปแล้ว ว่าได้แค่ 1 ทีม
อดทนฮะ สักวันจะกลับมาแน่
.
.
.
แต่อย่าเพิ่งรีบ!! ค่อยๆ

สู้ๆนะครับ เริ่มฤดูกาลใหม่ก็มีความหวังไ้ด้ทุกทีมขอให้กลับมาดูบอลให้สนุกเร็วๆครับ

การซื้อตัวสำคัญสุดเลย

ยุคเทนฮาก ใข้ตังเยอะ แต่ซื้อตัวไรไม่รู้

เป็นกำลังใจให้นะครับ เชลซีผ่านช่วงนั้นมาแล้ว ช่วงที่ลงสนามแล้วลุ้นเสมอ แต่ก็ยังแพ้
อนาถจัดๆเลยช่วงนั้น

ช่วงนี้ดีขึ้นหน่อย แต่ก็เสียวๆอยู่เสมอ พึ่งได้รู้ตอนนี้แหละว่ายุคเสี่ยหมีแกเอาหลังบ้านอยู่ขนาดไหน

ลิเวอร์สมัยปู่รอยผมก็ยังดูเกือบทุกนัดเลยครับ

สู้ๆครับ

ผมอยากดูมากกว่ายุคก่อนอีกนะ ผมเลิกดูไปแบบจริงจังตั้งแต่ปลดโซลชา มารังนิกไม่ได้ดูเลย แล้วมาอีกทีเทนฮากปีแรก แต่ปีสองก็ไม่ไหว ผมรู้สึกว่าช่วงก่อนที่ผ่านมามันไม่ใช่การสร้างทีมเลย บอร์ดกับโค้ช คนละทางเลย แล้วใช้เงินแบบเลอะเทอะมาก ยิ่งช่วงก่อนเซอร์จิมมา ใช้เงินยังกับทุจริตอะ เหมือนกุจะไปละ ขอทิ้งทวนอิ่มๆ ทีมมันเละมานานแล้ว แค่มันมีเงินประคองไปวันๆ พอเงินหมดสุดท้ายก็มาอยู่ตรงนี้แหละ

ผมก็โคตรเซง แต่ว่ามันหยุดดูไม่ได้จริงๆ นอกจากเมาดูไม่ไหว

มันเป็นลูปครับ สักวันมันก็กลับมาเอง

ช่วงนี้จะแย่หน่อย โดนเค้าบัฟบ้างเรื่องปกติฟุตบอล

ขนาดปีนี้กากๆ ก็ไม่ได้แพ้แชมป์นะครับ

ทำได้แค่บ่นด่า ก็เชียร์ต่อไป

ลืมตาอ้าปากค่อยไปกระทืบซ้ำคืน

แมนยูตอนนี้ เหลือแค่ชื่อทีมที่ยังเหมือนเดิม แต่ไส้ในมันคือทีมอื่นไปแล้ว