เปรียบเทียบทางยกระดับพระราม 2 และบูรพาวิถี ถนนเทพรัตน์(บางนาตราด) จาก ประสบการณ์ส่วนตัวครับ
ซึ่งย้อนหลังไปปี พศ 2538 ตอนนั้นผมยังเรียนในมหาลัย จำได้ว่า บริษัท ช.การช่างชนะการประมูลโครงการดังกล่าว ในระหว่างการเริ่มออกแบบ ถึงแม้ทาง ช มีวิศวกรโครงสร้างระดับแนวหน้าอยู่หลายสิบคน แต่เนื่องด้วยลักษณะพื่นที่ลุ่ม ชั้นดินมีการทรุดตัวสูง รวมถึงปัญหาการกรัดกร่อนโครงสร้างตามลักษณะธรณีวิทยาตลอดแนวพื้นที่ จึงจำเป็นต้องใช้ผู้เชี่ยวชาญออกแบบและควบคุมงาน ทาง ช ได้ก่อตั้งกิจการร่วมค้าบีบีซีดี ตัวอักษรบีตัวหนึ่งในนั้นคือชื่อบริษัท บิลฟิงเกอร์ เอจี จำกัด จากเยอรมันนี ดังนั้นทางด่วนทั้งเส้นนี้กว่า 55 Km จึงได้รับเทคโนโลยีการออกแบบตั้งแต่ฐานรากยันลอยฟ้าโดยวิศวกรจากประเทศต้นแบบ ทุกองค์ประกอบจึงเรียกได้ว่า German standard และในขณะดำเนินการก่อสร้าง ภาพที่เห็นจนชินตาของคนทำงานตึกสูงแถวนั้น จะสังเกตเห็นวิศวกรฝรั่งเดินตรวจ ควบคุมงานโดยตลอด
นอกเรื่องนิดนึง คุณว่าเอ็นจิเนียร์นำเข้าพวกนี้ คุมงานอยู่เมืองไทยนานๆจะติดเชื้อคนไทยอู้งานบ้างไหม? ตอบว่ามีบ้างครับ เพราะรุ่นพี่ผมนั่งอยู่ออฟฟิตเดียวกัน เล่าว่า Chief Engineer เข้าตรวจหน้างานไม่เจอลูกน้อง สืบว่าไปเที่ยวดึก มากันเก้าโมงกว่า เจอตัวแกเข้าไป "ตบ" ต่อหน้าธารกำนัลเลยครับ
กว่าห้าปีงานก่อสร้างแล้วเสร็จ มันเป็นความสำเร็จบนความล้มเหลว สำเร็จก็งานวิศวกรรมชั้นดี คุณก็ยังขับรถข้างบน ด้วยความมั่นคง มั่นใจ ไม่ทรุดเอียง Vibration น้อยมาก ซึ่งต่างจากทางด่วนใหม่ๆที่อยู่ในเมืองหลายเส้น
ส่วนความล้มเหลวก็คือประเด็นค่าโง่ทางด่วนกว่า 6,200 ล้านบาท ที่เอาภาษีประชนชนไปจ่าย (ครั้งแล้วครั้งเล่า)
ในกรณีล่าสุดคุณดูข่าวด่วนพระรามสองถล่มซ้ำซากย่อมมองออกว่าอะไรเป็นอะไร ถึงแม้จะได้เจ้ากระทรวงความรู้ระดับแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ แต่โฟกัสกลับไปอยู่ที่ว่าทำไงให้ตัวเองจึงรุ่งเรืองเป็นกิจกรรมหลักไงครับ

จะว่าไปบูรพาวิถีก็เป็นเส้นที่ยาวมากเหมือนกัน ดูคร่าวๆยาวประมาณครึ่งหนึ่งของถนนพระราม 2

แต่เป็นการสร้างลอยฟ้ายาวต่อเนื่อง จบเร็ว ปัญหาน้อยกว่าเยอะ