ครูไทยถูกโปรแกรมมาให้สอนเรื่องที่ตัวเองเรียนมาแค่นั้นแหละ เรื่องอะไรที่ต้อง Critical Thinking แล้วมันนึกไม่ออกก็จะอ้างอะไรควายๆออกมา

เช่น เมื่อก่อนเขาก็ทำกันมาแบบนี้เป็นสิบๆปีบ้างล่ะ ครูแก่กว่าพ่อแม่เธอบ้างล่ะ มาเรียนไม่ใช่มาเดินแฟชั่นบ้างล่ะ

คิดได้แต่อะไรที่ได้ยินกันมาตั้งแต่เด็ก พอคิดไรไม่ออก สมองของเราก็จะหยิบเอาความรู้จากลิ้นชักความทรงจำที่มีอยู่ ออกมาพูดแบบขอไปที

เพียงเพราะแค่ไม่อยากแพ้เฉยๆ

ไม่ได้เหมาะรวม ครูรุ่นใหม่ๆก็ดีขึ้นเยอะแล้ว (แต่พอเริ่มเป็นครูสัก4-5 ปีแบบเพื่อนผมเริ่มออกลายแล้วเหมือนกัน)

หนักไปทางครูรุ่นแก่ๆหน่อย โดยเฉพาะต่างจังหวัด ที่ชีวิตวนอยู่แค่การเรียนในจังหวัด มหาลัยในจังหวัดหรือ จังหวัดใกล้บ้าน

ไม่ได้มีโอกาสออกไปเรียนรู้ชีวิตที่อื่นๆมากนัก ขาดการ Globalization

ขาดการลืมหูลืมตาดูโลกภายนอกว่าเป็นยังไงกันบ้าง แม้แต่ในโลกที่เข้าถึงอินเตอร์เน็ตง่ายขนาดนี้แล้ว ก็เลือกเสพแต่อะไรเดิมๆ ไม่ได้ประเทือนปัญญาอะไรมากนัก

ผมพูดไปเรื่อย ตามความเห็นส่วนตัว เพราะอาชีพครูเงินเดือนน้อย ไม่ดึงดูดคนเก่งๆ(จบนอกหรือมหาลัยดังๆ ที่ค่าเทอมแพงๆหลายหมื่น) เข้ามาทำ ชิ้นเนื้อเล็กๆนี้เลยตกเป็นของกลุ่มคนอีกคลาสนึง