ส่วนตัวผมก็สนับสนุนให้ใส่ได้อิสระนะ แต่บางเรื่องก็พูดยากในหลายๆมุม

เช่น เพื่อนลูกเห็นลูกใส่ อยากได้บ้างเลยไปเซ๊าซี๊ให้พ่อแม่ตัวเองซื้อให้ ซึ่งเค้าอาจจะฐานะไม่เหมือนกัน

สิ่งที่ถูกต้องที่สุด(ตามทฤษฏี) คือให้ความรู้กับเด็กๆ เรื่องราคาข้าวของที่มันต่างกัน และกำลังทรัพย์แต่ละครอบครัวที่ไม่เหมือนกัน

แต่ในทางปฎิบัติ เด็กก็คือเด็กแหละ บางเรื่องเค้าก็อาจจะยังไม่ถึงวัยที่จะเข้าใจและยอมรับทุกๆเรื่องได้ง่ายๆ..

เมื่อ รร.และผู้ปกครองเห็นว่ามันอธิบายยาก ก็ตัดจบปัญหาไปด้วยการบังคับให้เหมือนกันไปหมดเลย ง่ายดี

ประเด็นนี้เข้าใจได้นะครับ เรื่องการกลั่นแกล้ง ทำเป็นเล่นไป

สมัยผม ผช. แทบจะนันยางล้วน ไอ้ผมเล่นบาส ผมใส่ nike สีกากีล้วน เป้าเลย

น่ากลัวที่สุดก็เรื่องหายแหละ ตอนเด็กๆ ผมเคยรองเท้าโดนสลับที่ห้องสมุด สภาพแบบไม่มีทางจำสลับกันได้แน่นอน หลังจากนั้นมาก็เขียนสัญลักษณ์ตัวใหญ่ๆ เลย นั่นขนาดรองเท้าแบบเดียวกันนะ ถ้าต่างแบบนี้อาจจะไม่โดนสลับ แต่อาจจะหายไปดื้อๆ เลย

เหตุผลของครูก็ดีอยู่นะ

สมัยผมเรียนสาธิแห่งหนึ่งนี่แหล่ะ ก็ใส่ nike ดำล้วนไปเรียนได้นะ สมัยนึงก็เห็นใส่ van แล้วเอากีวีสีดำทา logo เยอะเหมือนกัน ไม่ค่อยเคร่งเรื่องไม่เป็นเรื่องเท่าไหร่

สมัยผมแค่นันยางยังหายเลย แต่มีเพื่อใส่คอนเวิร์สได้นะ

เด่นแบบนี้หายแน่นอน นันยางผมยังไม่รอดเลยแม่ง

ยี่สิบกว่าปีที่แล้ว ใส่กันสารพัดสีทั้งรองเท้าทั้งกระเป๋าสะพายทั้งหลาย

ต้องดูว่าเด็กอายุเท่าไหน่ สามารถดูแลรักษาของได้รึยัง

ไม่ใช่เด็กๆเลยรักษาของไม่ได้ หาย ขาด พัง ขึ้นมา ผปค. จะโทษครู โทษโรงเรียนอีกไหม อันนี้เห็นด้วยที่ห้าม

แต่ถ้าเด็กโต ดูแลของได้แล้วก็ไม่ควรห้าม

โรงเรียนเดียวกันสังคมคงไม่ต่างกันมากหรอกครับมอเตอร์ไซต์ก็คง Ducati อะครับ

ครูน่าจะขอความร่วมมือแทนเนาะ

ผมเรียนเอกชนที่อยู่ในมหาวิทยาลัยรัฐ ฐานะเด็กแตกต่างกันพอสมควรครับ

มีทั้งลูกพนักงานในมหาลัยและลูกหลานคนรวย เรียนร่วมกัน

ครูไทยถูกโปรแกรมมาให้สอนเรื่องที่ตัวเองเรียนมาแค่นั้นแหละ เรื่องอะไรที่ต้อง Critical Thinking แล้วมันนึกไม่ออกก็จะอ้างอะไรควายๆออกมา

เช่น เมื่อก่อนเขาก็ทำกันมาแบบนี้เป็นสิบๆปีบ้างล่ะ ครูแก่กว่าพ่อแม่เธอบ้างล่ะ มาเรียนไม่ใช่มาเดินแฟชั่นบ้างล่ะ

คิดได้แต่อะไรที่ได้ยินกันมาตั้งแต่เด็ก พอคิดไรไม่ออก สมองของเราก็จะหยิบเอาความรู้จากลิ้นชักความทรงจำที่มีอยู่ ออกมาพูดแบบขอไปที

เพียงเพราะแค่ไม่อยากแพ้เฉยๆ

ไม่ได้เหมาะรวม ครูรุ่นใหม่ๆก็ดีขึ้นเยอะแล้ว (แต่พอเริ่มเป็นครูสัก4-5 ปีแบบเพื่อนผมเริ่มออกลายแล้วเหมือนกัน)

หนักไปทางครูรุ่นแก่ๆหน่อย โดยเฉพาะต่างจังหวัด ที่ชีวิตวนอยู่แค่การเรียนในจังหวัด มหาลัยในจังหวัดหรือ จังหวัดใกล้บ้าน

ไม่ได้มีโอกาสออกไปเรียนรู้ชีวิตที่อื่นๆมากนัก ขาดการ Globalization

ขาดการลืมหูลืมตาดูโลกภายนอกว่าเป็นยังไงกันบ้าง แม้แต่ในโลกที่เข้าถึงอินเตอร์เน็ตง่ายขนาดนี้แล้ว ก็เลือกเสพแต่อะไรเดิมๆ ไม่ได้ประเทือนปัญญาอะไรมากนัก

ผมพูดไปเรื่อย ตามความเห็นส่วนตัว เพราะอาชีพครูเงินเดือนน้อย ไม่ดึงดูดคนเก่งๆ(จบนอกหรือมหาลัยดังๆ ที่ค่าเทอมแพงๆหลายหมื่น) เข้ามาทำ ชิ้นเนื้อเล็กๆนี้เลยตกเป็นของกลุ่มคนอีกคลาสนึง

ถ้าเปนผมให้ซื้อถูกๆนะ กลัวโดนขโมย

ผมไม่เคยโดนเลยครับ ใส่นันยางใหม่กลับบ้านทุกวัน